Met Jericho Road brengt Eric Bibb, de Amerikaanse blueszanger-songwriter, zijn negentiende studio album uit. Eén ding is absoluut waar, hij is van de moderne blues muzikanten wellicht de meest productieve. Met ruwweg één album per jaar sinds 1997 en een erg actief leven als live performer aan beide zijden van de Atlantische oceaan is hij een erg bezig mannetje. Waar hij veel moeilijker op vast te pinnen is , is zijn sound, zijn stijl. Je zou het eenvoudigweg blues kunnen noemen, maar met heel wat country-, soul-, rock- en gospelinvloeden. Met deze CD, een selectie van 13 mooie songs en een paar bonusjes, bestendigt hij die reputatie en ook die van een echte story-teller.
De CD- titel verwijst naar de oude weg van Jerusalem naar Jericho waar de Samaritaan de vreemde sukkelaar van een niet geliefd ras uit de nood helpt. En als je teksten aandachtig beluistert, zit deze boodschap er altijd ergens in
Bibb steekt van wal met een trage en rustige gospelsong ‘Drinking Gourd’ gevolgd door
een vrolijk en licht country-achtig ‘Freedom Train’. Het tempo gaat er in de volgende song weer uit, maar het nummer vult zich geleidelijk op met heel wat koper en electrisch gitaarwerk. ‘Have a heart’ en ‘They Know’ zijn Jazzy terwijl ‘The Right Thing’ het helemaal van zijn eenvoud moet hebben met een mooie repeterende gitaarlick die ergens ver weg doet herinneringen oproept aan het ‘Te Deum’ van Charpentier.
De erg zwaarmoedige ballade ‘Death row blues’ wordt in het daaropvolgende nummer een beetje verontschuldigd door ‘You can’t please everybody’ waar hij aan toevoegt, all the time, en dat is ook zo.
‘The Lord’s Work’ zit in een strak swamp-rock stramien met een gitaar die, zij het zacht, refereert naar ‘Born on the Bayou’ van Creedence Clearwater Revival. Van de Bayou varen we naar de Mississippi Delta met ‘With my maker I am one’. Het wordt daarna enkele minuten lang zeer vrolijk en vluchtig met het country deuntje ‘She got mine’.
Als de term Bluesy gospel-rock nog niet bestaat moeten we hem uitvinden voor ‘Good Like You’. Als afsluiter komt dan: ‘One Day at a Time… Op mijn exemplaar één nummer van dik 12 minuten. Wat echt volgt is een licht J.J.Cale achtige bluesje dat na een drietal stopt en pas na een stilte van 12 seconden verder speelt met een soulfull ‘Live With Each Other’ met een erg ingetogen en mooie koper-solo…na 8 minuten krijgen we we weer 10 seconden stilte en dan sluit Eric Bibb de plaat af met ‘Nanibali’ van Solo Cissokho . Drie minuten Senegalees ritme en gezang alsof hij hiermee wil onderstrepen dat je hem echt niet kan vangen in één sound of stijl.
Quote van Bibb :”Musically, the songs that we’ve written fort his record reflect many of the influences that have inspired us throughout our careers. World music sounds, blues, folk, soul and Jazz flavors all find their way into the grooves”
Een zeer mooie luister-CD, die telkens je hem opnieuw draait beter wordt… (Dixiefrog / Bertus Distributie) (7,5/10)
Release Europa 28 Oktober