Op zondag 15 september was het zover: Megan Moroney stond in de Melkweg Max, als onderdeel van haar Georgia Girl Tour. Hoewel de zangeres al een grote naam voor zichzelf heeft gemaakt in Amerika, was dit de eerste keer dat ze aan deze kant van de oceaan toerde. Voor een uitverkochte zaal verscheen Moroney voor het eerst op een Nederlands podium.
De avond werd geopend door Weston Loney, een zanger uit Noord-Ierland. Hij speelde een akoestische versie van zijn indie-rock nummers, met alleen een gitaar en een microfoon. Door deze setting kregen zijn liedjes meer weg van een singer-songwritervibe. Dit sloot goed aan bij de muziek van Megan Moroney, waardoor de stemming er al snel in zat. Rond half negen kwam Moroney eindelijk zelf het podium op, en meteen ging het dak eraf. Uitgedost in een glitterjurk, met een glittergitaar en een glittermicrofoonstandaard begon ze aan het nummer ‘Lucky’, de titeltrack van haar debuutalbum. Haar krachtige stem en aanwezigheid werkten aanstekelijk; het publiek was meteen mee.
De sfeer in de zaal was heel cohesief. Het publiek bestond voornamelijk uit mensen in franjes, cowboylaarzen, denim en cowboyhoeden. Ontzettend goed paste dit bij de country- en folksound van Moroney. Deze looks in combinatie met de persoonlijke verhalen die ze in haar nummers vertelt, maakte haar eigengekozen omschrijving van ‘emo cowgirl country’ helemaal waar. De hele band liep dan ook over het podium in tanktops waar precies deze tekst op stond.
Met de tekst ‘I write a lot of songs and have bad taste in men’ introduceerde ze het nummer ‘Sleep on My Side’. Een thema dat zeker terug te vinden was in veel van de nummers die ze speelde was dan ook haar slechte ervaringen in relaties. Zo kwamen er ook zeker wat ingetogenere performances van liedjes langs, zoals bij ‘No Caller ID’.
Halverwege haar set verliet de helft van de band het podium, waardoor de zangeres alleen met twee gitaristen overbleef. Hier speelde ze akoestische versies van een aantal van haar nummers. De simpele setting zorgde ervoor dat haar stem extra mooi uitkwam.
Na drie nummers kwam de rest van de band weer terug en zetten ze de rest van de setlist in met ‘Man on the Moon’. Met dit nummer kregen ze dan ook iedereen weer aan het dansen. In het midden van het podium lag een speciaal vloerkleedje, zodat Moroney een mooie gladde ondergrond had om met haar laarzen overheen te sliden. Met dit speciale matje draaide en danste ze met het publiek mee.
Nadat ze haar megahit ‘Tennessee Orange’ speelde, was het tijd voor het allerlaatste nummer van de avond. Als afsluiter speelde de zangeres ‘Am I Okay?’, dat dezelfde titel heeft als haar recent verschenen album. De connectie die Moroney met haar publiek maakte zorgde ervoor dat dit een concert was om niet snel te vergeten. Het werd wel duidelijk dat we nog veel van haar gaan horen de komende jaren. Hopelijk komt ze ook snel weer een keer terug naar Nederland.