Zondag stond de legendarische MC Solaar op het podium van de uitverkochte Ancienne Belgique in Brussel. De zaal, gevuld met een diverse menigte van jong en oud, was klaar voor een avond die de geschiedenis zou ingaan als een van de meest memorabele optredens van de Franse rapicoon. De sfeer was geladen met anticipatie, en om kwart over negen doofden de lichten om plaats te maken voor een spektakel dat niemand teleur zou stellen.
Claude M’Barali, beter bekend als MC Solaar, heeft sinds zijn debuut in 1990 een indrukwekkende carrière opgebouwd. Met een uitzonderlijke woordenschat en een poëtische benadering van rap, heeft hij miljoenen platen verkocht en talloze prijzen gewonnen. Zijn nieuwste tournee, ter promotie van het album ‘Triptyque: Lueurs Célestes’, toont aan dat zijn creatieve vuur nog lang niet is gedoofd.
Het concert begon met de klassieker ‘À dix de mes disciples’ van het album ‘Prose Combat’. Vanaf de eerste noten werd duidelijk dat het publiek er een feest van wilde maken. Elke tekst, hoe ingewikkeld ook, werd woord voor woord meegezongen. De band, bestaande uit een drummer, bassiste, multi-instrumentalist/DJ en twee backing vocals, zorgde voor een stevig en dynamisch geluid, hoewel de bas soms wat brak klonk.
MC Solaar, gekleed in een simpel maar stijlvol zwart trainingspak, straalde charisma uit. Hij hoeft weinig te doen om een zaal volledig in zijn greep te krijgen. Zijn verbaasde glimlach bij de immense populariteit die hij nog steeds geniet in België, was ontwapenend. De setlist was een zorgvuldig opgebouwde mix van zijn nieuwste hits en een brede doorsnede van zijn rijke carrière, waarin zeven verschillende albums aan bod kwamen. Van begin tot eind werd alles vol overgave meegezongen door het steeds enthousiaster wordende publiek.
Hoogtepunten waren er in overvloed: ‘Victime de la mode’, ‘Bouge de là’, ‘Caroline’, ‘Clic, Clic’, en ‘Da Vinci Claude’ kwamen allemaal voorbij. MC Solaar’s vloeiende en scherpe raps klonken live net zo indrukwekkend als op zijn albums. Halverwege de show werd het tempo even teruggeschroefd voor een jazzintermezzo. Vooraan op het podium verschenen een klein jazz drumstel en een contrabas, en in deze intieme setting bracht de band een prachtige jazzmedley, inclusief een Engelstalige versie van ‘Le Bien, Le Mal’ van het Jazzmatazz-album.
Na dit intermezzo ging het tempo weer flink omhoog en kookte de Ancienne Belgique over van energie. Het publiek werd getrakteerd op knallende hits, en hoewel ‘La vie est Belle’ helaas ontbrak, werd dit ruimschoots goedgemaakt door ‘Sonotone’. Dit nummer, met zijn indrukwekkende opbouw, dynamiek en thematiek, werd door velen gezien als een waardige opvolger van Solaar’s beste werk.
De avond werd afgesloten met ‘Inch’Allah’, ‘Solaar pleure’ en tijdens de toegift ‘Pierre-Feuille’ en ‘Hasta La Vista’. Met deze nummers bracht MC Solaar het publiek definitief op de knieën. Het was duidelijk waarom hij nog steeds beschouwd wordt als de grootste rapper in de Franstalige wereld. Zijn vermogen om poëzie en rap moeiteloos te combineren, zijn charismatische podiumpresentatie en zijn indrukwekkende live-performance maken hem tot een levende legende.
MC Solaar’s concert in de Ancienne Belgique was niets minder dan legendarisch. Het was een avond gevuld met nostalgie, energie en onvergetelijke muziek, en een herinnering aan waarom hij nog steeds de koning van de Franse rap is. Dit concert zal nog lang in het geheugen van de aanwezigen blijven als een van de meest memorabele optredens ooit.