In het huidige hiphoplandschap, waar authentieke straatcredibility steeds zeldzamer wordt, presenteert Bay Area-veteraan Berner zijn nieuwste werk ‘Hoffa’. Als erfgenaam van de legendarische Fillmore-sound en protegé van de Too $hort-school dropte hij een album dat voortborduurt op zijn fascinatie met de Amerikaanse maffiageschiedenis. Net als zijn voorganger ‘Gotti’ uit 2021 weet Berner de duistere wereld van georganiseerde misdaad te verweven met zijn eigen ervaringen als cannabis-mogul.
De architectuur van productie, lyrics en feel is een meesterlijke fusie van verschillende West Coast-elementen. Van G-funk geïnspireerde 808’s tot jazzy samples die rechtstreeks uit de Mac Dre-catalogus lijken te komen. Openingstrack ‘Sweat’ zet direct de toon met zijn traditionele Yay Area-DNA, compleet met die kenmerkende slapping bass waar de regio sinds MC Hammer’s doorbraak patent op heeft. ‘Remember’ flip’t soul samples op een manier die zowel DJ Quik als DJ Premier zouden weten te appreciëren.
Het album bereikt zijn apex wanneer Berner zijn A-list gastenlijst optimaal benut. ‘The Source’, met Wu-Tang-lieutenants Ghostface Killah en Raekwon plus Run The Jewels’ Killer Mike, is een monster posse cut die doet denken aan Ice Cube’s beste werk met de Lench Mob. De chipmunk soul-productie, rechtstreeks uit de RZA-school, versterkt het mobb-feeling. De collaboration met Forty Water (Too $hort) op ‘The Smoke’ is een regelrechte Town Business-anthem, waarbij Ant Banks’ signature slapp demonstreert waarom hij al drie decennia de geluiden architect is van alle tracks die vanuit de Bay gedropt worden en er toe doen.
Waar veel moderne trappers hun mobb-referencias beperken tot oppervlakkige Scarface-quotes, weeft Berner een complex narratief tussen zijn legitieme hustles en street politics. Jimmy Hoffa – de verdwenen vakbondsleider – dient als metafoor voor de dunne lijn tussen macht en paranoia, een thema dat sinds N.W.A’s “Dopeman” diep geworteld is in West Coast hip-hop. Natuurlijk is er een lijntje omdat Berner, in tegenstelling tot vele wannabe’s wel degelijk zijn ware ervaringen uit zijn zakelijke verleden kan quoten.
De cannabis-hymne ‘Lots of Green’ met Wiz Khalifa, B-Real en Devin the Dude is een perfecte victory lap voor een man die de game flipte van corner boy naar Forbes cover – een trajectory die zelfs E-40’s legendarische hustler’s manual ‘Revenue Retrievin” overtreft.De man staat in de boeken met een vermogen van meer dan 400 miljoen dode presidenten, dus daar kan geen mens omheen. He’s real.
Berner’s evolutie van block entrepreneur naar boardroom boss weerklinkt door het hele album, zijn bars doorspekt met game die doet denken aan Ice-T’s beste power moves. Anders dan veel mobster rap-LPs, klinkt zijn verhaal authentiek – mogelijk omdat zijn legitieme succes zijn street credentials alleen maar versterkt.Berner is, nog altijd the real deal, daar waar anderen proberen hun dromen waar te rappen, heecft deze man het gewoon helemaal voor elkaar.
‘Hoffa’ is een waardig vervolg op ‘Gotti’ dat de listener meeneemt in een film noir van moderne maffia-mythologie, waarbij Berner’s werkelijkheid soms spannender blijkt dan fictie. Het is een album dat met elke luisterbeurt aan diepgang wint, waarbij de producer-selectie en feature-curation (meestal) excellent uitpakken. Een must-listen voor liefhebbers van zowel classic mobb music als moderne West Coast hip-hop. Essentiele tracks zijn ‘The Source’, ‘Heavy’, ‘Egsy’ en titeltrack ‘Hoffa’, die mogen voorlopig even op repeat. (8/10) (Bern One Entertainment)