Afgelopen weekend was het prachtig weer. In Stadspark Valkenberg lagen hele groepen te zonnen en de terrassen in de binnenstad van Breda zaten afgeladen vol. Maar ook binnen op de diverse podia van het Sound Of Europe festival steeg de temperatuur naar grote hoogtes. Twee dagen lang werd het publiek getrakteerd op muzikale innovatieve en onverwachte cross-overs uit een aantal Europese landen. Van neo-klassieke tonen tot zeer dansbare world grooves. Het was er allemaal en het smaakte naar een heerlijke voorjaarscocktail.
De aftrap werd vrijdag gedaan door Ambergris, het kwartet van de Italiaanse saxofonist Nicolò Ricci. In de kleine sfeervolle Lutherse Kerk namen de vier mannen gelijk vanaf de eerste tel het publiek mee op een jazzreis naar oude steden en dromerige landschappen. De energieke nummers, beïnvloed door Italiaanse pop en westerse klassieke muziek, nodigden eigenlijk ook uit tot stijlvol dansen. Dat laatste gebeurde overigens niet. Men bleef aandachtig luisteren naar Ricci, pianist Emanuele Pellegrini, bassist Alessandro Fongaro en gastdrummer Pedro Nobre. Het bleef boeiend tot het einde en was een mooi begin van een weekend vol muziek. 
Saxofoons
Het werd ook de dag van de saxofoons en daar was zeker sprake van bij het duo PEAX. Saxofonist Ties Mellema, begeleid door drummer Barry Jurjus, had een hele verzameling meegenomen waar hij het liefste allemaal tegelijk op speelde. De heren produceerden een sound vol spannende ritmes en stuwende saxofoongeluiden. Heel toepasselijk opende ze met het nummer ‘/Kerk’ van hun recente album ‘Nu-New Universe’ en lieten de plavuizenvloer van de Lutherse Kerk flink trillen.
Ondertussen was ook in de grote zaal van popcentrum MEZZ het festival begonnen en werd de spits daar afgebeten door de veel geprezen saxofoniste Linda Fredriksson. De Finse is een veelzijdige muzikante. Zij werd eerder door het gerenommeerde jazzmagazine Downbeat al vijf maal op rij tot ‘Rising Star’ uitgeroepen en heeft in diverse toonaangevende formaties gezeten zoals het stoer spelende Mopo en de experimentele Ricky-Tick Big Band. Fredriksson gaf een fijn optreden en schuwde het experiment niet.
Afrikaanse ritmes
Van experimenteren was ook het Belgische Dishwasher_ niet vies tijdens hun optreden in de kleine zaal van MEZZ. Een groep die door de kenners in het hokje krautjazz wordt gezet. De sympathieke Gentenaren trokken in ieder geval alle registers open tijdens hun optreden. Saxofonist en toetsenist Werend van den Bossche draaide aan alle knoppen die hij tot zijn beschikking had, wat soms ook weer jammer was omdat het pure saxfoongeluid dan minder tot zijn recht kwam. Daar was bij het optreden van de Belgisch Ghanese Esinam Dogbatse geen sprake van. Zij maakte met haar band ook veel gebruik van elektronica en percussie, maar dat ging niet te kostte van haar dwarsfluitspel. Ze speelde veel nummers van haar album ’Shapes in Twilights of Infinity’, een album doorspekt met Afrikaanse ritmes.
Volledig zen
Dag twee van Sound Of Europe begon klassiek. In de theaterzaal van de Nieuwe Veste nam Dareyn de festivalgangers mee op reis langs de Zijderoute. De kern van de groep wordt gevormd door Emine Bostanci die op de kemenche (snaarinstrument) speelt en celliste Maya Fridman. Voor hun laatste album ‘Ghost Secrets’ betrokken ze jazzpianist Franz von Chossy en drummer Vinsent Planjer erbij. Dareyn bracht met nummers zoals ‘Celestia’ en ‘Falling Angels’ deze middag het publiek in vervoering. Dat gebeurde ook bij het optreden van pianist Wolfert Brederode en slagwerker Joost Lijbaart die samen met het gelauwerde Matangi Quartet ruim een uur lang hun gezamenlijke album ‘Ruins and Remains’ integraal speelden. Het was een genot om te zien hoe de muzikanten zelf ook helemaal opgingen in de muziek. Het voelde werkelijk waar als een volledig zen moment tijdens het festival.
Floorfillers
Dan was het concert in de grote zaal van MEZZ door de Parijse band Monsieur MÂLÂ van een hele andere orde. De band bracht een heerlijke mix van dansbare, soms dromerige nummers met muzikale invloeden vanuit alle windstreken. Hopelijk gaan we deze vrolijke mannen nog op vele zomerse festivals terugzien.
Vocale acrobatiek, want zo mag je het wel noemen, werd gebracht door Andreas Schaerer. Wat de sympathieke Zwitser deed met zijn stem is een waar meesterwerkje. Hij maakte de gekste geluiden en beats met zijn mond, maar zong er ook bij. Hoe dit werkte? Geen idee. Zijn band begeleidde hem met dit alles en daarbij was een belangrijke rol weggelegd voor zijn Italiaanse accordeonist.
De heerlijke afsluiter van het festival waren de Kameroens Nederlandse zangeres Ntjam Rosie met de groovy, funky Big Band Licks & Brains. Rosie en haar backing vocals stalen volledig de show. Ze zongen en speelden alle nummers van het nieuwe album ‘Embrace the New’, waarvan ‘Iyomama’ en ‘Impoli’ echte floorfillers zijn. Het was een prima editie van Sound Of Europe. Helaas viel de publieke belangstelling door waarschijnlijk het mooie weer een beetje tegen, want aan de mooie diverse line-up kon het niet liggen. 
Foto’s (c) Marjolein Tap