Vorig jaar bracht de Japans-Amerikaanse zangeres Mitski haar zevende album uit: ‘The Land Is Inhospitable and So Are We’ Een album dat wereldwijd werd geprezen en in menig jaarlijstje terechtkwam. Ook in dat van Maxazine: “Elk basaal gevoel is meer dan levensecht: elke schreeuw om aandacht, elke pijnscheut, elk verlies en elk liefde, in welke vorm dan ook.” Zou haar dit ook live gaan lukken? De verwachtingen waren hoog gespannen, gisteren bij de eerste van twee uitverkochte shows in Cirque Royal in Brussel.
Die spanning werd nog verder opgebouwd tijdens haar eerste song ‘Everyone’. De zevenkoppige band stond in een driekwart cirkel opgesteld om een rond podium in het midden. Dat door een doek van podium tot plafond aan het zicht was onttrokken, Wat zou daar binnen zijn? Na de opener werd het duidelijk: niets… Het doek ging op en het lege, ronde podium werd zichtbaar. Het zou voor deze avond de speelplaats worden voor Mitski. Waarop zij anderhalf uur haar zo emotioneel geladen nummers kon voorzien van theatrale moves en spannende mimiek. Slechts begeleid door de belichting, en één of twee ouderwetse keukenstoelen. Haar ronde podium was haar wereld. En dat had vanavond zo mooi kunnen zijn. Maar was dat slechts bij vlagen.
Waar op plaat haar stem meteen binnenkomt, moest je nu überhaupt goed luisteren wat ze zong. Het gevoel, dat past bij haar zeer persoonlijke teksten, kwam niet binnen. Of in ieder geval te sporadisch. Waar op plaat de arrangementen bijna perfect tot hun recht komen in de productie, klonken ze nu bijna klinisch. Ze kunnen niet zonder de dragende kracht van de stem, die de vaak verrassende instrumentaties als cement bij elkaar moet voegen. En die stem was vanavond geen steunpilaar, helaas. Waardoor band en zangeres als twee planeten om elkaar heen cirkelden (Nee, geen woordgrapje over de naam van de zaal…) Zij, Mitski, had het voortouw moeten nemen met de geweldige zang, die we kennen van haar albums. Dan was ook de dramatiek van haar performance geheel tot haar recht gekomen. Ze had er duidelijk goed over nagedacht hoe ze haar teksten met menselijke performance zou kunnen ondersteunen. Echter, zonder de dragende kracht van haar stem, de verstaanbaarheid van de teksten en het gevoel, vooral het gevoel, zaaide het meer verwarring dan dat het ondersteunend was.
Helaas een tegenvallende avond, zo lijkt het. Maar of het publiek dat ook zo heeft beleefd… Een publiek dat voor pakweg 80% bestond uit 15 tot 20 jarigen, meest vrouw. En dat Mitski vooral kent van een aantal TikTok hits. Waarschijnlijk hebben zij een mooie avond beleefd, getuige het vele gejuich tussen en tijdens de nummers. Hoewel het publiek pas letterlijk op de (pluche) banken ging staan bij de toegiften ‘Nobody’ en ‘Washing Machine Heart’. Waarin de puzzelstukjes stem, drama en band opeens wél in elkaar vielen. Ze kan het dus wel. Maar Mitski liet het vanavond helaas veel te weinig zien.