Dit is het derde album (in drie jaar) van deze Duitse rockband wat zowel op cd als lp verkrijgbaar is. Zodiac heeft met dit album wederom aan de vinyl-lovers gedacht! Zodiac is ontstaan in 2011 na een jamsessie in 2010 van Nick van Delft en Janosch Ratmer. Ze spelen “heavy blues”en psychedelische rock. Huidige bandleden: Nick van Delft Vocals and lead guitar Stephan Gall Rhythm Guitar Janosch Rathmer Drums and percussion Ruben Claro Bass and organ Het begint met : “Intro Who I am”. De songtekst is gesproken. Er wordt verteld wat muziek betekent voor de band. Woorden waar niet alleen muzikanten zich in kunnen vinden. Ook voor de niet muzikanten, de andere groep van de music-lovers hele herkenbare woorden. Want wie heeft er niet eens steun gehad aan muziek in de moeilijkere periode(s) van het leven? De laatste woorden zijn : “Music is who I am, Sit back and listen.” Het elektronische instrumentale stuk dat volgt nodigt uit om te echt luisteren. Prima om lekker bij weg te dromen, en heerlijk in de muziek weg te kruipen. Muziek sterft mooi langzaam weg. ‘Swinging on the run’ heeft een lekker up-tempo intro. De blues invloeden zijn hier goed te horen. Luistert gemakkelijk weg. ‘Sad Song’ doet zijn naam eer aan. De sombere klank in de stem van Nick is intens past mooi bij de rustige muziek. Ze zetten hier een mooie gevoelige ballad neer. ‘A penny and a dead horse’ heeft een ingetogen, minimalistisch begin en zet je oren op scherp. En blijft tot halverwege aangenaam minimalistisch. Daarna gaat het tempo om hoog. De songtekst is mooi, maar eenvoudig en zing je vrij snel mee. Een song die aangenaam in je hoofd blijft hangen. ‘A penny and a dead horse’ is absoluut geen country song, maar hij zou zo passen in een (klassieke) westernfilm. Want je ziet bijna de film voor je : een cowboy die verdrietig zit te zitten op de veranda voor zijn huis op de prairie omdat zijn vrouw hem verlaten heeft, zit in het niks te staren naar de prairie die voor hem ligt.. ‘Rock Bottom Blues’ heeft een pianissimo begin om helemaal in op te gaan. De songtekst begint met : “Hey, why are you standing alone in the rain”. Een schitterende songtekst waar je echt naar luistert. Na een minuut of 6 komt er een up-tempo stuk. Het haalt voor mij de magie van de ballad wat weg. Dat is wel jammer. Aan de andere kant, het klinkt ook wel lekker. Heel lekker zelfs! Met de laatste song, ‘Just Music’, is helemaal niks mis. Prima song. Maar toevallig vind ik dit de minst mooie van allemaal. Jammer dat deze dus als laatste is. Beetje teleurstellend einde van zeer mooi album. Toegankelijk, maar zeker niet allerdaags. Ballads en up tempo nummers wisselen elkaar goed af. Mooie songteksten, heerlijke instrumentale stukken. Een cd om van te genieten. (Napalm Records) (8,5/10)