Afgelopen vrijdag 16 september stond de Deense artiest ‘Trentemøller’ in de Melkweg te Amsterdam. Samen met DJ T.O.M. begon hij in 1997 de eerste Deense Live House Act ‘Trigbag’. Deze act was geen lang leven beschoren waardoor Trentemøller in 2000 de band ophief. In 2003 bracht hij zijn solo debuut ‘The Trentemøller EP uit. Hij mocht diverse awards in onvangst nemen waaronder “Up Front Release of the Year” tijdens de in 2004 gehouden Deense DJ Awards voor de track ‘Le Champagne’.
DJ’s vertellen een verhaal met hun draaitafels. Althans, dat beweren ze vaak. Bij Trentemøller is dat verhaal ver te zoeken. Tracks lossen elkaar in schijnbaar willekeurige volgorde af, waarbij de bruggetjes ertussen vaak ontbreken of van lage kwaliteit zijn. Trentemøller weet de Melkweg niet te overtuigen. De Deense dj begint zijn avond met een pianosample van slechte kwaliteit, waardoor de hoge tonen zo schel zijn dat deze pijn doen aan de oren. Een verband met de rest van zijn materiaal lijkt er niet te zijn. Na twee minuten is het piano-intro afgelopen en Trentemøller draait simpelweg de volumeknop open. Ineens is er een beat met een melodie die zelfs in de verste verte niets van het intro wegheeft.
Het lichtpuntje van de avond is de variatie die de Deen op de mat weet te leggen. Zo remixt hij onder andere een r&b nummer en het liedje ‘Kelly’ van zijn landgenoten ‘When Saints Go Machine’. Door het uitblijven van de bruggetjes bevat zijn muziek een hoop inkakmomenten. Er wordt dan ook nauwelijks gedanst, ondanks dat de sfeer in de Melkweg goed is. De dj die de anderhalf uur voor Trentemøllers opkomst mocht vullen heeft, ondanks dat hij nauwelijks melodie in zijn werk gebruikte, meer indruk gemaakt. En dat is veelzeggend voor een dj van wereldformaat. Trentemøller stelt teleur en is de 19 euro die aan de deur gevraagd wordt niet waard.