Zaterdag 18 november het indoor festival Helldorado opende voor de eerste editie haar deuren in het Klokgebouw Eindhoven. Of er meer edities komen is nog niet duidelijk. Helldorado, the Rock ‘N Roll freakshow, niet als een veredeld Eindhovense Speedfest, wat bekend stond als een vuige rock-‘n-rollfeestje, en waarvan Peter ‘Piet’ van Elderen met zijn band Peter Pan Speedrock tien jaar lang steunpilaar was, maar een eigen koers varend festival met side shows zoals vuurvreters, messenwerpers, strippers, comedy en worstelen. Ondanks dat Peter van Elderen gezworen had om geen festivals meer te organiseren, kon hij het toch niet laten om samen met The Event Warehouse (oa. Paaspop, Speedfest, ScumBash, We Are Electric) Helldorado op de kaart te zetten.
Bij binnenkomst werd je zorgvuldig gecontroleerd voordat je door mocht naar de 4 hallen waar alles zich afspeelde deze dag. Vanuit de Enterence kwam je in de Food Area waar je niet alleen keuze had uit verschillend eten en drinken, maar waar je ook toegang had naar de Cockroach Comedy Chapel, de oude rookruimte van het Klokgebouw. Het comedy stage dat op een speciale manier geopend werd door Lucy Hopkins. Een Engelse Award winning comédienne die de zaal inwijdde met een geheel eigen heilige ritueel. Met haar show toert ze door de UK, Europa en Australië.
Als surprise act kwam Helldorado met Denvis en Dikke Dennis die op een bijna kinderlijke manier een goochelshow neerzetten met een knipoog naar Drank, drugs, seks en Rock ’n Roll.
Via de Food Area kwam je bij de Lion Stage kwam waar die middag de Rock ‘N Roll Wrestling Bash plaatsvond. Terwijl het Wrestling Bash Orchestra hun muzikale kracht op het podium laten zien, gaan de worstelaars in hun ‘boze’ worstelkleding als een stelletje wilden tekeer in de ring voor het podium. Tussen de worstelrondes door wordt het publiek vermaakt door de ringpoezen, die niet beschaamd zijn om met hun borsten en heupen te draaien terwijl ze het hongerige publiek ‘voeren’ met wat bier.
Maar ook de Duitse artiest Mambo Kurt stond in de ring. Niet voor een worstelpartij maar om met zijn covers op zijn elektronisch orgel van oa. Rammstein, Metallica en Rolling Stones te spelen.
Elvis is misschien dood, maar als zombie herrezen zat hij in de worstelring bij Helldorado. Dead Elvis & his one man grave (NL) liet een spookachtige, rauwe en primitieve Rock ‘N Roll klinken door de hal alsof hij niets te verliezen heeft.
Nadat de ring voor de Lion stage verdwenen was kwamen de wat grotere bands aan bod.
Imperial State Electric uit Zweden. Een in 2009 gevormde band door de Hellacopters zanger/ gitarist en songwriter Nicke Andersson die zichzelf een ontbrekende schakel noemen tussen The Beatles en Alice Cooper. Met hun Zweedse retrorock trokken ze veel aandacht van het aanwezige publiek.
De in 1999 genomineerde band voor de Best Metal preformance bij de Grammy Award, Nashville Pussy was een een na laatste band die speelde op the Lion stage. De Amerikaanse punkrock band, die een mix spelen van genres waaronder punkrock, hardrock, country en psychobilly en met hun teksten over seks, drugs en Rock ‘N Roll gingen helemaal los.
Als afsluiter op the Lion Stage stond The Darkness, een Engelse glamrockband die bekend is geworden in Nederland met oa. I believe in a Thing Called Love. Met een knipoog naar de glam brengen ze klassieke hardrock ten gehore die voornamelijk beïnvloed is door bands als AC/DC, Queen en Thin Lizzy. De legendarische live optredens zijn niet te vinden op een officiele live-DVD, maar moet je volgens zanger Justin Hawkins uit eerste hand zien om het recht te hebben om het te verslaan.
Tussen de optredens door van de bands vinden er op verschillende plekken in het Klokgebouw freakshows plaats. Schaars geklede dames (en heren) die met slangen, messen en vuur spelen om zo het publiek te vermaken slaan goed aan. Het doet je denken aan een kermis van vroeger doordat de stijl van decadent Burlesque op je netvlies verschijnt.
Ook kon je een bezoek brengen aan het spookhuis wat zich in de hal van de Lion stage bevond of kijken naar de schilderkunst van tattoo artiest Darko die deksels van lijkkisten beschilderde.
Via de deuren aan de achterzijde van de Lion stage kwam je bij de Cobra stage terecht. De mainstage van het festival. De grote cobra’s die de zijkanten van het podium decoreerde maakten dat duidelijk.
Tyler Bryant, het Amerikaanse wonderkind als we het over een rocker hebben stond samen met zijn band The Shakedown op dit podium. Een talentvolle gitarist en zanger die samen met zijn band een mengeling van blues en rock ten gehore brengen. Ondanks dat hij nog niet echt bekend is in ons land is hij door de grote rockers niet onopgemerkt gebleven. Hij stond oa. in het voorprogramma van Guns n’ Roses, AC/DC en Aerosmith. Het nieuwste album van Tyler Bryant & the Shakedown, Heartland is deze maand verschenen, wereldwijd.
De Haagse rockband Monomyth speelde deze dag ook op de maine stage. De in 2011 opgerichte band speelt een mengeling van genres als spacerock, stonerrock en krautrock. In mysterieus licht gehuld stonden ze op het podium en voerde het publiek mee in hun wereld.
Monomyth was niet de enige Nederlandse rockband, ook Birth of Joy een uit Utrecht afkomstige band mocht de mainstage tot hun domein maken voor enige tijd met hun klanken van bluesrock en psychedelische rock. De band die bestaat vanaf 2008 en doorbrak in 2014 met hun album Prisoner heeft al op grote festivals gestaan zoals Pinkpop.
De Londense stoner metal band Orange Goblin wordt met Cathedral beschouwd als een van de belangrijkste stonerbands van Engeland. Met hun teksten over drugs, ruimtereizen en persoonlijke kwesties. Hun muziek is dat ook ‘a way of life’ voor Orange Goblin. Tijdens het optreden verschenen enkele vuurspuwers, die schaars gekleed met vuur speelde en wat de band als positieve kracht aanschouwde afgaande op hun preformance.
Als je een band wilt beluisteren die in één nummer meer goede riffs aflevert dan menig andere rockband op een heel album, wordt er gezegd dat je naar Red Fang moet luisteren. Door hun alom geprezen derde album Whales And Leeches kwamen ze zelfs bij David Letterman terecht. Deze Amerikaanse hardrockband met hun combinatie van jaren zeventig metal en stonerrock liet het Klokgebouw trillen op zijn grondvesten.
De afsluiter van Helldorado, the Rock ‘N Roll freakshow was niemand minder dan de Belgische formatie Triggerfinger. Ruben Block als goed geklede frontman laat menig harten sneller slaan, en ook de knalharde muziek die ze als band ten gehore brengen dringt binnen tot diep in je lijf. Het geluid van de band wordt ook wel vergeleken met bands als Queens of the Stone Age en Led Zeppelin. Vlijmscherpe Rock ‘N Roll en met de voet vol op het gaspedaal, is hoe Triggerfinger te omschrijven is. Dit weekend een waardige afsluiter van het eendaagse festival in Eindhoven.
Alsof dat alles nog niet genoeg was, was er ook nog een derde music stage, de Tarantula stage. In een iets kleinere hal traden hier de voornamelijk de lokale/regionale helden op maar ook internationale talenten kon je hier vinden op het podium. Komatsu was er een van. De rockband uit Eindhoven, de rockhoofdstand van Nederland bekend om hun mix van slib (sludge), rock en metal wat pas echt impact maakt bij een live optreden. Als een wals denderen ze over je heen om je niet meer los te laten.
De Zweedse klassiek/hard rock band Dead Lord spelen een mix van klassieke rock, hard rock en vroege heavy metal geïnspireerd op bands als Thin Lizzy, UFO en Iron Maiden. De teksten gaan voornamelijk over alledaagse ervaringen, maar ook over politiek, religie en racisme. Dead Lord, vrij vertaald naar ‘dode god’ heeft volgens de zanger van de band niets met het satanisme te maken. Ondanks dat het een klein podium was voelde ze groots aan.
Brian Tristan, bekend onder zijn artiesten naam Kid Congo is een Amerikaanse rockgitarist en zanger. Hij speelde mee met The Gun Club maar speelde ook mee op de platen van Nick Cave and the Bad Seeds. Vanaf 2015 is Tristan bezig met zijn muzikale project de band The Pink Monkey Birds. De bandnaam is afkomstig van een regel in het nummer ‘Moonage daydream’ van David Bowie. Kid Congo and the Pink Monkey Birds brengen muziek die je laat denken aan de mysterieuze jungle sounds van Gun Club’s album The Las Vegas Story, de rauwheid van The Stooges, het gemijmer van Tom Waits en rockabilly zoals Elvis dat kon. Rock ‘N Roll in zijn oervorm.
The Lords of Altamont brengen rauwe Rock ‘N Roll woede voort die geboren is vanaf het einde van het tijdperk van vrede en liefde, het berucht Altamont Free-concert in 1969. Gecombineerde geluiden van de jaren ‘60 garage en psychedelische rock, Amerikaanse punkrock, Brits ritme en blues zijn kenmerkend voor deze band uit Los Angeles. Een band waarbij je niet stil kon blijven staan doordat je meegenomen werd in hun sound.
Als tweemansband deden Big Business niet onder voor grotere bands met een luid muzikaal volume. Deze heavy metal band uit Amerika wordt met hun geluid gekarakteriseerd als een bombastische en hectische low-end aanval. Wat voornamelijk opviel op het podium was de drummer Coady Willis die zich volledig gaf in zijn drumpartijen.
De uit Gent afkomstige, Belgische band Fifty Foot Combo speelde als afsluiter op de Tarantula stage. Na een muzikale stilte van ongeveer 6 jaar zijn ze sinds 2012 langzaam weer terug aan het komen. De band staat garant voor trashy Rock ‘N Roll, surf, psych en garage rock. Een afsluiter die luid, wild en sexy opgediend werd.
Helldorado, the Rock ‘N Roll freakshow smaakt naar meer ondanks dat het misschien niet het bezoekersaantal had wat gehoopt zou worden. Een festival wat zich kan onderscheiden van anderen festivals door de freakshows die als een rode draad door de dag liepen.
Foto’s (c) Josanne van der Heijden
