In een klein dorpje net buiten Amsterdam, verstopt tussen de rustieke boerderijen en eindeloze tulpenvelden, bevindt zich een muzikale alchemist die bekend staat als #3. Vanuit de schaduwen van de Nederlandse elektronische underground smeedt deze anonieme artiest soundscapes die genres doen smelten en de grenzen van de moderne muziek oprekken. En op 7 februari 2025 zal #3’s creatie, getiteld ‘Good Enough’, als het levenslicht zien. Het verhaal begint met de stem van Maya Angelou die door de ruis van de tijd snijdt. Haar woorden aan Tupac Shakur – die heilige geruststelling van ‘Good Enough’ zijn – dienen zowel als zegening en strijdkreet voor wat staat te gebeuren. Het is hier waar #3 besluit zijn vlag te planten in de bodem van het internationale muzikale landschap van 2025.
‘Good Enough’ arriveert niet als een enkele verklaring, maar als een tweeledige hydra van mogelijkheden. De single edit baant zijn eigen weg door het struikgewas van genreconventies, terwijl tegelijkertijd de ‘Koh Samui remix’ van Otis & Clay de reis volledig opnieuw vormgeeft – als het kijken naar dezelfde zonsondergang vanaf twee verschillende stranden, waarbij elk uitzicht zijn eigen waarheid onthult. De eerste visuele transmissie, gemaakt door Ayakashi Studios, voelt als een koortsachtige droom geschreven door het bewustzijn van morgen. Het is animatie die niet alleen illustreert, maar verlicht, en Maya Angelou’s openingswijsheid verandert in een visuele odyssee die generaties van strijd en triomf overbrugt.Maxazine heeft als eerste de migleijkheid jullie deze prachtige videoclip te laten zien.
Ergens tussen de gespierde agressie van Limp Bizkit’s ‘Significant Other’-tijdperk en de kristallen architectuur van moderne elektronische productie, voelt de originele mix van ‘Good Enough’ als een bericht uit de nabije toekomst van de muziek. Ondertussen neemt de Koh Samui remix van Otis & Clay datzelfde emotionele DNA en verbindt het met de genetische code van de zomer, waardoor iets ontstaat dat zowel intiem als universeel aanvoelt – klaar om zowel zonsopgangsets als zonsondergangsopenbaringen te begeleiden.
De boodschap van zelfacceptatie en anti-pesten van de track krijgt extra gewicht als je bedenkt hoe het opent – Maya Angelou’s woorden aan Tupac creëren een rode draad van verleden naar heden, van gesproken woord naar elektronische revolutie. Het is het soort culturele verbinding van de puntjes die je doet geloven in de kracht van muzikale mythologie. #3’s strategische anonimiteit voelt minder als marketing en meer als noodzaak – alsof sommige waarheden te urgent zijn om gefilterd te worden door persoonlijkheid. Net als de vervagende wegmarkeringen op een nachtelijke autorit, wijst ‘Good Enough’ ons de weg naar een bestemming die we nog niet kunnen zien, maar die we instinctief aanvoelen. #3 nodigt ons uit om mee te rijden, om de mogelijkheden van elektronische muziek opnieuw te definiëren terwijl Maya Angelou’s tijdloze wijsheid als onze kaart dient. Dit is meer dan muziek – het is een manifest voor de ziel, een oproep om onszelf te accepteren in een wereld die ons vertelt dat we nooit genoeg zijn.
Dus laten we instappen, de ramen opendraaien en de nacht in rijden. ‘Good Enough’ wacht om ons de weg te wijzen.