Het succesverhaal van de Duitse Gabriele Kerner is er eigenlijk één van krap anderhalf jaar. Plots was de band daar in maart 1983 met de nummer één hit ’99 Luftballons’, om in oktober 1984 hun laatste hit ‘Irgendwie, irgendwo, irgendwann’ te hebben gelanceerd. In dat tussenliggende anderhalf jaar kwamen er nog hits met ‘Nur geträumt’, ‘? (Fragezeichen)’ en ‘Leuchtturm’, maar voor de rest is de hele carrière van de band niet echt noemenswaardig te noemen. De band ging in 1987 uit elkaar, waarna Kerner onder dezelfde naam solo verder ging. Met Kim Wilde scoorde ze in 2003 haar tweede nummer één hit, ‘Anyplace anywhere anytime’, een over van haar eigen nummer tien hit.
De anderhalf jaar dat de band echter hits scoorde, scoorden ze die wel aan de lopende band. In korte tijd bouwde Nena een reputatie op van wereldformaat en bracht de zangeres van de band de hoofden van vele duizenden mannelijke fans op hol. Zo’n 1500 van die trouwe fans trokken donderdagavond vanuit het hele land, en daarbuiten, naar de Tilburgse 013 voor het eerste optreden van de zangeres na haar korte tournee in de Verenigde Staten.
De avond werd geopend door de Kroatische band met Haagse standplaats, Luminize, die persoonlijk uit zo’n 130 artiesten is uitgekozen in een wedstrijd waarin bands werden opgeroepen een video in te zenden. De keuze voor Luminize was voor Nena wellicht een verrassing, de band zelf is in Nederland al lang geen verrassing meer. Eerder stonden de 4 meiden al op het Haagse Parkpop festival en buiten het optreden als support van Nena, treedt de band op als voorprogramma van Golden Earring frontman Barry Hay, met zijn Flying V Formation. Luminize was een perfecte keuze, aangezien de stijl van de band al direct aan de stijl van de Duitse deed denken. De stoere rockchicks speelden strak, maakten duidelijk zich op hun gemak te voelen op een groot podium en kregen het publiek direct mee. Met iets meer durf is Luminize de grootste belofte die zich op het moment in Nederland bevindt.
Twintig minuten later dan gepland betrad de act waar 013 op wachtte dan eindelijk het podium. Fashionably late zullen we maar zeggen, maar de reden is wat minder romantisch of arrogant; Het vliegtuig waarmee Nena vlak voor aanvang zou arriveren had een dik kwartier vertraging. Inderdaad, zonder soundcheck (haar band had die overigens begin van de avond zonder haar voltooid) of enige andere voorbereiding betrad Frau Kerner de buhne om er vanaf de eerste seconde echter geen twijfel over te laten bestaan dat die voorbereiding niet nodig was. Nena kwam, zag en overwon het Tilburgse publiek vanaf de eerste noot van ‘Genau Jetzt’ van haar laatste album ‘Oldschool’.
Waar veel acts, zeker zonder soundcheck, twee à drie nummers nodig hebben om de juiste afstelling te vinden en het publiek voor zich te winnen, hoefde het publiek echter niet te wachten tot de eerste single ‘Nur geträumt’. Geen valse noot of wanklank, geen seconde twijfel, Nena dirigeerde haar mannen en vrouwen over het podium als was 013 haar vaste standplaats. In een anderhalf uur vuurde de zangeres een mix op het publiek af van haar singles, gemixt met wat onbekender werk van haar laatste cd ‘Oldschool’. Nena gaf de kans aan haar oudste nog levende zoon Sakias in het duet ‘Peter Pan’ en bracht later in de show ook haar oudste dochter Larissa in de schijnwerpers.
Nena is sinds enkele jaren aanhanger van de leer van Bhagwan Sri Rajneesh, ook wel bekend als Goeroe Osho, en brengt in haar show een moment van meditatie door een volle minuut stilte te nemen. Het werkt wonderwel en naast het podium is ook de gehele zaal een minuut in volle rust. Het is geen overbodige luxe, gezien de energieke show die de Duitse de rest van het optreden te berde brengt.
Met twee wereldhits op haar naam kon het niet anders dan dat de zangeres het concert afsloot met haar grootste ’99 Luftballons’. Daarbij werden twee reusachtige ballonnen met het woord ‘Love’ vanaf het zijtoneel de zaal in geworpen. Het nummer ging over in een Night of the Proms-achtige afsluiting met Beatles Cover ‘Hey Jude’, na Bob Dylans ‘Blowing in the Wind’ niet de eerste cover van de avond. Een toegift was onvermijdelijk en bracht natuurlijk die andere wereldhit ‘Irgendwie, irgendwo, irgendwann’ om ‘Zusammen’ het concert na een krappe anderhalf uur te eindigen. De korte tijdsduur van het optreden is het enige waar de bezoekers van het concert wellicht over konden klagen, qua energie en stem liet Nena overduidelijk merken geen spat veranderd te zijn in vergelijking met de jaren 80.
Foto’s (c) Armelle van Helden
Meer foto’s op https://www.facebook.com/maxazine
