Voordat Machine Head het podium betrad en het enkele uren later vakkundig afbrak, mocht Another Now het publiek een half uurtje opwarmen.
Another Now, een Nederlandse metalcore band uit Eindhoven, paste wellicht niet helemaal in het (trash)metal straatje van Machine Head en het aanwezige publiek, maar dat de band een potje zware muziek kan maken staat buiten kijf.
Vanaf de intro was het duidelijk dat Another Now een unieke klankkleur en dynamiek beheerst. Hun muziek, die een krachtige mix is van metalcore, deathcore en post-hardcore, klonk live nog intenser en meeslepender dan op hun opnames. Elk nummer was een explosie van energie, met strakke gitaarriffs en heerlijke breakdowns. De zanger, Stef, gaf een indrukwekkende vocale prestatie en de hele band gaf een strakke performance. Tijdens de laatste twee nummers, ‘Doubt’ en ‘Trojan’, kreeg Stef het inmiddels massaal toegestroomde Machine Head publiek nog wat meer in beweging en werd er afgesloten met een Wall of Death en kleine moshpit.
En toen… Toen was het tijd voor Machine Head. Afgelopen zondag stond de Amerikaanse band nog in de Oosterpoort in Groningen en dinsdagavond dus in 013 in Tilburg. Machine Head kwam, zag, sloopte en overwon.
Met een erfenis die teruggaat tot 1994, toen hun legendarische album ‘Burn My Eyes’ de metalwereld op zijn kop zette, heeft deze band uit Oakland op brute wijze de normen van heavy muziek herdefinieerd. Machine Head blijft een onvermoeibare kracht in de metal scene, voortdurend evoluerend maar altijd trouw aan hun rauwe, underground wortels.
De band gaf een show die even intens als onvergetelijk was. Het optreden begon met de krachtige opener ‘Imperium’, een nummer dat de toon zette voor de rest van de avond. Vanaf het eerste moment was duidelijk dat Machine Head niet van plan was gas terug te nemen. Frontman Robb Flynn, altijd charismatisch en vol energie, leidde de band met een indrukwekkende aanwezigheid en interactie met het publiek. Zijn vocalen waren rauw en krachtig, perfect passend bij de zware riffs en agressieve drums.
De setlist was een zorgvuldig samengestelde mix van oude favorieten en nieuw materiaal. Het voelde als een Greatest Hits show, want werkelijke élke Machine Head klassieker werd gespeeld. ‘Ten Ton Hammer’, ‘From This Day’, ‘Old’, ‘Bulldozer’, ‘Halo’, ‘Locust’, ‘The Blood, The Sweat, The Tears’ en uiteraard ‘Davidian’; ze kwamen allemaal voorbij en op standje max!
De productie van de show was eveneens indrukwekkend. Het lichtontwerp, de geweldige achtergrond visuals en de hete vlammen maakten indruk, wat bijdroeg aan de intensiteit en de atmosfeer van het optreden. De chemie tussen de bandleden was onmiskenbaar en hun prestaties waren zowel technisch indrukwekkend als emotioneel geladen.
Frontman Flynn nam meerdere keren de tijd om het publiek toe te spreken, zijn dankbaarheid uit te drukken en verhalen te delen over de achtergrond van de nummers en zijn historie met de band en zijn eerdere optredens in Nederland (Dynamo 1995). Deze momenten van interactie zorgden voor een persoonlijke touch en versterkten de band tussen de artiesten en hun fans. Het publiek reageerde met enorme enthousiasme, wat zorgde voor een sfeer van saamhorigheid en gedeelde passie.
Het optreden in Tilburg maakte onderdeel uit van hun Europese 18-daagse ‘Summer Slaughtour / Slaughter the Martour Europe 2024’. Naast het optreden vanavond in de 013 in Tilburg speelde Machine Head ook op 2 juni in de Oosterpoort in Groningen, de officiële start van de tour. Hun Europese tour behelst slechts enkele ‘exclusieve’ headline shows, want de overige data zijn vooral gereserveerd voor de grote zomer (metal)festivals zoals Rock am Ring, Rock im Park, Download Festival,
Copenhell, Hellfest en Graspop. Uiteraard zijn ze daar steeds één van de grote afsluiters van deze festivals.
Machine Head bewees in Tilburg waarom ze na al die jaren nog steeds aan de top van de metal wereld staan. Hun vermogen om technische bekwaamheid te combineren met oprechte emotie en een diepe connectie met hun publiek maakt hen tot een unieke en krachtige live act. Voor iedereen die aanwezig was, was het een avond die twee uur duurde vol onvergetelijke momenten en pure metal magie.
Foto’s (c) Tara Walraven Borst