Pas 24 jaar is ze, de soul-, blues- en R&B-zangeres Joss Stone uit het Engelse Dover, waar iedereen via de kanaaltunnel het Verenigd Koninkrijk binnen komt. Toch verkocht de zangeres reeds meer dan 10 miljoen exemplaren van haar eerste vier albums en de vijfde staat bijna in de rekken.
LP1 is opgenomen in in Nashville, Tennesee, in slechts zes dagen en geschreven en geproduceerd in samenwerking met Dave Steward, inderdaad, die van de Eurithmics. Steward zit ook samen met Stone, Damian Marley (Bob’s zoon) en Mick Jagger in Super Heavy, een superband die gezien de namen toch wel duidelijk maakt dat Stone niet zo maar een kiezeltje is.
Stone zat de laatste jaren een klein beetje in een isolement. Uit onvrede gebroken met haar platenlabel E.M.I. startte ze haar eigen label, ‘Stone’d Records’ in samenwerking met ‘Surfdog Records’, dat in Nederland wordt gedistribueerd door ‘Suburban’. Het gaf Stone de vrijheid nu eindelijk te doen en te laten wat ze zelf wilde en het resulteerde in een plaat die toch een flink stuk rauwer is dan we verwachten van Stone. Van soul, jazz is de Engelse overgegaan naar (blues-)rock, en dat is toch best wel even wennen. Luister bijvoorbeeld naar single ‘Somehow’ om een klein beginnetje naar die overgang te horen.
Stone’s stem klinkt bij vlagen dan wel als Anouk in haar betere periode, en vleugjes Melissa Etheridge komen met regelmaat voorbij, helemaal kan het ons niet bekoren. Steward heeft zijn invloed op LP1 duidelijk laten klinken en ook de samenwerking met Mick Jagger heeft Joss duidelijk gevormd. Is dat erg? Nee, op zich niet, maar vergelijken met het lieflijke sterretje met de warme soulstem is niet meer zo eenvoudig. Goed, op ‘Don’t start lying to me now’ pakt de Engelse nog wat terug op de vloeiende oversteps die haar door haar eerdere albums de nodige faam gaven en ‘Drive all night’ geeft dat rustmoment dat de miljoenen fans zeker kunnen waarderen.
Toegegeven, het is even wennen, maar al bij de tweede keer luisteren is LP1 vertrouwd. ‘Boat Yard’ laat Stone’s warme stem volledig de ruimte voluit te gaan en laat horen dat de jonge zangeres door de jaren heen toch stevig gegroeid en gevormd is door de muziekindustrie. Vergeleken met de jonge Joss die op 16 jarige leeftijd de professionele muziekwereld instapte is er acht jaar later veel veranderd, maar of dat een definitieve verbetering is? laten we hopen dat Joss bij haar volgende album weer kiest voor haar oude vertrouwde genre, daar waar ze zo goed in is. (6/10) (Stone’d Records/Surfdog/Suburban)