Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Daryll-Ann – Spring
Na twintig jaar stilte is Daryll-Ann terug met ‘Spring’, een album dat de Nederlandse indierock-scene weer doet opleven. De band, bekend om hun melodieuze en meeslepende sound, pakt de draad moeiteloos op alsof ze nooit zijn weggeweest. ‘Spring’ biedt een gevarieerde mix van ingetogen folk, rammelende garagerock en dromerige altcountry. Nummers als ‘Everything I Knew’ en ‘Forever Amber’ tonen de bekende Daryll-Ann-formule: pakkende melodieën met een vleugje melancholie. Het uptempo ‘Life Can Be Amazing’ springt eruit als potentiële livefavoriet, terwijl het titelnummer ‘Spring’ een lome, jazzy sfeer neerzet. De chemie tussen songwriters Jelle Paulusma en Anne Soldaat is nog altijd voelbaar, met hun karakteristieke vocalen en gitaarwerk die perfect in elkaar grijpen. De ritmesectie van Jeroen Kleijn, Jeroen Vos en Coen Paulusma zorgt voor een solide basis. Hoewel ‘Spring’ vertrouwd klinkt, is het geen kopie van eerder werk. De band klinkt gerijpt, met hier en daar wat stevigere klanken dan voorheen. Het plezier spat ervan af, wat resulteert in een fris en toch herkenbaar geluid. ‘Spring’ is een welkome terugkeer van een van Nederlands meest geliefde indiebands, die bewijst dat kwaliteit tijdloos is. (Norman van den Wildenberg) (7/10) (Excelsior Recordings)
Doro – Anthems For The Champion
Op 14 september vond het derde en laatste boksgevecht plaats tussen Regina Halmich en TV-ster Stefan Raab. In 2001 en 2007 stonden de twee ook al tegenover elkaar en beide keren won Regina Halmich. Als boksfan en vriendin van Regina mocht Doro het anthem voor Regina zingen. Het speciaal voor deze gelegenheid door Doro geschreven nummer is getiteld ‘Justice For The Queen’ en is het openingsnummer van ‘Anthems For The Champion’. Op dit nummer na is alles wat op dit album staat al eerder uitgebracht op vorige albums van Doro, al dan niet in een andere versie of mix. Zo staat de klassieker ‘All We Are’ ook op dit album als eerbetoon aan Regina the Queen. Beide dames zijn natuurlijk the ‘Queens’ in hun vakgebied en daarom heeft dit album ook wel bestaansrecht maar dat neemt niet weg dat dit album voor de gemiddelde rockfan een vrij overbodige release is. Alleen voor de die-hard fans die alles van Doro in huis willen hebben. (Ad Keepers) (4/10) (Rare Diamond Productions)
The Alchemist – The Genuine Articulate
The Alchemist, geboren als Alan Maman in Beverly Hills, heeft zich sinds de vroege jaren ’90 ontwikkeld tot een van de meest gerespecteerde producers in de hiphopwereld. Zijn nieuwste EP, volgend op de ‘Flying High’ reeks, toont opnieuw zijn veelzijdigheid en vakmanschap. Het album biedt een mix van The Alchemist’s kenmerkende productiestijl – vol soulvolle samples en soms drumloze arrangementen – en zijn eigen vocale bijdragen, wat een verfrissende afwisseling is met zijn eerdere werk. Samenwerkingen met gevestigde namen als ScHoolboy Q, Action Bronson en Conway the Machine verrijken het project. Thematisch verkent de EP persoonlijke worstelingen, loyaliteit binnen de muziekscene en reflecties op The Alchemist’s eigen carrière. Tracks als ‘Ferraris in the Rain’ en ‘Seasons Change’ tonen zijn vermogen om sfeervolle, bijna filmische soundscapes te creëren. Hoewel niet baanbrekend, bevestigt deze EP The Alchemist’s consistente kwaliteit en relevantie in de hiphopwereld. Een solide toevoeging aan zijn omvangrijke discografie. (Elodie Renard) (7/10) (ALC)
Jaz Karis -Safe Flight
Jaz Karis’ derde album ‘Safe Flight’ toont de groei van de artieste binnen de competitieve Londense jazz-, soul- en hiphopscene. In navolging van baanbrekende acts als Sault en Cleo Sol, vindt Karis haar eigen plek in wat gezien kan worden als de ‘eerste divisie’ van dit levendige muzieklandschap. Onder productionele leiding van the Prodigal Sons, die duidelijk geïnspireerd zijn door de legendarische Inflo, levert Karis een verzameling tracks die haar ontwikkelende artisticiteit demonstreren. Het album slaat een brug tussen feestklare nummers en intieme luisterervaringen, waardoor het veelzijdig inzetbaar is. Uitschieters zoals ‘Tequila’, met rapper Reekado Banks, illustreren de aantrekkingskracht van het album. Deze samenwerking, evenals die met Tone Stith en Mahalia, voegen diepte en variatie toe aan het project. Karis’ vermogen om zielsvolle, moderne R&B te creëren is overal aanwezig, waarbij ze elementen van reggae, Afrobeats en amapiano in haar klankpalet verweeft. ‘Safe Flight’ positioneert Jaz Karis als een artieste om in de gaten te houden, en bevestigt haar plaats in de evoluerende Britse R&B-scene. Hoewel het album niet de hoogten bereikt van sommige van haar meer gevestigde tijdgenoten, markeert het een belangrijke stap voorwaarts in haar carrière en biedt het genoeg voor zowel oude fans als nieuwe luisteraars om van te genieten. (Jan Vranken) (7/10) (Carmen Inc LTD)
Flotsam & Jetsam – I Am The Weapon
Flotsam & Jetsam behoeft geen introductie. Al ruim 40 jaar loopt deze Amerikaanse melodieuze thrashband mee en met de regelnaat van de klok brengen ze trouw een nieuw album uit, al dan niet met wisselend succes. De eerste twee albums ‘Doomsday For The Deceiver’ waar bassist Jason Newsted verantwoordelijk was voor alle songteksten en na dit album naar Metallica ging om de verongelukte Cliff Burton te vervangen en ‘No Place For Disgrace’ zijn absolute klassiekers. Ook hun 16e album ‘I Am The Weapon’ gaat dit niveau niet halen. Neemt niet weg dat ‘I Am The Weapon’ een uitstekend album is en behoort bij de betere albums die Flotsam & Jetsam recentelijk heeft uitgebracht. Op de nogal kinderlijke teksten na klopt namelijk alles aan dit album. Goede productie, prima gitaarwerk, een excellerende Ken Mary op drums en de zwaar ondergewaardeerde zanger Eric A.K. klinkt ook nog steeds als in zijn beste jaren. Het enige wat ik ik mis is een powerballad zoals ‘Escape From Within’ of ‘Better Of Dead’, iets waar Flotsam & Jetsam juist in uitblinkt maar een kniesoor die hier op let. Iedere thrashliefhebber kan ‘I Am The Weapon’ met een gerust hart aanschaffen. (Ad Keepers) (8/10) (AFM)
