Vorige week was de eerste reactie die ik mocht ontvangen over ‘Do you remember ….. Shakin’ Stevens “Willen we ons dit wel herinneren?” …. Ach, ieder zijn of haar smaak zou ik zeggen. Deze keer wil ik graag William Michael Albert Broad onder jullie aandacht brengen. Wie?…. In de jaren ’80 had hij een paar enorme hits waaronder ‘Mony Mony’, ‘Dancing with Myself’ en ‘White Wedding’. Deze keer in ‘Do you remember ….. Billy Idol’.
William Michael Albert Broad (beter bekend als Billy Idol) is geboren in Middlesex, Engeland, in 1955. Zijn vader besloot toen Billy twee jaar jong was om te verhuizen naar Long Island, New York om “The American Dream” te gaan achtervolgen. Vier jaar later keerdde de familie terug naar Engeland. Amerika liet een grote indruk op de jonge Billy achter, hij was gek op de grote auto’s en de rockmuziek. Hij genoot een redelijke normale jeugd, rondhangen met zijn vrienden en kattekwaad uithalen. Billy was een goede student, maar verveelde zich enorm op school. Toen zijn lerares “Billy is Idle” op een van zijn proefwerken schreef, bleef dit in zijn hoofd zitten en inspireerde hem om het als zijn artiestennaam te gaan gebruiken.
In 1975 begon hij een opleiding in filosofie en Engels. Tegelijkertijd ontplofte de muziekwereld door de punk rock, waardoor hij meer naar de muziek luisterde dan dat hij zich aan zijn studie wijdde. Hij begon om te gaan met een groep jongelui die er hetzelfde over dachten en hing regelmatig rond bij diverse concertzalen in Londen, herkenbaar aan hun Malcolm Mclaren sex shop kleding. Ze raakten bekend als de “Bromley Contingent” (in deze “contingent” (groep) zat ook Susan Dallion (Siouxsie Sioux), welke later Siouxsie and the Banshees oprichtte) en begonnen de anarchistische Sex Pistols naar ieder optreden te volgen. Hij veranderde zijn naam van Bill Broad naar Billy Idol en besloot dat hij deel wilde gaan nemen aan de muzikale revolutie.
{slide=Billy Idol – ‘Sweet Sixteen’}http://www.youtube.com/watch?v=FGxwaYyjfUU{/slide}
Dit betekende, school verlaten en zijn eerste band (The Rocketts) oprichten, samen met zijn klasgenoot Steve Upstone. Hun repertoire bestond uit covers van bekende bands als The Animals, The Beatles en The Doors. Ze traden op in het restaurant van de campus en één keer buiten de universiteit in een lokaal jeugdhonk. Ze deden auditie voor beroemde muziekmanagers als Malcolm McLaren en Bernie Rhodes welke tegen Steve zei dat hij de eigenlijke ster van het bandje was. Dit en de twijfels en afkeuring van zijn vader zorgde ervoor dat Billy nog meer vastbesloten werd om het te gaan maken. Toen Billy medestudent Tony James ontmoette richtten ze het bandje Chelsea op en veranderden die naam in Generation X waarmee ze zich al snel in de kijker speelden.
{slide=Billy Idol – ‘Mony Mony’}http://www.youtube.com/watch?v=sYYAv-QW38Q{/slide}
De uiteindelijke line-up, Tony James (bass), John Towe (drums), Bob Andrews (gitaar) en Idol als leadzanger speelden hun eerste live show in November 1976 en begonnen hun eigen nummers te schrijven en op te nemen. In 1977 boden Chrysalis Records de band een contract aan. Door wat management problemen, onenigheid onderling en het verval van de punkbeweging besloot Billy dat het tijd was om solo te gaan. Hij verhuisde naar New York en ging samenwerken met Kiss manager Bill Aucoin. In 1981 bracht hij de EP ‘Don’t Stop’ uit met daarop een cover van Tommy James hit uit 1960, getiteld ‘Mony Mony’ en een paar remixes uit zijn Generation X tijd inclusief ‘Dancing With Myself’. Dit leverde hem een solocontract op bij Chrysalis. Hij vond de perfecte partner in gitarist Steve Stevens en bracht in 1982 ‘Billy Idol’ uit.
{slide=Billy Idol – ‘White Wedding’}http://www.youtube.com/watch?v=tgFh4RHgn0A{/slide}
{slide=Billy Idol – ‘Dancing With Myself’}http://www.youtube.com/watch?v=FG1NrQYXjLU{/slide}
Billy maakte gretig gebruik van de opkomst van MTV, zijn zeer succesvolle clips van ‘White Wedding’ en ‘Dancing With Myself’ etaleerde de zanger met zijn blonde stekelhaar en lederen kleding. De basis was gelegd voor zijn enorme hit uit 1984, getiteld ‘Rebel Yell’. Zijn wilde capriolen zorgden ervoor dat hij daardoor net zo veel (zoniet meer) publiciteit kreeg dan met zijn muziek. Een “eigth-track” getiteld ‘Vital Idol’ kwam uit in 1985 en de populariteit van de live video ‘Mony Mony’ hielden hem in de spotlights. 1986 was het jaar van de release van ‘Whiplash Smile’, het verkocht zeer goed en nomineerde hem voor de tweede keer voor een “Grammy for Best Male Rock Vocal Performance” (de eerste was voor ‘Rebel Yell’), maar sommige mensen vonden dat het nummer niet aan de verwachtingen voldeed.
{slide=Billy Idol – ‘Rebel Yell’}http://www.youtube.com/watch?v=VdphvuyaV_I{/slide}
Kort daarna besloot Steve om zijn eigen band op te gaan richten. Billy was klaar om nieuwe dingen te gaan proberen, verhuisde naar Los Angeles, nam nieuwe bandleden aan en trad met diverse sterren op tijdens een live show van The Who’s ‘Tommy’. In 1990, rond de tijd dat hij zijn nieuwe album ‘Charmed Life’ uitbracht raakte de zanger met zijn Harley betrokken bij een zwaar motorongeluk veroorzaakt door het rode stoplicht te negeren. Dit kostte hem bijna een van zijn benen en hield hem ruim zes maanden aan bed gekluisterd. Hij vocht zich dapper weer terug en in de clip van ‘Cradle of Love’, was hij alleen maar vanaf zijn middel tot boven te zien omdat hij van onderen verlamd was. Het album werd een succes, zijn vierde op rij die minimaal platina haalde.
{slide=Billy Idol – ‘Cradle of Love’}http://www.youtube.com/watch?v=NCZuYS-9qaw{/slide}
Hierna besloot Idol om een muzikale break te nemen en legde zich in 1991 toe op het acteren met een filmdebuut in Oliver Stone’s ‘The Doors’, Zijn volgende pogingen waren minder succesvol. Toen hij in 1992 toegaf schuldig te zijn aan het slaan van metgezel Amber Nevel bij een restaurant in West Hollywood kreeg hij een boete van 2700 dollar en moest in een serie van anti drug reclames verschijnen. 1993 was het jaar van de new-look, zijn spikes waren dreadlocks geworden en zijn muziek veranderde in synthesiser techno beats. Het album flopte en hij zocht zijn heil in de drugs. Een jaar later ontsnapte hij weer aan de dood vanwege een overdosis drugs en behandeld moest worden in een ziekenhuis in Los Angeles. Hierna werd hij een stuk rustiger en focuste hij zich meer op het vaderschap. Ook al is hij nooit getrouwd, toch heeft hij twee kinderen, één van Hot Gossip Danseres Perri Lister (William Broad-1988) en een dochter (Bonnie Blue-1989) uit een andere relatie.
{slide=Billy Idol – ‘Hot in the City’}http://www.youtube.com/watch?v=_brVtFvZQfw{/slide}
De volgende paar jaar bleef het stil rond de zanger tot 1998 toen hij zijn opwachting maakte tijdens de hitfilm ‘The Wedding Singer’, waarna er een ware “Idol revival” ontstond. Hij besloot weer met Steve te gaan samenwerken en ondervond al snel dat de magie er nog was. In 2001 kwam er een uitgebreide ‘Greatest Hits’ uit, deze compilatie ging alleen al in de V.S. ruim een half miljoen keer over de toonbank. Een jaar later waren er op VH1 twee specials over de zanger te zien, ‘Behind the Music’ en ‘Storytellers’. Momenteel werkt Idol samen met Stevens aan nieuw materiaal wat de afgelopen jaren te horen was tijdens hun recentelijke tournees. Zijn wilde jaren zijn al lang voorbij maar zijn passie voor de muziek is nooit verdwenen, getuige zijn fantastische shows.