Een halve zandbak in de schoenen, een gezonde kleur op de wangen en vooral veel goede herinneringen, dat is wat de bezoekers van Best Kept Secret 2023 mee naar huis namen op de eerste twee dagen van het BKS festival. Het gemoedelijke Brabantse Best Kept Secret Festival bestaat dit jaar 10 jaar en is een initiatief van het Amsterdamse boekingskantoor Friendly Fire dat in 2013 voor het eerst het 3-daagse festival organiseerde in de Beekse Bergen.
Een zonovergoten festival is natuurlijk de natte droom van elke organisator en Friendly Fire kon dit weekend een paar keer het bedlinnen verschonen want met een gemiddelde temperatuur van zo’n 29 graden was het een droom die uitkwam. Met uitzondering van de twee verloren corona-jaren wist men altijd enkele bekende headliners te combineren met opkomende, vernieuwende en alternatieve acts. Daarnaast werd er breed geprogrammeerd waarbij bijvoorbeeld rock en punk hand in hand gingen met elektronische muziek en dj sets. Zo stonden er de afgelopen jaren Arctic Monkeys, Portishead, Nick Cave and the Bad Seeds, Soulwax, Radiohead en Kraftwerk op het affiche en dit jaar had men onder andere de Chemical Brothers, Aphex Twin, The 1975 en Caroline Polachek weten te strikken. De keuze was weer reuze en lekker breed. Voor ieder wat wils dus en dat is ook het mooie en de kracht van BKS.
Onderstaand een kleine greep van wat er zoal voorbij kwam op de vrijdag en de zaterdag.
Hermanos Gutiérrez
Op de vrijdag had het bescheiden gitaarduo Hermanos Gutiérrez ervoor gekozen om hun tour te openen op de eerste dag van het festival. Met hun rustige en bijna meditatieve gitaarklanken lokten ze toch aardig wat mensen naar stage ‘Two’. De broers Alejandro en Esteban speelden werk van hun debuutalbum ‘El Bueno y El Malo’ waarbij je het gevoel kreeg dat je naar de soundtrack van een Tarantino film of een spaghettiwestern zat te luisteren en daarmee waren ze een hele geschikte en vooral rustige opener van het festival. De mannen hadden totaal geen haast en hun samenspel was om door een ringetje te halen. Overigens, op de eerste dag en zeker in de eerste paar uur moet iedereen altijd nog even wennen. Even kijken welk podium waar staat, hoe groot de afstanden zijn, waar de toiletten zijn en checken waar je je mobiel kan opladen want dat is toch wel een must tegenwoordig. Vooral als je drie dagen op de camping staat.
Charlotte Adigéry en Bolis Pupul
Met een heel legioen aan muziekliefhebbers waren onze zuiderburen goed vertegenwoordigd op BKS. Wat dat betreft leek het voor Charlotte Adigéry en Bolis Pupul wel een thuiswedstrijd. In België zijn ze uitgegroeid tot een van de meest toonaangevende electro pop acts. Deze, naar eigen zeggen, muzikale soul mates, weten zware thema’s op een lichte en komische manier te presenteren in een funky dansbare verpakking. En ja, de stem van Adigéry mag er wezen! De combinatie met de beats van Pupul zorgden voor een vette mix van funk, pop en electro. Ze konden zich daarmee prima meten aan Caroline Polachek die later op de avond geprogrammeerd stond. Goesting had het duo zonder meer en hun opgewektheid en energie werkte aanstekelijk. Het bomvolle ‘Two’ podium barstte bijna uit haar tentnaden. Later was er als kers op de taart ook nog een dj set van de twee Electro funkateers. Amai, wat een feest!
The 1975
De eerste grote band van de vrijdag stond geprogrammeerd om acht uur op het hoofdpodium. Een klein bataljon aan fotografen had zicht verzameld bij de hekken om dit in ieder geval vast te leggen. De koperen ploert was al aardig gezakt en een koel briesje zorgde zo nu en dan voor wat verkoeling. The 1975 stond in 2014 ook al Best Kept Secret maar is inmiddels uitgegroeid tot een band van formaat. Een band die trouw is gebleven aan haar eigen geluid. Het kwartet uit Manchester bestaat inmiddels al 20 jaar en werd op de middelbare school gevormd toen ze nog maar een jaar of dertien waren. Door hun eigenzinnigheid duurde het lang voordat er succes kwam maar inmiddels hebben ze een paar Grammy’s en Brit Awards op hun naam staan en spelen ze op alle grote festivals. Eigenzinnigheid duurt het langst zullen we maar zeggen.
Tijdens voorgaande tours werd de bezetting meestal aangevuld met extra muzikanten en ook voor deze tour werd de groep uitgebreid met onder andere saxofonist John Waugh en gitariste Polly Money. Dat frontman Matty Healy de afgelopen tijd wat onhandig in het nieuws kwam was nu even niet belangrijk. The 1975 grossiert in goed in het gehoor liggende sentimentele midtempo poptracks en live kregen die tracks nog meer bezieling. Zanger Matty Healy had daarbij een sleutelrol want vol overgave en met een flinke dosis theater trok hij alle aandacht naar zich toe. Aan het begin van de avond hield hij zichzelf letterlijk maar ook figuurlijk een spiegel voor. Leuke metafoor Matty! Muzikaal gezien stond de band als een huis. Songs als ‘I’m in love with you’ en ‘Oh Caroline’ werden luidkeels meegebruld maar ook de tranentrekker ‘About you’ met de backing vocals van Polly Money was next level.
De zaterdag werd ’s middags gekenmerkt door wereldse klanken en gelijkgezinden. En het was een perfecte dag voor het ontdekken van nieuwe muziek.
Gaye Su Akyol
Op de tweede dag gingen de festivalpoorten al om elf uur ’s ochtends van het slot en rond half twee togen al veel bezoekers richting de ’Two’ waar de Turkse zangeres Gaye Su Akyol verwacht werd. De uit Istanboel afkomstige Gaye mixt Anatolische en Turkse melodieën met onder andere psychedelische rock en elektronische muziek en haar teksten bevatten vaak kritische noten. Het levert haar in eigen land voornamelijk bewondering op. Ze groeide op met Turkse klassieke muziek maar door haar broer leerde ze grunge kennen. Dat ze maar drie kwartier om te spelen had betreurde ze want ze had het gevoel dat ze net pas was begonnen. Heel jammer inderdaad wat ze kreeg de meute al vroeg aan het dansen terwijl andere bezoekers op dat tijdstip verkoeling zochten in het water of onder de bomen in de schaduw. Ze sloot af met een prachtige classic van meer dan 100 jaar oud en gaf ook nog even op de valreep een politieke boodschap mee over vrijheid en democratie.
Tinariwen
“Welcome to the Sahara” sprak de frontman van Tinariwen tegen een paar duizend man die zich in de namiddag verzameld hadden bij het hoofdpodium. Op de kale stuifzandvlakte van de main stage en in de zinderend hitte kwam de Sahara blues van de Malinees-Berberse Tuareg groep goed tot zijn recht. Om hun mix van ingetogen traditionele Tuareg melodieën en Malinese blues vanaf het hoofdpodium te laten horen was een knap staaltje BKS programmering. De groep die al ruim 40 jaar bestaat heeft een bewogen geschiedenis die gestoeld is op politiek verzet en de strijd tegen onderdrukking. Na twintig jaar kwam er toch een doorbraak en door internationaal succes konden ze hun boodschap verkondigen in verschillende Europese en Amerikaanse steden. In 2005 werd er een documentaire gemaakt en onlangs verscheen hun laatste album ‘Amatssou’. Door het wegvallen van enkele originele bandleden zijn er ook jongere Tuareg leden bijgekomen maar het geluid was zaterdag nog steeds even pakkend en intrigerend als voorheen.
Dope Lemon
Het solide optreden van Dope Lemon was misschien wel het best bewaarde geheim op de zaterdag. Dope Lemon is het alter ego van de Australische zanger Angus Stone die al een paar jaar onder dit pseudoniem hele fijne muziek uitbrengt. Het is een soort van Black Pumas die met Tom Petty bij Bob Dylan op bezoek gaat. Lekkere psychedelische rockmuziek met een vleugje soul en funk. Na een paar stevige nummers bleek dat de zanger toch voornamelijk met een boodschap van liefde was gekomen. Die liefde kreeg hij ook terug want de kreet “If you love somebody, say it out loud’ resoneerde op zijn verzoek uit een paar honderd kelen. De Australiër speelde tracks van zijn voorgaande albums Rose Pink Cadillac en Honey Bones en komt hoogst waarschijnlijk in het najaar met een nieuw album.
Wat is het toch heerlijk om nieuwe muziek te ontdekken. Chillend in het gras, met je benen in het water of dansend in het zand bij een ondergaande zon. Muziek verbroederd en brengt het beste in mensen naar boven. Het Best Kept Secret festival is drie dagen lang Chef Verbroedering waarbij iedereen welkom is.
Foto’s (c) Perrin Oubrie