Toen de jonge zanger Elvis Crespo in 1997 Grupo Mania verliet, voorspelde niemand het succes dat hij zou behalen. Zijn ‘Suavemente’ wordt al 25 jaar wereldwijd gedraaid, ook in Nederland zonder ooit in Top-40 te noteren. Om deze mijlpaal te vieren, eerde de zanger het Kwaku Festival met een exclusief optreden. Kreeg de ster uit Puerto Rico het Amsterdamse publiek op zijn hand? Ja, direct vanaf de eerste minuut.
Op een zonnige zomeravond verscheen de dertienkoppige band op het podium, bestaande uit blazers, percussionisten, toetsenisten en meer. Merengue is een complexe muziekstijl en de band achter Elvis Crespo bleek van de hoogste klasse te zijn. Een geoliede machine die de zanger alle ruimte bood om volgens zijn stijl een show te geven. De mannen speelden, dansten en lachten er zichtbaar op los. Een genot om te ervaren.
Na een korte muzikale intro verscheen de ster van de avond dansend op het podium. Elvis Crespo koos voor een zwartkleurige outfit met bijpassende futuristische zonnebril, een keuze die hem gezien het weer meer dan warm hield. Vanaf de eerste minuut zette de zanger vol in en met een gepaste “Salud Surinam!” gaf hij erkenning aan de herkomst van het Kwaku Festival.
De show van Crespo bleek een ware workout. Er werd veelvuldig gedanst, de band speelde op hoog tempo en Elvis vloog over het podium. Met ‘Luna Llena’ en ‘Nuestra Canción’ van het debuutalbum opende de zanger sterk om vervolgens ‘Píntame’ van zijn tweede album in te zetten. Tijdens de nummers zocht Crespo constant contact met de band en het publiek.
Zo speelde Elvis een zangwedstrijd met het publiek, imiteerden bandleden zijn dansjes en dook hij het publiek in om fans te begroeten en selfies te maken. Tijdens ‘Bandida’ schoot de zanger denkbeeldige liefdespijlen naar vrouwen in het publiek en kuste hij de Puerto Ricaanse vlag van een fan. Crespo was theatraal, maar nooit geforceerd.
Het publiek bestond uit fans van allerlei nationaliteiten, sommigen trots met eigen vlag op zak. Een visuele weergave van hoe Elvis Crespo met zijn merengue moeiteloos alle landen tot één feestende menigte vormde. Nummers als ‘Bailar’ en ‘Tu Sonrisa’ dwongen het publiek tot dansen en daar werd met veel liefde door iedereen gehoor aan gegeven.
De zanger dacht ook aan de nieuwe generatie – met nummers als ‘Neverita’, ‘Pegaito Suavecito’ en ‘Azukita’ sloeg de zanger duidelijk een nieuwer geluid aan. De laatste track bevatte zelfs een drop waarop Elvis met het publiek en de band op en neer sprong. Een feestje was duidelijk het doel en in Amsterdam was het een zonnig, uitzinnig feest.
Natuurlijk mocht ‘Suavemente’, de hit waarmee alles begon, niet ontbreken. Terwijl de zanger een video opnam, zong hij de befaamde intro en het publiek deed uitzinnig mee. Crespo klonk 25 jaar later nog net zo goed, met een band die minstens hetzelfde niveau behaalde. Dankzij het sterke samenspel was het Kwaku Festival getuige van een masterclass uit Puerto Rico en bewees Elvis Crespo dat hij de titel ‘merengue koning’ zeker heeft verdiend.
Foto’s (c) Tyron Rosheuvel