Wie vanaf 1999 muziek op televisie bekeek, kende de rockband Kane. Jarenlang hadden ze een vaste plek in het Nederlandse muzieklandschap. In 2014 veranderde alles en stopte de band definitief. Tien jaar later bracht een nieuwe documentaire ze weer bij elkaar, met vijf uitverkochte Ziggo Dome-concerten als gevolg. Zelfs in 2024 was het warme gevoel voor de leden van Kane nog springlevend.
De langverwachte band opende geheel verrassend op een tweede podium achter in de zaal. “We begonnen ooit heel klein op een plein met een paar vrienden,” vertelde Dinand nostalgisch. “Gaan jullie met ons mee terug naar dat plein?”. Onder luid gejuich van het publiek speelde Kane hun allereerste singles ‘Where Do I Go Now?’ en ‘Damn Those Eyes’. Het onderlinge plezier in de band was direct zichtbaar – de chemie was terug met hernieuwde energie.
Hoe gewaardeerd Kane nu nog is, werd duidelijk toen de bandleden door de zaal richting het grote podium liepen. Overal werden schouderklopjes, lovende woorden en handdrukken uitgedeeld. Ondertussen werd op het grote scherm de eerste van een serie video’s afgespeeld, die de band hun avond vol verbinding thematisch vormden. Kane heeft veel meegemaakt en dat voel je terug in de muziek die ze vanavond speelden.
In de Ziggo Dome koos de band opmerkelijk niet voor zware special effects als vuur, regen of confetti. Hier draaide de show echt om de muzikanten en had zanger Dinand ruimte om het optreden zo intiem mogelijk te maken. Hij klom op de barrier, stelde vragen aan het publiek en stond zelfs onvoorbereid een huwelijksaanzoek op het podium toe. Juist die nuchtere aanpak maakte de band na al die jaren nog zo geliefd.
Met hits als ‘So Glad You Made It,’ ‘Something To Say’ en ‘Fearless’ in de achterzak had de band rond 2005 geen enkel probleem elke zaal plat te spelen. Ook vandaag wist Kane met hun stadionhits te scoren, maar de echte verrassing zat in de ballads. Bij ‘Let It Be’ bracht Dinand het concert terug tot één stoel met spotlicht en ‘Dead End’ werd liefdevol opgedragen aan toetsenist Nico Brandsen, die eerder dat jaar overleed en helaas deze reeks concerten nooit heeft mogen meemaken.
Des te meer benadrukte Kane het belang van vieren. “Hebben jullie het naar je zin, Ziggo?” klonk het meermaals. ”Bedankt dat jullie ons dit cadeau geven!” Met die dankbaarheid speelde gitarist Dennis van Leeuwen de hele avond voortreffelijk. Het waren tenslotte hij en Dinand die Kane ooit samen waren begonnen. Om ze nu weer samen op het podium te zien genieten en uitleven, voelde als een tijdmachine die lang ondenkbaar leek. Niet in de laatste plaats omdat beide mannen er samen genoeg van hadden.
Maar er was ook urgentie. Tijdens ‘Scream’ toonde de band een statement tegen oorlog en dat plaatste het nummer in een ander licht, wat niet iedereen waardeerde. De band speelde de instrumentale stukken uitzinnig en met de tekst “War Ends Today” op het scherm werd het nummer ‘Hold On To The World’ als oplossing aangevoerd. In 2024 is de band misschien nog wel meer tegen onrecht dan zij ooit was. De zaal klapte dankbaar voor de bevlogen gitaarbegeleiding met ongemakkelijke boodschap.
Toen Dennis de gitaarriff van ‘Rain Down On Me’ inzette, veranderde de volledige Ziggo Dome in een karaokebar. Ruim tienduizend fans zongen hun helden nostalgisch toe terwijl Dinand met een glimlach over het podium danste. Stampend riep hij het publiek op mee te klappen en bedankte hij iedereen voor deze zoete herinnering. “Wie had dit gedacht toen we dit in 2002 maakten?”, stelde de leadzanger vol verbazing.
Met ‘Catwalk Criminal,’ ‘I Belong To You’ en de nieuwe track ‘What If I Want You Now?’ als toegift liet Kane na tien jaar afwezigheid voelen dat ze terug zijn. Nadat de band alle fans nogmaals bedankte en drummer Cyril zijn stokken in het publiek wierp, liep iedereen voldaan naar buiten. Met vijf uitverkochte concerten, een vijfdelige documentaire en nieuwe muziek op komst is er een nieuwe tijd voor Kane aangebroken. Genoeg fans die niet kunnen wachten op de volgende stap.
Foto’s (c) Tyron Rosheuvel