Julia Stone, beter bekend van het werk wat ze samen heeft gedaan met haar broer Angus. Sinds 2007 maken de twee muziek, waaronder de succesvolle albums A Book Like This (2007) en Down The Way (2010). Na het tweede album zijn beide zich gaan richten op een solo carrière. Zo stond Angus nog afgelopen week in Utrecht met zijn nieuwe album Broken Brights (2012).
De eerste solo plaat van Julia Stone kwam uit in 2010 onder de naam The Memory Machine. Hier kwam een andere kant van Stone naar boven. Donkerder met veel liefdesverdriet. Dit jaar kwam haar tweede soloalbum uit, By The Horns. Sinds dat tweede album van dit jaar is ze ook aan het toeren met haar nieuwe band om haar mooie liefdesliedjes te verkondingen aan de rest van de wereld.
Het voorprogramma van vanavond is de jonge Paul Thomas Saunders, maar die staat helaas voor een zo goed als lege zaal. De mensen komen duidelijk voor Julia Stone, want een kwartier voor aanvang staat het Paradiso aardig vol. Als het zo ver is wordt Julia Stone ontvangen met hard applaus en flink wat gejoel. En als je Julia Stone ziet is dat ook niet zo gek.
De setlist van Julia Stone is afwisselend. Ze speelt liedjes van haar soloalbums, maar ook liedjes die ze samen met haar broer Angus speelde. Zoals de nummers For You en And The Boys van het album Down The Way. Maar ze begint het optreden met een ingetogen versie van het nummer The Memory Machine. De grote kracht van Julia Stone is dat ze tijdens al haar liedjes een verhaal zingt. Je gaat met haar meeleven. Julia Stone weet het publiek te betoveren met haar aparte stem en weet de harten van meerdere mensen in de zaal te stelen.
Toch gaat het merendeel van de liedjes over de liefde en vaak het verdriet wat de liefde kan veroorzaken. Als Julia opnieuw een anekdote begint over een gebroken relatie kun je denken: ‘Nu weten we het wel.’ Gelukkig maakt een nummer als The Wedding Song, uitgekozen door iemand uit het publiek, of You’re The One That I Want veel goed. Ook komt het nummer Bloodbuzz Ohio voorbij, een cover van The National. Ze eindigt het optreden met Somehow en neemt afscheid met de woorden: “I wouldn’t change a thing, I don’t need to survive. I wouldn’t change a thing, I’m gonna burn alive..”.
Foto (c) Shanna Wiggerman/Archief Maxazine.nl