De mierzoete synthpop van Merol doet al een tijdje mee in de Nederlandstalige popscene. Na een aantal succesvolle singles en EP’s komt de zangeres nu ook met haar debuutalbum. Op ‘Troostprijs’ brengt Merol precies wat je verwacht en meer.
Merol, artiestennaam van Merel Baldé, kwam met haar grappige en gedurfde liedjes in één klap aan de top. Nummers als ‘lekker met de meiden’, ‘hou je bek en bef me’ en ‘kerst met de fam’ werden grote hits. De aanstekelijke en dansbare electro- en synthpop onder brutale en herkenbare teksten is het recept wat Merol al vanaf het begin van haar carrière volgt. En waarom ook niet? Het is een succesrecept dat ook op ‘Troostprijs’ allesbehalve verveelt.
De jeugdige teksten van Merol zijn serieuzer geworden. Neem openingsnummer ‘laatbloeier’. Een nummer dat de maatschappelijke moeilijkheden van jongeren onder de aandacht brengt. Ook afsluiter ‘geen feestje’ over het overslaan van een feestje behandelt de maatschappelijke norm die zonder problemen best eens overtreden mag worden.
En dat zijn niet de enige nummers met een serieuze ondertoon. Onder andere ‘pastel’, ‘gemengde signalen’ en ‘patronen’ laten een andere kant van Merol horen. Op diezelfde zwoele en dansbare muziek zijn het de poëtische teksten die Merol onderscheiden van anderen. En deze keer zeer persoonlijke teksten. Wat niet wegneemt dat de zangeres is verleerd om van elke situatie een nummer te kunnen maken, want ook die nummers komen voorbij op ‘Troostprijs’.
Volwassen teksten worden afgewisseld met nummers als ‘magic pixie dream girl’, ‘bendronkenlaatme’ en ‘gemengd douchen’. Op een krachtige beat zijn het de grappige, herkenbare teksten die definitief Merol’s stempel op dit album drukken. Ze gaat geen enkel onderwerp uit de weg en weet vrijwel elke situatie in een leuke songtekst te verwoorden. Neem daar een topproductie bij met zwoele elektrische gitaren, synthesizers en een flinke portie pop en iedereen zal geheid de dansvloer op gaan.
Toch is niet elke bijdrage aan ‘Troostprijs’ volledig geslaagd. Het nietszeggende ‘ah joh he joh’ is al snel vergeten. En ditzelfde gebeurd met ‘te druk voor liefde’. Het nummer dat met een leuk basritme begint, bezit niet dat ene speciale “Merol-ingrediënt”. Alhoewel Merol’s geluid vaak hetzelfde klinkt, behoren ‘ah joh he joh’ en ‘te druk voor liefde’ wel tot de categorie dertien in een dozijn.
Dat neemt niet weg dat Merol wel degelijk kan experimenteren met haar geluid. Het nummer dat het minst weg heeft van de herkenbare electro- en synthpop is ‘ik was er al’. Aanstekelijke melodie en harmonie lijken erg op popnummers die je al vaker hebt gehoord. En dat is precies de reden waarom dit nummer uitsteekt boven de andere nummers op ‘Troostprijs’. Het is een nieuw Merol-geluid. Oprechte teksten over haar ambities worden door Merol gezongen zoals ze dat niet eerder deed. Haar sterke stem heeft eerder een minder grote hoofdrol gehad, maar pakt nu wel haar moment.
Met ‘Troostprijs’ levert Merol een debuutalbum af dat er zeker mag wezen. Alles wat ze eerder al heeft laten horen, komt voorbij in meervoud. De karakteristieke dansbare en zwoele nummers blijven, maar nu niet alleen met grappige teksten. Ook de serieuze toon van Merol wordt van alle kanten belicht. Het levert een divers, sterk album op dat zeker bij de jongere generatie aan zal slaan. (7/10) (Ammehoela Records / Universal Music)