Op Bevrijdingsdag verzamelden de eerste mensen zich al ruim voor 11 uur voor het hoofdpodium in Zwolle om maar niks te missen van Kenny B die om 11 het startsein zou geven voor een nieuwe editie van bevrijdingsfestival Overijssel. Het mooie weer bracht veel mensen op de been en de eerste biertjes werden al snel genuttigd en richting het festivalterrein stonden speciale ‘eenheden’ om je even lekker in te smeren, met het zonnig weer was dat geen overbodige luxe.
In de ochtend was vooral het hoofdpodium met Kenny B en Nielson druk bezocht. Ook de speelweide was druk met veel ouders met kinderen. Hippe Gasten maakte er daar een mooi feestje van. Zo rond het middaguur zag je het drukker worden op het gehele terrein, van alle kanten kwamen de bezoekers binnen. Het was zelfs zo druk dat er op een gegeven moment het verhaal ging dat de toegangswegen vol stonden met auto’s en dat de hekken gesloten waren.
De middag was qua muziek wat tam, mensen zochten de schaduw wat op en de muziek speelde rustig op de achtergrond mee. Misschien maar goed ook met die felle zon. Ontsnappen kon bij een Hedon containersessie, niet in de felle zon maar in een snikhete container kijken naar bijvoorbeeld Tracey Silhouette. Met maximaal 30 mensen genieten van een intiem concert. I am Aisha kreeg het publiek niet echt mee. Het was een van de laatst toegevoegde acts van die dag en die had beter op een kleiner podium gepast dan het hoofdpodium waar ze nu op stonden.
Van Velzen kreeg als vanouds het publiek weer helemaal mee. Het was dringen voor een plekje vooraan. Direct na Van Velzen was het “5 voor 5 moment”, iets wat niet helemaal vlekkeloos verliep. Om de energie bij het publiek weet even op te laden was John Coffey opgetrommeld. Als dit de opzet was geweest dan was deze zeker geslaagd. Wat een energie komt er van deze band af. Frontman David rende over het podium als een ware hardloper. Het publiek doet lekker mee en ondanks de geweldige ‘Wall of Death’ raakt er niemand gewond. Dit was een zeer waardige afsluiter voor de middag.
De avond verliep verder rustig met zeer goede optredens van Rondé, Delain en Bökkers. Als afsluiter op het hoofdpodium stond Manu Chao La Ventura, de band waar iedereen in het begin erg sceptisch voor was. Echter direct bij het begin van het optreden werd dit vooroordeel van tafel geveegd. Wat een energie en enthousiasme komt er van deze band. Compleet met blazers knalde de band meteen het veld omver.
Als afsluiter voor het Abbott podium stond het singlefeestje gepland, het concept is simpel: als bezoeker pak je een single uit de bak en geeft dit aan de draaiende DJ. Ieder singletje mocht, want Frank van der Lende draaide de plaatjes lekker aan elkaar, welke het ook was. Al met al een zeer geslaagd festival waarbij het weer zeker ook een grote rol speelde.
Foto’s (c) Leander Vasse
Meer foto’s op Facebook