De tweede samenwerking tussen Messiah’el Bey en Rocío del Pozo, ‘The Karma of Trust’, is een fascinerende muzikale reis die genres en culturele grenzen overstijgt. Na hun succesvolle debuut ‘Jazz Can Heal America’s Soul’ uit 2024, komen deze twee getalenteerde artiesten nu met een ambitieus werk van 16 nummers waarin ze hun unieke visie verder uitdiepen.
De productie van Bey, die zijn sporen verdiende in de New Yorkse underground scene, vormt een rijk klanklandschap waarin psychedelische elementen naadloos versmelten met rhythm & blues en jazz-invloeden. Dit wordt direct duidelijk in de openingstrack ‘Revolution 15’, een krachtig spoken word nummer dat de toon zet voor wat komen gaat. ‘Sonic Intelligence’ is een van de meest dynamische nummers op het album, waarin een meeslepende spoken word intro wordt afgewisseld met Del Pozo’s verfijnde zangpartijen, voordat Ghostface Killah het nummer naar een climax brengt met zijn karakteristieke rapstijl.
Een ander opvallend nummer is ‘Don’t be Scared’, waarin de rap bij vlagen doet denken aan Eminem, terwijl Del Pozo’s heldere stem voor een fascinerend contrast zorgt. Haar vocale prestaties zijn trouwens door het hele album heen indrukwekkend. Haar klassieke scholing aan het Alberto Ginastera Conservatorium en haar jazz-studies aan Berklee komen volledig tot hun recht, resulterend in een aangename, kristalheldere stem die moeiteloos verschillende stijlen beheerst.
De gastoptredens van Redman en Wu-Tang Clan veteranen Cappadonna, Ghostface Killah en Method Man voegen een interessante hiphop-dimensie toe aan enkele tracks, zonder dat dit geforceerd aanvoelt. Deze collaboraties onderstrepen juist de organische manier waarop verschillende muzikale tradities worden verweven.
Thematisch richt het album zich op de levens en struggles van de werkende klasse, een onderwerp dat door beide artiesten met authenticiteit wordt benaderd. De teksten zijn zowel persoonlijk als universeel, en worden gedragen door meeslepende melodieën en hypnotiserende grooves. Hoewel sommige experimentele passages wellicht wat uitdagend zijn voor de casual luisteraar, is ‘The Karma of Trust’ een indrukwekkend staaltje vakmanschap dat meerdere luisterbeurten verdient. Het album toont niet alleen de technische beheersing van beide artiesten, maar ook hun vermogen om een coherente artistieke visie neer te zetten die verder reikt dan de som der delen.
Op twee plekken door het album heen leggen Del Pozoz en Bey zelf via ‘Press Conference 1’ en ‘Press Conference 2’ uit hoe en wat het album bedoeld is. Of dat nodig was? Wat mij betreft niet: De tracks spreken voor zichzelf en laten sowieso al niets ter verbeelding over. Zo ook ‘The Father’s Day Song’ dat in collaboratie een diep gelaagd nummer is geworden met een sterke tekst die tot nadenken zet. Een hoogtepunt, als je het mij vraagt. ‘The Karma of Trust’ is een rijk en gelaagd werk dat sterk wordt neergezet in een scene die toch al overspoeld wordt door kwaliteit. En in die scene staat het duo in de bovenste regionen. (8/10) (Sundance Music)