Vrijdagavond vierde NITS hun 50-jarig bestaan in het Muziekgebouw Eindhoven. De band, bekend om hun artistieke visie en vernieuwingsdrang, speelde een uitgebreide set die zowel oud als nieuw werk omvatte, waaronder nummers van hun nieuwste album ‘Tree House Fire’.
Een reis door vijftig jaar muziek
De avond begon met de ingetogen klanken van ‘Month of May’, de maand waarin hun geliefde repetitieruimte ‘De Werf’ enkele jaren geleden afbrandde. De nummers die ze daarop schreven, vomrden het album ‘Tree House Fire’, dat begin dit jaar verscheen, en in Eindhoven integraal werd gespeeld, slechts onderbroken door ‘The House’. Persoonlijk en emotioneel, maar dat is precies hoe we de NITS kennen. Het werd gevolgd door een publieksfavoriet ‘A Touch of Henry Moore’, dat gezien mag worden als het hoogtepunt van de Nederlandse muzikale popart. Het is een nummer dat met zijn ingetogen kracht diepe indruk maakte.
De set werd afgesloten met het melancholische ‘Nescio’, dat het publiek deed meevoeren naar tropische oorden. In het theater zit een onvermijdelijke pauze, aldus Henk. “We gaan zo even naar de andere zaal om hetzelfde nummer nog even te spelen bij de Top 4000 in concert”, grapte hij. “Nee, gelukkig niet, maar we gaan wel even iets drinken.”, om zo een rustpauze in de lassen voor de mannen die ondanks hun energie toch al aardig op leeftijd zijn.
Energieke tweede set en klassiekers
In de tweede set kwam diezelfde energie naar voren. Niet dat het plots disco of dance werd, maar muzikaal en vooral tekstureel werden de nummers uitgetrokken naar alle kanten. ‘Yellow Socks & Angst’ mocht gezien worden als de titeltrack van deze avond, waar Henk in Eindhoven had gekozen voor de gele exemplaren in zijn sokkencollecfie, die verder slechts nog meer gele sokken, afgewisseld met rode exemplaren bestaat. Het nummer, dat hem deed terugblikken op een avond met familie, begin jaren 80. Met Rudi Carell op de televisie, en Oma met de breipennen.
Henk en de zijnen waren goed bij stem in Eindhoven. Waar in de andere zaal bijnde atop 4000 in concert moeite werd gedaan de grotevhits te evenaren, was het bij de NITS zonder enig probleem een aaneenschakeling van hits maar dan zonder enige moeite. Henk grapt nog even tussendoor dat ze in de pauze kltoch nog even naar de andere zaal zijn getrokken en ‘Paradise by the Dashboard Light’ hebben gespeeld. “De lange versie”, stak Henk min op meer de draak met de coverbands in de andere zaal. Nummers als ‘J.O.S. Days’ en ‘Beromünster’ lieten het publiek niet stilzitten, terwijl ‘Cars & Cars’ de zaal in een swingende trance bracht. Met ‘In the Dutch Mountains’ als eerste encore bereikte het concert zijn energieke climax, waarna ‘Adieu Sweet Bahnhof’ als tweede toegift een emotioneel afscheid bood.
Perfecte balans tussen nostalgie en vernieuwing
NITS wist een indrukwekkende balans te vinden tussen nostalgie en innovatie. Met klassiekers als ‘Scetches of Spain’ en misschien wel het muzikale Nederlandse volkslied van de jaren ’80 , ‘In the Dutch Mountains’ bracht de band herinneringen tot leven, terwijl nieuwe nummers aantoonden dat ze nog steeds vooruit kijken. Deze avond bewees dat NITS na vijftig jaar nog steeds een van de meest artistieke popbands van Europa is. En ondanks dat de echte hits al jaren geleden zijn, leek het er op alsof de band pas nu op zijn hoogtepunt is. Niet om hierna dan masr te stoppen maar om door te groeien en nog steeds beter en beter te worden.