We reageerden weer verheugd toen we eind 2017 vernamen dat Paradox voor de vijfde keer in haar historie Scott Henderson boekte om zijn duivelskunsten op de gitaar te etaleren op het intieme Paradox podium. 21 maart was het eindelijk zo ver.
Scott Henderson is momenteel op een korte Europese tournee begeleid door het ingespeelde en aan elkaar gewaagde Franse ritmetandem Romain Labaye op een Fender Jazz bas uit 1971 en Archibald Ligonnière op standaard drum set vaan Gretsch met dubbel floor. Henderson, die het afgelopen decennium bij voorkeur in trio vorm optreedt, speelt al sinds 2016 in deze live samenstelling. De trio’s die we tot nu hebben mogen aanschouwen kunnen met recht power trio’s genoemd worden door de grote diversiteit en virtuositeit die kenmerkend is voor zijn bands. Dit nieuwe trio heeft recentelijk een CD opgenomen die naar verwachting eind 2018 uitgebracht wordt. We kijken met veel belangstelling uit naar dit nieuwe album; te meer omdat zijn laatste album ‘Vibe Station’ (2015) volgens zijn eigen zeggen het meest ambitieuze project van zijn carrière tot nu toe was!
Voor de minder ingewijden onder ons: Scott Henderson heeft door de jaren heen zijn eigen stijl ontwikkeld waarin blues, rock, funk en jazz zijn samengesmolten tot een uniek en herkenbaar geluid. En dit op een niveau wat de meeste gitaristen van deze tijd simpelweg niet halen qua textuur, virtuositeit, complexiteit en uitdrukkingskracht. Wij hebben hem leren kennen als medeleider van het fusion instituut Tribal Tech, echter hij heeft zijn sporen ook verdiend in bands van Chick Corea, Joe Zawinul en Jean-Luc Ponty. Op de man af gevraagd: Henderson vindt zichzelf echter meer een blues-rock gitarist dan een jazzgitarist. Die bescheidenheid siert hem, maar dekt de muzikaal uitgebreide lading meestal niet zoals ook gedurende dit concert weer bleek…
Henderson bewees in een klein twee uur durend optreden dat hij nog steeds tot de top in zijn league behoort. Het optreden begon met een overtuigende warming-up. Miles Davis klassieker ‘All Blues’, de standaard opening van een Henderson concert, werd in een uitgesponnen versie gespeeld, waarbij Henderson improviserend over de vloeiende septiemakkoorden zijn gevoel liet spreken. Ligonniere’s shuffelende drumstijl viel direct op en Labaye speelde de typerende repeterende bas lijn met een hypnotiserende droog geluid. Het melodieuze en in sommige passages emotionele karakter van Calhoun werd gaandeweg de uitvoering door de Franse begeleiders voortgestuwd naar een uptempo hoogtepunt.
Dit werd opgevolgd door drie, nog naamloze, nieuwe composities van het eind 2018 te verschijnen nieuwe album. De prelude van de eerste compositie karakteriseerde zich door een op The Aristocrats lijkend steekspel tussen de drie instrumentalisten en ontwikkelde zich tot een opzwepend spel tussen bassist en drummer. De tweede compositie borduurde voort op het reeds genoemde concept. De derde song heeft volgende Henderson commerciële potentie met name door de gitaarsolo. En inderdaad, het nummer kenmerkt zich door een vrolijke dansbare melodielijn en dito begeleiding.
Het titelnummer van de vorige CD ‘Vibe Station’ heeft aan Jeff Beck herinnerende uitspattingen met een fantastisch en aanstekelijke groovende partijen van het Franse duo. Na een geïnspireerde bas- en drumsolo werd Weather Report’s Black Market ingezet. De keyboard partijen van deze bijzonder complexe Joe Zawinul compositie werden ingenieus overgebracht via de gitaar van Henderson. Na de eerste toegift (‘Dolomite’) werd dit bijzonder aangenaam concert afgesloten met een vlammende uitvoering van ‘Mysterious Traveller’. Het vijfde bezoek van Scott Henderson aan Paradox overtuigde ons dat deze kunstenaar nog steeds on top of his game is.
Foto’s (c) Hen Metsemakers
