Gehuld in een leren jack en voorzien van een zonnebril, zat Jett Rebel vrijdagavond achter een vleugel in Muziekgebouw Eindhoven. Hij speelde een instrumentaal stuk dat erg rustig begon. Geopend werd de show met ‘Perfect Lady’, dat lijkt te gaan over het blijven zoeken naar de ware, en het vergeten van liefdes. Aan het eind van het nummer was door de expressieve manier van zingen en spelen duidelijk dat Jett Rebel zijn muziek meent. Opvolgend was een mashup van zijn eigen werk, bestaande uit ‘Cant Live Without You’, ‘Baby’ en ‘Amy’ Tekstueel klopte het bij elkaar en zou het één verhaal kunnen vormen.
Toen was de gitaar aan de beurt om door Jelte bespeeld te worden. Ondertussen had hij zich ontdaan van zijn zonnebril en jas, en uitgelegd dat we bij hem op zolder waren. Hij speelde een nummer van zijn nieuwste EP, waarna hij ‘You’re Still You’ speelde in een soort country blues stijl. Vervolgens kreeg het publiek een kijkje in het warrige hoofd van Jelte. Verhalen over een Rhodes piano afgewerkt in tolex werden afgewisseld met het voorstellen van de crew, het zin hebben in de show en het live geluid van een ouderwetse GameBoy, waaraan het geluid te horen een cartridge in zat van Pokémon. “Oh ja, wat ik van ’t weekend ook nog dacht”, zei Jelte met het nodige sarcasme en het publiek lacht. Sommige verhalen waren nogal wat langdradig, maar daar kwam Jelte met zijn charme prima mee weg.
‘I’ll be alright without you’ van Journey werd erg mooi uitgevoerd, waarna hij zijn eigen ‘On Top Of The World’ speelde dat aan het eind funkt en groovet als een malle. Het publiek beloonde hem met een extra luid applaus. Het volgende verhaal over Chaka Khan boeide. Na Jelte’s eigen optreden, waarbij hij nog van het podium viel, werd hem gevraagd of hij even kon invallen bij Chaka Kahn. Hij speelde met de band van Chaka Khan een nummer van haar ter plekke op hetzelfde podium. Daarom wilde hij nu ook een nummer van haar spelen tijdens dit solo optreden.
Toen kwamen de echte hoogtepunten van de show. Zijn nummer ‘Sugar’ speelde hij lijn voor lijn in via een loopstation. De muziek werd steeds groter waardoor je bijna zou vergeten dat er maar één geniaal brein aan het werk was. Op dezelfde manier kwam ‘Wanna Be Startin’ Something’ langs van Michael Jackson, en daardoorheen mixte Jelte ook een stukje ‘Man In The Mirror’. Aan het applaus te horen was het publiek hier erg enthousiast over, waarna Jelte besloot nog stuk te doen met het loopstation. “Die ruimte hier vooraan is trouwens ook officiëel geopend nu als dansvloer”, merkte Jelte op en hij had er zin in.
De loops begonnen met hele funky gitaarriffjes, die zeker dansbaar waren. Dat bleek later toen er ook écht mensen van hun zitplaatsen af kwamen, en vooraan kwamen dansen. Petje af als je dat voor elkaar krijgt tijdens een solo theathershow. Gelukkig kwam zijn kunnen op de gitaar ook zeer goed naar voren tijdens dit stuk. Het was het nummer ‘It’s Cruel’ dat op album 2 minuut 35 duurt, maar live gelukkig langer.
Minder feestelijk, maar wel net zo mooi, werd afgesloten met zijn ballad-achtige ‘Never Gonna Be the Same’ en ‘Unconditional Love’, gelijknamig aan de tour.
Foto’s (c) Marjolein Tap
