De Amerikaanse funk rock Mother´s Finest heeft in eigen land nooit veel succes gekend. Mede door een legendarisch optreden bij Rockpalast lukte dat in Europa wel en dat bewijzen de vele volle zalen, zo ook afgelopen vrijdagavond in Uden. Daar stond de band in een uitverkochte Pul, de pannen van het dak te spelen. Een band die al dik vijftig jaar meegaat en nog altijd met vier originele leden speelt.
Er is deze avond geen voorprogramma dus om half negen staat de Pul al tot de nok toe gevuld, al is de sfeer gemoedelijk. Als de lichten doven en de band rustig het podium betreedt, is de spanning voelbaar in de zaal. Hoe goed zullen ze zijn? Nou dat is bij het inzetten van ‘Burning Love’ direct duidelijk. Ondanks de leeftijd van leadzangeres Joyce Kennedy (76) klinkt het nog altijd fantastisch. Mother’s Finest staat zichtbaar met veel plezier op het podium. Kennedy geeft zelf halverwege het concert wel lachend aan dat ze iets meer tussendoor moet praten om op adem te komen.
Vooral de nummers van het derde en meest succesvolle album ‘Another Mother Further’. ‘Truth’ll Set You Free’ en ‘Mickey’s Monkey’ gaan erin als zoete koek. Als Glenn Murdock vraagt om mee te doen in laatstgenoemde, wordt dat zonder twijfel door het gehele publiek gedaan. Verder krijgt de gitarist Gary ‘Moses Mo’ Moore, what’s in the name, ruimte genoeg om zijn kunsten te tonen. Fijn gitaristje hoor die tijdens de nummers rustig staat mee te funken en te riffen en tijdens zijn solo’s helemaal los gaat. Mooi om te zien. Hij waagt zich zelfs aan een stukje soleren met zijn tanden. Wie ook de hele avond rustig genietend staat te spelen is bassist van het eerste uur Jerry Seay.
Na ook een gelukkig niet al te lange drumsolo begint Kennedy met een gevoelige snippet van ‘Always On My Mind’ alvorens ze de tekst van ‘Baby Love’. Dat kan op heel wat oh’s en ah’s rekenen en ook vele mobieltjes gaan de lucht in alvorens de drums zich mengen tot een climax en de volledige funkrock klassieker van jewelste zeer strak wordt ingezet. Het publiek zingt zo hard mee dat ze in het refrein bijna boven de zang uitkomen. Wat een geweldig nummer blijft dat en wat weet de band dit overtuigend en sterk neer te zetten. Live nog beter als op plaat.
Hierna verlaat de band het podium, zoals te verwachten komen ze ook nog terug voor een tweetal nummers. Het nieuwe ‘Don’t Stop’ waarvan Murdock even de titel vergeet en de rest van de band lachte omdat ze wisten dat hij het zou vergeten. Afgesloten wordt met ‘Piece Of The Rock’ wat wederom luidkeels wordt meegezongen. Mother’s Finest en het publiek genieten nog één keer voor het dan toch echt gedaan is. Na precies anderhalf uur is het gedaan en kan iedereen of op tijd naar bed of naar de aftershow in de kleine zaal van Kong Foo. Mother’s Finest stelt geen moment teleur en laat zien dat je ook dik in je 70e levensjaar nog een dijk van een show kan neerzetten.