Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Lucassen & Soeterboek’s Plan Nine – The Long Lost Songs
De basis van ‘The Long Lost Songs’ zijn tapes met bluesy demo’s van zo’n 30 jaar geleden, ingespeeld door Arjen Lucassen (Ayreon) en Robert Soeterboek (The Cotton Soeterboek Band). De stem van Robert heeft een prettig licht ruw randje. De achtergrondzang is kwalitatief goed, maar af en toe wat zoet van klank. De voorspelbare timing hiervan haalt soms te veel aandacht weg van de leadzang. Je merkt dat zang en muziek tijdens een live concert voor een goede sfeerbeleving zorgen. Laidback tracks worden afgewisseld met pakkende tracks. Er is onder andere lekker veel (gillend) gitaarspel en aangenaam veel Hammond. Als er sampling is toegevoegd, is dit altijd in dienst van het geheel. Op cd2 staan voornamelijk demo’s. Tijdens de instrumentale demo’s kom je erachter dat meezingen op de muziek niet makkelijk is. Terwijl de tracks wel toegankelijker zijn dan die van Ayreon. De cross-overs van prog metal naar de blues/hard rock zijn prima. Eindelijk een goed album waarin deze twee stijlen hand in hand gaan. (Esther Kessel-Tamerus) (8/10) (Music Theories Recordings / Mascot Label Group)
Fred Soul & Zé Luis Nascimento – Viva Nana
Fred Soul en Zé Luis Nascimento, twee muzikale grootheden in hun eigen recht, bundelen hun krachten op het betoverende album ‘Viva Nana’. Dit album is een meeslepende verzameling eclectische muziek, waarbij de piano van Soul en de prachtige percussie van Nascimento centraal staan. Soul, opgegroeid in een familie van musici en kunstenaars, brengt zijn rijke achtergrond in Europese klassieke muziek en traditionele oosterse muziek samen in zijn composities en improvisaties. Zijn pianospel weeft een verfijnde draad tussen het verleden en het heden, tussen het Westen en het Oosten. Nascimento, een virtuoze percussionist uit Brazilië, voegt zijn diepgaande kennis van zowel oriëntaalse als westerse percussie toe aan het palet. Zijn originele ritmische vocabulaire en zijn vermogen om een verscheidenheid aan instrumenten te combineren, dragen bij aan de cohesie van de muziek. Het resultaat is een betoverende samenwerking die universeel aantrekkelijk is. ‘Viva Nana’ nodigt de luisteraar uit om zich te verliezen in de krachtige en elegante wereld van deze twee meesterlijke musici. De vraag die resteert is wie dit duo naar Nederland zal brengen voor live concerten, want hun muziek verdient het om gehoord te worden door een breed publiek. Dit is een meesterwerk. (Jan Vranken) (9/10) (Barkhane)
Yaya Bey – Ten Fold
Yaya Bey, een singer-songwriter uit Brooklyn, heeft gestaag aan bekendheid gewonnen met haar volstrekt eigen vorm van R&B, die diep, naar eigen zeggen, geworteld is in haar Zuidelijke en Bajan achtergrond. Haar nieuwste album, ‘Ten Fold’, schiet echter tekort in vergelijking met haar eerdere prestaties. Ondanks Bey’s poging tothet creëren van poëtische verhalen over het leven als zwarte vrouw, komt ‘Ten Fold’ over als inspiratieloos en leidend aan gebrek aan creativiteit. De nummers voelen haastig in elkaar gezet aan, waarbij sommige zelfs vals klinken of esthetisch onaangenaam zijn. Zelfs de coverfoto van het album, waarschijnlijk bedoeld om kracht uit te stralen, voelt geforceerd en, eerlijk gezegd, misogyn. Bey’s reis als artiest, van haar debuut-EP tot haar betrokkenheid bij activisme, is prijzenswaardig en heeft betere momenten gekend. Echter, ‘Ten Fold’ voldoet niet aan de belofte van haar eerdere werk. Het is een teleurstelling gezien haar voorgaande inspanningen en het talent dat ze bezit. Hoewel Bey’s experimenten met verschillende genres en samenwerkingen op ‘Ten Fold’ ambitie tonen, valt het uiteindelijk tegen. Het album mist het samenhangende geluid en introspectieve diepte die je wellicht zou mogen verwachten. Over het algemeen is ‘Ten Fold’ een album dat smeekt om overgeslagen te worden in plaats van beluisterd, een afwijking van Bey’s gebruikelijke prikkelende en soulvolle muziek. (Elodie Renard) (4/10) (Big Dada)
Villagers – That Golden Time
Het nieuwste album van Villagers, ‘That Golden Time’, is als een warme deken op een lenteochtend, omhullend en geruststellend. Conor J. O’Brien en zijn team weten met dit album een prettig en warm geluid neer te zetten dat de luisteraar uitnodigt om te ontspannen en te genieten. Een bijzonder aspect van dit album zijn de gastoptredens, die de nummers een extra dimensie geven. De aanwezigheid van de Ierse folklegende Dónal Lunny en de Amerikaanse singer-songwriter en violist Peter Broderick voegt een prachtige nuance toe aan de al rijke soundscape van het album. Een hoogtepunt op ‘That Golden Time’ is het nummer ‘You Lucky One’, dat op subtiele wijze laat horen dat schoonheid vaak te vinden is in eenvoud. Het album straalt sympathie uit en nodigt uit om het eerdere werk van Villagers opnieuw te beluisteren. Al met al is ‘That Golden Time’ een prachtig album dat de luisteraar meeneemt op een emotionele reis, gewikkeld in warme klanken en doordrenkt met oprechte gevoelens. Een aanrader voor liefhebbers van introspectieve folkpop. (Jan Vranken) (7/10) (Domino Recording Co)
Keeley Forsyth – The Hollow
Keeley Forsyth is een componist, zangeres en actrice uit Oldham in het noordwesten van Engeland. Gebaseerd op spaarzame arrangementen draait Forsyth’s muziek om een unieke, emotioneel rauwe en magnetische vocale uitvoering, soms verwoestend en soms opbeurend. De personages die haar liedjes bevolken vertellen verhalen van hoog- en laagwater; van vrijheid en gevangenschap, van moeizaam behaalde overwinningen en de donkerste hoeken van het huiselijk leven. In de afgelopen jaren heeft Keeley een reputatie opgebouwd voor dramatisch meeslepende live-optredens die haar interesse weerspiegelen in hedendaags theater, dans en beweging. Het nieuwe album ‘The Hollow’, kon geen betere titel hebben. De kou van een oude steencirkel ergens in Engeland grijpt je hart vast en laat je niet meer los. Is dit mooi? Misschien. Is dit intrigerend? Zeker. Een album dat je aandacht vasthoudt en niet meer loslaat. Bijna als een hoorspel, van scherp pijnlijk tot etherisch mooi. Dit moet live een ware belevenis zijn. Als je dit hoort, val je ervoor of schuif je het opzij. Ik viel voor het eerste. Wat een vreemd album, maar wel betoverend en het beluisteren waard. (Anton Dupont) (8/10) (130701 Ltd)
