Do you remember is terug van weggeweest, vandaag wil ik de draad weer oppakken met de band die de blues-rock feilloos combineerde met het rebellerende image van een Southern rock band. Wie kent hun superhit niet…. ‘Sweet Home Alabama’, natuurlijk gaat het deze keer in Do you remember over Lynyrd Skynyrd.
Zoals ik in de inleiding al aangaf, Lynyrd Skynyrd was de band die de blues-rock feilloos combineerde met het rebellerende image van een Southern rock band. Skynyrd vertrouwde nooit op de jazz improvisaties van de Almann brothers, in plaats daarvan waren ze een band die zich een “hard-living, hard-driving” rock & roll band noemden, op het podium deden ze wat ze wilden, maar hun muziek bleef zich concentreren in de blues, rock, en country. Met betrekking tot het tekstschrijven twijfelden velen aan de capaciteiten van hun leider, Ronnie Van Zant, dit vanwege zijn “redneck” imago. Hij demonstreerde op hun eerste albums dat hij teksten schreef die meer overeenkomsten hadden met het country genre dan met rock and roll. Tijdens het hoogtepunt van hun populariteit, midden jaren ’70, werden zijn talenten overschaduwd door de greasy blues rock van de band. Helaas begonnen veel luisteraars pas in te zien wat Van Zant’s kwaliteiten waren nadat hij in 1977 omkwam tijdens een vliegtuigongeluk, tesamen met twee andere bandleden. Na dit ongeluk ging de band uit elkaar, tien jaar later zochten ze elkaar weer op en werden tijdens de vroege 90-er jaren een populaire concert act.
Toen Ronnie Van Zant (zang), Allen Collins (gitaar), en Gary Rossington (gitaar) op highschool zaten in Jacksonville, richtten ze de groep ‘My Backyard’ op. Binnen een paar maanden voegden ze Leon Wilkeson (bass) en Billy Powell (keyboard) toe aan de band en veranderden ze hun naam in Lynyrd Skynyrd. De naam is een bespottende tribute tegen hun gymleraar Leonard Skinner welke bekend stond dat hij studenten met lang haar graag strafte. Met drummer Bob Burns begon de band optredens in het zuiden te geven. In de eerste paar jaar hadden ze weinig succes maar toen producer Al Kooper hun in 1972 een contract liet tekenen bij MCA Records nadat hij ze had zien spelen in een club in Atlanta zou dit snel gaan veranderen. Hun debuutalbum, ‘Pronounced Leh-Nerd Skin-Nerd’, die werd geproduceerd door Kooper, kwam uit nadat voormalig ‘Strawberry Alarm Clock’ gitarist Ed King zich bij de band had gevoegd. Lynyrd Skynyrd werd legendarisch door hun “triple-guitar attack”, die je kan horen op ‘Free Bird’, een eerbetoon voor de in 1971 overleden Duane Allman. Met ‘Free Bird’ kreeg de band nationale bekenheid. Decennia na de release van ‘Free Bird’ wordt het nog steeds veel op de radio gedraaid.
Deze hit – en in het voorprogramma staan van de in 1973 gehouden Quadrophenia tour van The Who – bezorgde Lynyrd Skynyrd een toegewijde schare fans, dat er voor zorgde dat hun album uit 1974 ‘Second Helping’ hun echte grote doorbraak werd. Op dit album stond ‘Sweet Home Alabama’, dat een reactie was op een nummer van Neil Young (Southern Man), het album bereikte de 12e plaats en behaalde meervoudig platina. Eind 1974 verving Artimus Pyle drummer Burns die kort daarna de band verliet. De nieuwe samenstelling bracht in 1975 ‘Nuthin’ Fancy’ uit dat hun eerste top tien hit werd. Dit nummer werd in 1976 gevolgd door het door Tom Dowd geproduceerde ‘Gimme Back My Bullets’ dat helaas het succes van de twee vorige singles niet kon evenaren. Door constant touren bleef de band hun schare fans behouden, deze tours zijn gedocumenteerd op het live dubbel-album ‘One More from the Road’. Eind 1976 werd er een nieuwe gitarist, Steve Gaines’ en een achtergrondkoor van drie dames aan Lynyrd toegevoegd dat resulteerde dat ‘One More for the Road’ hun tweede top tien album werd.
Op 17 oktober 1977 brachten ze hun zesde album uit, getiteld ‘Street Survivors’, drie dagen later stortte hun chartervlucht neer tijdens de vlucht tussen Greenville, SC, en Baton Rouge, Los Angeles. Ronnie Van Zant, Steve Gaines, zijn zus Cassie, en een van de achtergrondzangeressen, kwamen om tijdens de crash, de rest van de band was gewond geraakt. Oorzaak van de crash zou een tekort aan brandstof in combinatie met een mechanisch probleem zijn geweest. De hoes van ‘Street Survivors’ was eerst een afbeelding van de band omgeven door vlammen, deze hoes werd na de crash direkt vervangen. In de dagen na de tragedie werd het album een van hun grootste successen. Lynyrd Skynyrd werd opgeheven na het ongeluk en brachten ze in 1978 een collectie van vroege demo’s genaamd ‘Skynyrd’s First and…Last’ uit; deze collectie stond op het programma om vóór het ongeluk uitgebracht te gaan worden. Het met dubbel platina bekroonde album ‘Gold & Platinum’ kwam uit in 1980. Later in 1980 richtten Rossington en Collins een nieuwe band op (de Rossington Collins Band), met verder daarin vier van de overgebleven leden van Lynyrd Skynyrd. Twee jaar later richtte Pyle de ‘Artimus Pyle band’ op. Collins kreeg in 1986 een auto-ongeluk waarbij zijn vriendin om het leven kwam en hijzelf verlamd raakte. Vier jaar later overleed hij. In 1987 kwamen de leden van Skynyrd weer bij elkaar en kwamen Johnny Van Zant als zanger en Randall Hall als gitarist erbij. Ze startten een reunie-tour welke werd vastgelegd op het in 1988 uitgebrachte album ‘Southern by the Grace of God/Lynyrd Skynyrd Tribute Tour — 1987’. In 1991 begonnen ze weer nieuw werk op te nemen, bleven frequent touren en brachten af en toe albums uit. Ze wisselde van drummer dat weinig tot geen effect had op hun muziek.
In de jaren ’90 werden ze geëerd als colonels bij de Alabama State militie, dit vanwege hun classic rock hit ‘Sweet Home Alabama’. Halverwege de 90’s hergroepeerden Van Zant, Rossington, Wilkeson, en Powell de band en voegden twee Southern Rock veteranen toe tot Skynyrd’s gitaristenstal, te weten voormalig Blackfoot frontman Rickey Medlocke en ex-Outlaws Hughie Thomasson. Met ex-Damn Yankee Michael Cartellone werd er stabiliteit tot de drums gebracht, hierna werd er in 1997 een contract getekend bij CMC International dat resulteerde in het album ‘Twenty’. Deze line-up bracht een jaar later het album ‘Lyve From Steel Town’ uit, het jaar daarop gevolgd door ‘Edge of Forever’. In 2000 werd er een kerstnummer uitgebracht, getitels ‘Christmas Time Again’. Eén jaar later in 2001 overleed Wilkeson, de band hergroepeerde en releasde ‘Vicious Clyde’ welke werd gevolgd door de ‘Vicious Clyde tour’. 2006 was het jaar van ‘Face to Face’ en 2007 bracht ‘Paper Sleeve Box’. De dood bleef de band achtervolgen waardoor de line-up regelmatig veranderde. Wilkeson, de bassisit sinds 1972, overleed in 2001 en werd nog datzelfde jaar vervangen door Ean Evans die in 2009 overleed. Thomasson verliet Skynyrd en overleed in 2007. Zijn plekje werd in 2006 overgenomen door voormalig Hot Apple Pie’s Mark “Sparky”. De orginele toetsenist Powell overleed thuis in 2009 op 56-jarige leeftijd. In datzelfde jaar kwam er een nieuw studio-album uit, getiteld ‘God + Guns’, op het Roadrunner Records label. In 2012 heeft Lynyrd Skynyrd een nieuw studio album uitgebracht, getiteld ‘Last of A Dying Breed’.