Het was bedoeld als een documentaire vlak nadat Paul McCartney’s band Wings definitief was doorgebroken bij het grote publiek met de bestseller ‘Band On The Run’. Waarmee hij eindelijk de critici die hem de schuld gaven van de breuk van The Beatles had weten te overtuigen. ‘One Hand Clapping’ was een sessie in de Abbey Road Studios die werd gefilmd en was bedoeld als een tv special. Echter verdween het in de kluis. Van de opnames verschenen door de decennia heen wel veel bootlegs. In 2010 werd de film dan eindelijk toegevoegd als bonus dvd bij een heruitgave van ‘Band On The Run’, maar met verouderde beeldkwaliteit. Gelukkig kon de audio wel opgeknapt worden. Want nu is er na 50 jaar eindelijk een officiële release van de sessie als live album.
De setlist bestond niet alleen uit het vroege Wings materiaal uit de eerste helft van de jaren ’70, maar ook uit een enkele cover (Bill Monroe’s ‘Blue Moon over Kentucky’), de oude Moody Blues klassieker ‘Go Now’ die krachtig wordt gezongen door Denny Laine, en zelfs drie flarden van Beatlesnummers. Want waar McCartney anno 2024 zijn setlist voornamelijk Beatlesnummers speelt, was dat in de jaren ’70 nog een ander verhaal. ‘Let It Be’, ‘The Long & Winding Road’ en ‘Lady Madonna’ worden hier bijna als een geïmproviseerde jam gespeeld.
Interessanter zijn de strakke uitvoeringen van Wings nummers. Aan het begin bij ‘Jet’ valt wel op hoe iets tè prominent de synthesizer van Linda naar voren komt, maar dat verdwijnt als sneeuw voor de zon bij de strakke rocker ‘Soily’. Of hoe mooi ‘Maybe I’m Amazed’ klinkt met Hammond orgel. Maar de grootste verrassing is het nummer ‘Tomorrow’, oorspronkelijk afkomstig van het eerste Wings album ‘Wild Life’. Hoe zingt en begeleidt McCartney zichzelf op een piano alsof het een soulballad is. Heel anders van de originele albumversie.
Afgezien van de geïmproviseerde jams tussendoor (zoals niemandalletjes als ‘Baby Face’) was dit een perfecte setlist geweest voor Wings in 1974. McCartney’s stem was op zijn best, en Wings was hier inmiddels een goed geoliede live band. Het is een must voor Beatles- en McCartneyfans dat eindelijk na een halve eeuw deze mooi verzorgde registratie is uitgebracht. (8/10) (Universal)