Na een lang jaar wachten was het dan eindelijk weer zover: Sziget 2023 was weer van start. Met zes dagen aan geweldige artiesten beloofde dit een prachtig festival te worden.
Son Mieux
De allereerste act op de Main stage van dit jaar werd door een Nederlandse band verzorgd. Son Mieux, de zevenkoppige band uit Den Haag, opende het festival op het grootste podium. Vol energie en enthousiasme kwamen de bandleden het podium op. Uitgedost in verschillende glimmende en glitterende pakjes waren ze er helemaal klaar voor. Voor het eerste nummer, ‘This Is The Moment’, speelden ze een extra lange intro, waarbij alle bandleden alvast hun muzikale kunsten konden laten zien.
De muziek van Son Mieux was een perfecte opener van het festival. Door de pop met disco-invloeden wisten ze de mensen al snel aan het dansen te krijgen. Ook het enthousiasme van de band hielp hieraan mee. Alle bandleden stonden duidelijk met plezier op het podium, blij om op zo’n mooie plek te mogen spelen. Halverwege de set speelden ze hun megahit ‘Multicolor’. Met de boodschap van zanger Camiel Meiresonne, “Forget about yesterday, forget about tomorrow”, was de toon voor de rest van de week gezet.
Destroy Boys
Het eerste optreden dat in de Freedome gepland stond was de Amerikaanse band Destroy Boys. Onder begeleiding van ‘Low’ van Flo Rida kwamen de bandleden het podium opgerend. Met hun snelle tempo en snerpende gitaren wisten ze snel het publiek voor zich te winnen. De muziek van Destroy Boys viel te omschrijven als boze punk rock of garage punk. Gitariste Violet Mayugba bedankte het publiek bijna na ieder nummer, zo blij was ze om te zien dat er zoveel mensen op hun set afkwamen.
Zangeres Alexia Roditis sprong halverwege de set van het podium af. Ze rende een stuk over de speakers voor het podium. Uiteindelijk maakte ze ook nog een sprintje door het middelste gangpad, dwars door het publiek heen. Het nummer ‘Vixen’ droeg ze op aan ‘the girls, the gays and the theys’.
Voor het nummer ‘Shadow (I’m Breaking Down)’ vroeg Roditis aan iedereen om even mee te schreeuwen. Ze verwisselde de tekst ‘fuck the police’, dat normaal gesproken bij dit nummer hoorde, voor de leus ‘fuck the war’. Nadat dit een paar keer door de Freedome galmde, zette de band het nummer in. Met het nummer ‘I Threw Glass at My Friend’s Eyes and Now I’m on Probation’, dat een tijdje geleden viral ging op TikTok, sloot de band hun set af.
Foals
Om half zes begon de volgende act op de Main stage. De Britse band Foals begon hun set met het nummer ‘Wake Me Up’ van hun laatste album. Hoewel de fans vooraan in het publiek vanaf het eerste moment losgingen en meezongen, duurde dat voor de rest van het publiek iets langer. De band leek niet veel moeite te doen om iedereen mee te krijgen en ze speelden braaf hun liedjes. Naarmate de set vorderde kwam er iets meer pit in de nummers, waardoor het publiek ook meer zin kreeg om mee te doen. Halverwege het optreden vroeg Yannis Philippakis, de zanger, iedereen op z’n knieën te gaan. Na een opbouw van bijna een heel nummer sprong iedereen omhoog. Het publiek ging eindelijk echt los.
Bij het nummer ‘Inhaler’ veranderde de sound van de band. Tot dat moment speelden ze voornamelijk meer van hun indienummers. Dit nummer daarentegen had veel meer een rock sound. De menigte die zich voor de Main stage had verzameld kon dit wel waarderen en sprong erop los. Bij het laatste nummer van de set, ‘What Went Down’, sprong Philippakis het podium af en zong het nummer terwijl hij op de barricade klom. Na dit pakkende einde verliet de band het podium.
Sam Fender
Later op de avond was het tijd voor Sam Fender. De Engelse zanger zegde zijn show op Sziget vorig jaar op het laatste moment af. Een jaar later was het hem dan toch gelukt om hier een show te komen geven. Hij speelde het nummer ‘Will We Talk?’ van zijn debuutalbum als opener van de set. Zodra hij begon te spelen veranderde de verhoudingen van het publiek. Alle Engelsen op het eiland stroomden naar de Main stage. Hoewel Fender een groot internationaal publiek bereikt, leek hij toch het populairst bij de mensen die ook uit Engeland kwamen.
Hoewel hij later nog een album heeft uitgebracht, speelde hij bijna alle liedjes van zijn eerste album. Ook bij het publiek waren dit toch wel de populairste nummers. Naarmate de set vorderde trok het optreden steeds meer mensen aan. Tegen het einde aan was het grasveld echt afgeladen. Op een gegeven moment speelde hij ook een cover van ‘Dancing In The Dark’ van Bruce Springsteen, waar het publiek uit volle borst meezong. De laatste twee nummers van zijn set waren ‘Seventeen Going Under’ en ‘Hypersonic Missiles’. Dit waren toch wel zijn populairste nummers. Na afloop verliet hij onder luid gejuich het podium.
Viagra Boys
Later op de avond stond de band Viagra Boys in de Freedome. De Zweedse punkband trok een enorm publiek aan, de tent was overvol. Toen de bandleden het podium op kwamen lopen droegen de ene helft geen shirt en de andere helft droeg extreem korte broekjes. Vooral de zanger Sebastian Murphy trok veel bekijks toen hij onder luid gejoel zijn shirt uittrok. Met een peuk en een biertje in zijn hand begon hij aan het eerste nummer, ‘Ain’t No Thief’.
Vanaf het allereerste nummer begonnen de moshpits in het publiek. Ook werd er flink gedronken en aan alle kanten werd er met bier gegooid. Niet alleen het publiek maar ook de band genoot van een aantal drankjes. Naarmate de set vorderde was het ook wel duidelijk dat Murphy al diep in het glaasje had gekeken. Des te meer reden voor een feestje, leek het. Het publiek moshte erop los. Na een dik uur gespeeld te hebben sloot de band hun set af met het nummer ‘Research Chemicals’.
Florence + the Machine
De allereerste headliner van het Sziget festival was niemand minder dan Florence + the Machine. Het podium was volledig aangekleed met allemaal kandelaars met sluiers eroverheen. Hierdoor kreeg het een prachtig sprookjesachtige uitstraling. Ook zangeres Florence Welch had een zwierige roze jurk aan, waardoor ze zelf net uit een sprookje leek te stappen. Dit paste uiteraard prachtig bij de muziek van de band, dat een romantische sound heeft.
Tijdens de eerste twee nummers, ‘Heaven Is Here’ en ‘King’, deed Welch nog redelijk rustig aan, maar zodra ‘Ship to Wreck’ werd ingezet begon ze te rennen. Gedurende de hele rest van de set bleef de zangeres het gehele podium gebruiken. Ze rende alle kanten op, en dat allemaal op blote voeten. Op een gegeven moment sprong ze ook van het podium af en klom op de barricade voor het publiek. Hier zong ze een heel nummer speciaal voor een iemand. Ze hield het gezicht van de gelukkige fan bijna het hele nummer in haar handen.
Hierna duurde het nog twee nummers voor ze het podium weer beklom. Ook beneden op de grond rende ze van links naar rechts. Zelfs het gangpad dat het publiek door het midden scheidde liep ze een aantal keer heen en weer, terwijl ze fans aan beide kanten aandacht gaf. Bij de hit ‘You’ve Got The Love’ zong het hele publiek uit volle borst mee. Aangezien dit een van de bekendste nummers van de band is, was dit ook wel te verwachten.
Ook speelden ze het nummer ‘Dog Days Are Over’. Onlangs kreeg dit nummer weer heel veel aandacht, dus dit was ook een duidelijke favoriet van het publiek. Halverwege het nummer vertelde Welch over een traditie die ze bij iedere show tijdens dit nummer aanhouden. Iedereen werd gevraagd z’n telefoon weg te doen. Niemand mocht meer filmen en iedereen moest alles geven en zo lang en hoog mogelijk springen. Dit had duidelijk effect; de rest van het nummer werd er drie keer zo hard en zo hoog de lucht in gesprongen.
Na nog een paar liedjes verdween de band van het podium. Na een tijdje kwamen ze terug voor een toegift. Voor het allerlaatste nummer van de avond vroeg Welch om een kleine gunst. Ze vroeg om een paar ‘menselijke offers’. Tijdens ‘Rabbit Heart (Raise It Up)’ moest iedereen op elkaars schouders gaan zitten, deze mensen dienden als offer. Overduidelijk blij met het enthousiasme van het publiek zong Florence Welch dit laatste nummer met volle overgave.
Foto’s (c) Wyona Latupeirissa
