We kunnen dit jaar niet om Bruce Springsteen heen. Niet alleen is er een nieuw album van de man zelf, ook kunnen we in het theater genieten van Legendary Albums Live die een ode brengen aan het Born in the USA-album dat 35 jaar geleden uitkwam. Maar ook The Bruceband, één van de beste Bruce Springsteen tribute bands, brengt dit jaar een ode aan hetzelfde album. Eerder dit jaar ging ik al voor Maxazine naar het theater voor Legendary Albums Live en het verschil met de show van The Bruceband is enorm. Legendary Albums Live brengt een theatershow waar er ook nog wat achtergrondverhalen worden verteld en het publiek zit te luisteren. Afgelopen zaterdag bracht The Bruceband precies dezelfde nummers, in dezelfde volgorde, maar zij speelden gewoon het album live met veel energie en interactie met het publiek. Speelde Legendary Albums Live nog een paar extra nummers na het Born in the USA-album, The Bruceband speelde nog ruim 2 uur door tot het publiek bijna hun stem kwijt waren (van het vele meezingen), hun armen niet meer in de lucht kregen en bijna niet meer op hun benen konden staan van het vele dansen.
Ruim 15 jaar geleden begon The Bruceband en anno 2019 bestaat de band uit: Robert Philippi (zang en gitaar), Chris Lelieveld (gitaar en zang), Dr. K (saxofoon, mandoline, percussie, gitaar en zang), Michael van Werven (drums), Richard Oude Vrielink (basgitaar), Marcel Wensink (keyboards) en het nieuwste lid van de band Stan jansen (piano). Frontman Robert Philippi komt qua uiterlijk zelfs een beetje in de buurt van Bruce Springsteen en Chris Lelieveld lijkt met zijn hoofddoek wel wat op Little Steven, die overigens onlangs nog in Nederland was met zijn eigen band. De rest van de band lijkt stukken minder op de echte band, maar dat doet er uiteraard niet toe. Wat er wel toe doet, is dat de band wel klinkt als de echte Bruce Springsteen & The E Street band.
Het balkon van de grote zaal van Metropool was avond afgesloten. Hierdoor was de zaal zeer goed gevuld, meer dan genoeg mensen voor een volle zaal maar ook genoeg ruimte om af en toe naar de bar te lopen om wat drinken te halen. Want dat hoort er op zo’n avond natuurlijk ook bij.The Bruceband begon, zoals eerder gezegd, met het spelen van het volledige Born in the USA-album. De band weet waar het goed in is en speelde ruim een uur lang zonder al te veel tussen de nummers te vertellen. Alleen een: “En voor de mensen boven de 35, even de LP omdraaien voor de rest van het album” halverwege het album.
Wat opviel was dat veel mensen in het publiek elk nummer wel kenden maar blijkbaar niet hadden gekeken naar de tracklist van het Born in the USA-album. Vele mensen zag je druk naar hun mobiel zoeken als opeens één van hun favorieten werden gespeeld, terwijl het allang duidelijk was dat dit album van voor naar achter werd gespeeld. Na My Hometown, het laatste nummer van het album, vroeg Philippi nog aan iemand in het publiek of hij wist hoeveel zo’n LP wel niet kostte in 1985. Beiden werden het eens over een bedrag van 22 gulden. “Laten we zeggen, tegenwoordig, zo’n 22 euro. Daar kan je nu twee maanden Spotify van kopen, he? Dan hadden wij nog maar één LP. Wij moesten krantenwijken nemen om een beetje een LP-collectie op te bouwen.” Na deze opmerking gaf de band nog wat extra gas en speelde nog ruim twee uur lang nummers uit verschillende periodes van de muzikale carrière van Bruce Springsteen.
Zoals altijd was er uiteraard ook weer genoeg tijd voor verzoeknummers. Door hun jarenlange ervaring heeft de band een gigantisch repertoire opgebouwd van Springsteen-nummers en kunnen ze bijna elk verzoeknummer spelen. Kortom een zeer geslaagde avond met een topband waar de energie vanaf spat. Het enthousiasme werd overgebracht op het publiek wat de gehele avond meezong en danste.
foto’s (c): Filip Heidinga
