Nick Cave & The Bad Seeds keren terug met hun langverwachte album ‘Wild God’, dat op 30 augustus is verschenen. Dit nieuwe werk, de opvolger van het emotioneel geladen ‘Ghosteen’ uit 2019, markeert een fascinerende evolutie in Cave’s muzikale reis. ‘Wild God’ is een album dat de luisteraar meevoert langs bekende paden, om vervolgens verrassend nieuwe wendingen te nemen.
Geproduceerd door Cave zelf en zijn vertrouwde kompaan Warren Ellis, met mixing van de gerenommeerde David Fridmann, ademt ‘Wild God’ een sfeer van artistieke vrijheid. De aanwezigheid van Radiohead-bassist Colin Greenwood en gitarist Luis Almau als gastmuzikanten voegt extra diepte toe aan het rijke klankpalet van de plaat.
Muzikaal gezien is ‘Wild God’ een tour de force die de kenmerkende Bad Seeds-sound verweeft met vernieuwende elementen. De klassieke instrumentatie wordt aangevuld met synthesizers, loops en onconventionele instrumenten zoals vibrafoons. Het resultaat is een dynamische, gelaagde luisterervaring die oscilleert tussen dramatische intensiteit en een meer expansieve, filmische klankwereld.
Nummers als ‘Frogs en ‘Conversion’ zijn ware hoogtepunten, waarbij weelderige orkestraties worden gecombineerd met een haast tastbare cinematografische kwaliteit. Het titelnummer ‘Wild God’ belichaamt perfect de balans tussen spanning en verlichting die het hele album kenmerkt. Cave’s stem, nog altijd even indringend, gidst de luisteraar door een emotioneel landschap dat zowel vertrouwd als verrassend nieuw aanvoelt.
Tekstueel blijft Cave trouw aan zijn existentiële thema’s, maar er is een merkbare verschuiving in toon. Waar recente werken doordrenkt waren van rouw en introspectie, biedt ‘Wild God’ een gevoel van aanvaarding en zelfs… jawel, vreugde. Het nummer ‘Joy’ is hiervan een treffend voorbeeld, waarin Cave reflecteert op de mogelijkheid van geluk te midden van het leven’s onvermijdelijke verdriet. Het is alsof onze favoriete zwartkijker eindelijk een glimp van het licht heeft opgevangen, al blijft hij er met een gezonde dosis scepsis naar kijken. Cave zelf omschrijft het album als een verkenning van ‘vreugde’ – niet in oppervlakkige zin, maar als een complexe emotie die voortkomt uit lijden. Deze genuanceerde benadering van vreugde, verweven met pijn, vormt de kern van het album’s concept en is, alleen al door deze paradoxale benadering van een van de drijfveren van het leven, een uitdaging voor elke luisteraar. ‘Wild God’ voelt aan als het begin van een nieuw hoofdstuk voor Nick Cave & The Bad Seeds. Het is een album dat de rijke geschiedenis van de band eert, maar tegelijkertijd moedig voorwaarts stapt. Voor fans die Cave’s recente reis door verdriet hebben gevolgd, biedt deze plaat een gevoel van catharsis.
Opgenomen in Miraval Studios in Provence en Soundtree Studios in Londen, is ‘Wild God’ een technisch en artistiek hoogstandje. Cave’s eigen woorden vatten het album treffend samen: “Er wordt niet gefuckt met deze plaat. Als hij raakt, dan raakt hij. Hij tilt je op. Hij beweegt je.” ‘Wild God’ is zonder twijfel een van de meest krachtige en emotioneel resonerende releases in Cave’s indrukwekkende carrière. Het is een album dat bij eerste beluistering imponeert en met elke volgende luisterbeurt aan diepgang wint. Nick Cave & The Bad Seeds bewijzen eens te meer dat ze tot de absolute top van de hedendaagse rockmuziek behoren, met een album dat zowel vertrouwd als verrassend is, en bovenal diep menselijk. Een meesterlijk gecomponeerd album dat de luisteraar meevoert op een intense emotionele reis, waarbij vertrouwde klanken en vernieuwende elementen een perfecte symbiose vormen. (8/10)(Play it Again Sam)