Met zijn nieuwste album ‘The Road and the Wilderness’, dat einde van deze week uitkomt, heeft Etan Huijs een indrukwekkend werk afgeleverd dat zijn artistieke groei en volwassenheid als muzikant krachtig onderstreept. Dit album laat zien hoe Huijs zijn eigen stem heeft gevonden binnen de Americana en verder, zonder zich te laten beperken door het genre. In een tijd waarin muziek vaak in hokjes wordt gestopt, bewijst Huijs dat hij zich met dit album niet in een keurslijf laat dwingen. Hij neemt de luisteraar mee op een muzikale reis door zijn eigen innerlijke wildernis, vol rauwe emoties en diepgaande reflecties.
Huijs, geboren en getogen in het rustige Venray, heeft zich door de jaren heen bewezen als een getalenteerde singer-songwriter met een unieke vertelstijl. Zijn muzikale reis begon op jonge leeftijd en sindsdien heeft hij een stijl ontwikkeld die put uit de rijke tradities van folk, country en rock. ‘The Road and the Wilderness’ is het bewijs van zijn volwassenheid als artiest, waarin hij universele thema’s als verlies, verlangen en de zoektocht naar betekenis op een geheel eigen manier weet te verwoorden. Het is inmiddels duidelijk dat muziek van ‘Etan Huijs’ een herkenbare signatuur draagt—een compliment dat niet iedere artiest verdient.
Wat dit album bijzonder maakt, is niet alleen het vakmanschap waarmee het is gemaakt, maar vooral de kracht van Huijs’ teksten. Zijn vermogen om complexe emoties op een eenvoudige en directe manier over te brengen, doet denken aan de schrijfstijl van de Amerikaanse schrijver en dichter Raymond Carver. Carver was meester in het beschrijven van alledaagse situaties met een diepgaande emotionele lading, en Huijs lijkt eenzelfde vaardigheid te bezitten. Elk nummer op dit album vertelt een verhaal, verweven met persoonlijke ervaringen maar altijd toegankelijk voor de luisteraar.
De openingstrack ‘Ghost in the Machine’ zet direct de toon met zijn stevige groove die doet denken aan JJ Cale en de poëtische kwaliteit van Jim Croce’s Route 66-achtige verbeelding. Dit nummer nodigt de luisteraar uit om mee op reis te gaan, door zowel fysieke als emotionele landschappen. De daaropvolgende track, ‘Restless Bones’, vormt naar mijn mening het hart van het album. Het is een epische song waarin Huijs’ vocale prestaties sterker zijn dan ooit, en zijn gitaarspel herinneringen oproept aan de sound van Patterson Hood’s Drive-By Truckers, met een duidelijke knipoog naar de rauwe energie van Neil Young. Dit nummer is zonder twijfel een hoogtepunt en zal live ongetwijfeld een publieksfavoriet worden.
Wat ‘The Road and the Wilderness’ echt bijzonder maakt, is de balans tussen persoonlijke reflectie en universele thema’s. Huijs slaagt erin zijn eigen ervaringen zo te verwoorden dat ze resoneren met een breed publiek, zonder aan authenticiteit in te boeten. Dit is misschien wel de grootste kracht van het album: het voelt evenzeer als een persoonlijke reis van de artiest als een ervaring die de luisteraar deelt.
Naast zijn artistieke groei toont Huijs met dit album ook een bewonderenswaardige vastberadenheid. In een tijd waarin de muziekindustrie gedomineerd wordt door vluchtige trends en snelle hits, blijft hij trouw aan zijn eigen geluid en visie. Hij heeft de tijd genomen om zijn muziek te laten rijpen, en dat is te horen in elk nummer op ‘The Road and the Wilderness’. De productie, grotendeels door hemzelf verzorgd, is van topniveau en benadrukt de zorgvuldigheid waarmee dit album is samengesteld.
Het is dan ook niet moeilijk voor te stellen dat Huijs met dit album de aandacht van een internationaal publiek kan trekken. Americana is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen, en Huijs zou zomaar de volgende grote naam kunnen worden die vanuit Nederland doorbreekt in deze niche. Zijn vermogen om verhalen te vertellen die zowel persoonlijk als universeel zijn, maakt hem een unieke stem in het genre, en ‘The Road and the Wilderness’ is een album dat zijn artistieke volwassenheid bevestigt.
Dit album markeert een belangrijk punt in de carrière van Etan Huijs. Het is een werk dat niet alleen zijn groei als artiest laat zien, maar ook zijn potentieel voor internationale doorbraak benadrukt. In een tijd waarin authentieke verhalenvertellers steeds schaarser worden, biedt Huijs met ‘The Road and the Wilderness’ een verfrissende en diepgaande kijk op het leven, verpakt in tijdloze, prachtige muziek. Dit is een album dat gehoord moet worden, niet alleen door liefhebbers van Americana, maar door iedereen die op zoek is naar muziek met ziel en diepgang.
Etan Huijs heeft met ‘The Road and the Wilderness’ zijn plaats in de muziekwereld meer dan verdiend, en het zou geen verrassing zijn als hij de komende jaren zijn stempel drukt op de internationale Americana-scene. Dit album behoort zonder twijfel tot de beste Nederlandse releases van het jaar.(Jan Vranken)(8/10)(Etan Huijs)