Onwillekeurig zijn Blues en Schiedam met elkaar verbonden. Armoe, drank, viezigheid, Schiedam
werd niet voor niets Zwart Nazareth genoemd. Ook al kenden mensen in die tijd – ik spreek hier van
de tweede helft van de negentiende eeuw tot de eerste helft van de twintigste eeuw – de blues niet,
je zou er onder die omstandigheden de Blues van krijgen.
In de jaren zestig ging ook de zogenaamde ‘Bluesboom’ niet aan Schiedam voorbij. Martin
Groenhorst a.k.a. Martin Green haalde bands als John Mayall’s Bluesbreakers, Cuby & the Blizzards
en the Nice naar de stad. Schiedam bleek ook een vruchtbare bodem voor jonge muzikanten en
diverse bandjes schoten als paddenstoelen uit de grond.
Henk Bakker, eigenaar van platenzaak/café Bier & Vinyl vond het hoogste tijd dat deze roemruchte
periode weer eens gevierd mocht worden. Hij richtte de SBBS op, Stichting ter Behoud van de Blues
in Schiedam. Met nog wat enthousiastelingen toog hij aan het werk met als resultaat Schiedam Blues
2024, een tweedaags festival op 20 en 21 September, met een aanbod aan Nederlandse bluesartiesten om je vingers bij af te likken. Een aanbod met een duidelijk Schiedamse inbreng uiteraard. Spraakwaterval Jack Kerklaan kondigde op de voor hem typische Kerklaanse wijze de artiesten aan.
Aan het begin van de eerste avond werd de eerder genoemde Martin Groenhorst in het zonnetje
gezet met de uitreiking van de erepenning van de SBBS. Het geheel speelde zich af in een kerk, geen
mooiere gelegenheid om een stuk van J.S. Bach uit de orgelpijpen te laten schallen, waarna de eerste
band, Ocobar, het overnam met “White Room”, dat we kennen van Cream. Gitarist Cok van Vuuren is
geboren en getogen Schiedam. Samen met de broers Bart en Rob Wijtman (resp. bas en drums) werd
het publiek getrakteerd op een set met nummers van onder meer Eric Clapton en J.J. Cale. Gevolgd
werden zij door de Leif de Leeuw Band, een jonge band die inmiddels hun sporen heeft verdiend met
een combinatie van rock, blues en americana. Jammer dat de stem van zanger Sem Jansen vaak ten
onder ging in een irritante galm. De inzet van de band was er niet minder om en er viel genoeg te
genieten voor het publiek.
Het duo Verhoef & VanRoon was hierna aan de beurt. Een thuiswedstrijd voor Schiedammer en mondharmonicaspeler Robin van Roon, die samen met gitarist Arie Verhoef
een prima en aanstekelijke set neerzette. Afsluiter van de avond was Java/Webster, zoals altijd een
absolute topband. Stevige blues met de rauwe stem van Sean Webster en het felle gitaarspel van Erwin Java. Een set waar de vonken vanaf sprongen.
De tweede dag begon met een optreden van Little Hat, die de pech had de openende act te zijn op
een tijdstip dat het publiek langzamerhand binnenkwam. Aan de inzet van de band lag het niet, het
strak swingende drumspel van Paolo de Stigter, Machiel Meijers rauwe zang en harmonicaspel en het
gitaarwerk van bluesveteraan Willem van Dullemen krijgen de luisteraars uiteindelijk toch in
beweging. Fat Harry & the Fuzzy Licks namen het stokje over en toonden met hun messcherpe
Chicagoblues dat zij nog steeds een van de beste bluesbands van Nederland zijn.
De Blues uit Schiedam kwam aan de beurt met de Schiedam Bluesband, een gelegenheidsformatie die is
samengesteld uit Schiedammers Rob op ’t Ende (bas, o.m. Peter de Vries AllStars), Kees van Krugten
(drums, Livin’ Blues), Simone Roerade (zang, Mrs Hips), Cok van Vuuren (gitaar, Ocobar) en Menno
Gootjes (gitaar, Focus). Een stevige basis van bas en drums, een van de beste zangeressen van
Nederland en twee gitaristen, die bijna jaarlijks worden genomineerd als Beste Gitarist van
Nederland. En dat heeft het publiek geweten. Het resultaat was een uitstekend optreden met als
hoogtepunt een gitaarduel, waar beide virtuozen het allerbeste uit hun vingers toverden. Aan het
eind was één ding duidelijk, zinloos gitaargeweld bestaat niet!
Men denkt dat het moeilijk is om naeen dergelijk optreden het podium op te moeten. Niet voor de Dave Chavez Band rond (alweer)Schiedammer Dave Slaratubun. Deze ervaren muzikanten zetten een prima set neer met hunmoderne versie van de blues met deels eigen nummers en deels covers.
AJ Plug mocht met haar band de avond afsluiten. Sandra (zoals ze eigenlijk heet) en haar partner Klaas hebben zich omringd
door een prima band, die regelmatig de ruimte krijgen om te excelleren. Middelpunt blijft uiteraard
AJ Plug, die met haar krachtige stem haar eigen nummers vertolkt. Zij hebben een zware periode
achter de rug en dat weet AJ op haar eigen wijze te beschrijven en aangrijpende manier te vertolken.
Grote klasse.
Hiermee was het eerste deel van Schiedam Blues ten einde gekomen. Henk Bakker vertelde mij van
zijn toekomstige plannen en het ziet ernaar uit dat Schiedam Blues 2024 het eerste deel kan gaan
worden van een traditie. Wordt zeker vervolgd.
Foto’s (c) Eric Campfens