Alweer de laatste dag van dit Zwarte Cross festival. En de drukste: ruim 60.000 bezoekers weten het Achterhoekse festival te vinden. In totaal staat de teller op ruim 160.000 bezoekers over het hele weekend, een nieuw record. Daar mag tante Rikie trots op zijn! Ook deze dag brengt veel muzikaals met zich mee. De Bayou, misschien wel het meest sfeervolle podium van de Zwarte Cross wordt deze zondag geopend door niemand minder dan Mister and Mississippi. Van Nederlandse bodem en zelfs deels Achterhoeks. Thuiswedstrijd dus voor de band. De band is inmiddels bekend op radio en tv en dit keer staat het dus op de Zwarte Cross. Vanaf het eerste nummer neemt de band het publiek mee in een zweverige droomwereld, gevormd door verschillende instrumenten en dromerige stemmen. De band speelt vol overgave hun originele repertoire en het publiek geniet met volle teugen. Super strakke set, maar inmiddels verwachten we niets minder van dit succesvolle kwartet. Bijzonder om te zien is dat het enthousiasme met ieder nummer groeit bij vooral de zangeres. Ze is duidelijk wat overdondert van de positieve reacties uit het publiek en dat zet aan tot nog nét wat meer overgave. Toch zou de band net wat meer interactie met het publiek mogen hebben, het is eigenlijk net wat te bescheiden.
Op the Meltdown staat even later de heavy metal band Vanderbuyst. Geïnspireerd door de oude, dansbare metal hebben zij een bijzonder repertoire in elkaar weten te breien. The Meltdown is hét perfecte podium voor deze langharige metalheads en de modderpoel dé perfecte plek voor de fans. Letterlijk, want op het moment dat zanger Jochem vraagt of er nog iemand de modder in duikt, springt spontaan een fan op zijn rug de modder in en begint daar ‘modderengeltjes’ te maken. Dit is het startschot voor moddergegooi, powerslides en moshpits, aangemoedigd door de band. Die inmiddels een super strakke set weggeeft. Mochten er mensen in het publiek hebben gestaan die de band nog niet kende, was dit een perfecte eerste kennismaking. Gelukkig stond The Meltdown flink vol en was er veel interactie met het publiek. Mooi om te zien dat de band er ook veel plezier aan had, en hard moesten lachen als er weer een metalliefhebber de modder in dook.
Op de Mainstage staan inmiddels de veteranen van Bloodhound Gang. Menig bezoeker zei voor het optreden dat het misschien wel één of twee nummers zou kunnen kennen, maar zal tijdens het optreden verrassend veel nummers mee hebben kunnen zingen. Want Bloodhound Gang is toch stiekem wel een bescheiden hitkanon. Ook brengt de band nog even een cover van the Vengaboys hit ‘boom boom boom boom’ ten gehore, wat leidt tot groot feest in het publiek. Prima live band en vooral de basgitarist was een lust voor het oog. De saddistische, soms zelfs racistische grappen zouden echter achterwege gelaten mogen worden, die zijn soms echt storend. Maar ach, het blijft Bloodhound Gang. We hadden niets anders kunnen verwachten.
