In het hart van Brussel transformeerde de bovenverdieping van de Ancienne Belgique zich op 11 april 2025 tot een muzikaal toevluchtsoord. De AB, ooit een 15e-eeuws gildehuis en nu een van België’s meest gekoesterde concertzalen, blijft trouw aan haar missie: zowel grote sterren als verborgen parels van de internationale muziekscene een podium bieden. De club vulde zich met een gemeenschap van fijnproevers, mensen die muziek niet consumeren maar ervaren. Terwijl we wachtten op hoofdact Oddisee – die ‘hiphopkenners’ nog steeds betreurend onderschatten – nam Mad Keys het podium in. De multi-instrumentalist uit St. Louis ontvouwde zijn EP ‘Currents’ met verbluffende precisie; zijn jazzgeïnspireerde toetsenwerk creëerde een tapijt van klanken waarin de zaal zich moeiteloos liet meevoeren.
De chemie intensiveerde toen Mad Keys de Ethiopisch-Amerikaanse MC Heno introduceerde. Samen brachten ze nummers van hun recente album ‘Healing Out Loud’, waarbij ‘Lemons Made Better’ zich ontpopte als een hoogtepunt. De oprechte vreugde van deze artiesten tijdens hun eerste Europese tour was aanstekelijk. Heno. doorbrak de vierde wand volledig door de zaal in te duiken, waardoor het concert transformeerde tot een collectieve viering. Dit was precies wat concerten horen te zijn: meer dan entertainment, maar momenten van gedeelde cultuur en verbinding. Wafels hadden Mad Keys en Heno naar eigen zeggen al gegeten, frieten zouden na het optreden volgen. Hun avond was geslaagd.
De komst van Oddisee met zijn band Good Company tilde de avond naar een nog hoger niveau. Hun buitengewone samenspel – een bassist die kosmische frequenties leek op te roepen, een meedogenloze drummer en subtiele toetsen – vormden het perfecte canvas voor Oddisee’s scherpzinnige raps. De jubileumviering van ‘The Good Fight’ voelde niet als een nostalgische terugblik maar als een herbevestiging van de tijdloosheid van zijn werk, met nummers als ‘That’s Love’ en ‘Counter-Clockwise’ die net zo urgent klonken als tien jaar geleden.
Tussen de klassiekers door presenteerde Oddisee materiaal van een aankomende EP, bewijzend dat zijn artistieke visie zich blijft ontwikkelen. De zaal reageerde instinctief, een golvende zee van lichamen in perfecte synchroniciteit met de muziek. Love, Peace and Music.
Een onverwacht hoogtepunt ontstond toen een fan wanhopig een briefje doorgaf naar het podium. Zonder zijn flow te verliezen, las Oddisee het voor – een verontschuldiging voor verloren videomateriaal van een vorige show. “En je moest me dit absoluut nú laten weten, tijdens het optreden?”, grapte hij, een moment van oprechte connectie dat de afstand tussen artiest en publiek volledig overbrugde.
Wat deze avond zo bijzonder maakte was de perfecte schaal: een artiest van Oddisee’s kaliber in een ruimte die zijn energie perfect omvatte. De AB Club werd een tijdelijke vrijplaats waar commerciële overwegingen verdampten en enkel de pure essentie van muziek overbleef. Men durft Oddisee nauwelijks bredere erkenning toe te wensen, niet uit egoïsme, maar uit vrees dat de machinerie van mainstream succes de authenticiteit zou kunnen verdunnen die zijn optredens zo bijzonder maakt. Na dit concert in de AB Club bleef één gedachte nazinderen: in een tijdperk van algoritmische afspeellijsten en geproduceerde virale hits, vertegenwoordigen artiesten als Oddisee iets essentiëels, de transformatieve kracht van hiphop als persoonlijke expressie én collectieve viering. Dit was zonder twijfel een van de meest memorabele concerten van 2025.