Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Sum 41 – Heaven:x:Hell
De Canadese punkpopband Sum 41 stopt er mee. Sum 41 beleefde haar hoogtijdagen begin jaren 2000 toen de poppunkscene floreerde en gelijksoortige acts als Blink 182, The Offspring en Good Charlotte regelmatig in de hitlijsten te vinden waren. Ook Sum 41 scoorde in deze tijd een aantal hits. ‘Fat Lip’ is een klassieker in het genre en ook ‘In Too Deep’ en ‘What We’re All About’ waarop Slayer’s Kerry King ook te horen is werden bescheiden hitjes. Sum 41 is altijd een band geweest die er een beetje tussen in zat. Te poppy voor de metalheads en te hard voor het punkpoppubliek. Toch leverde deze muzikale mix de band een grote schare fans op bij het mainstream publiek en waren en zijn ze nog steeds populair in de skate scene. Nu dan dit album wat samen met een afscheidstour het definitieve einde betekent van sum 41. De band heeft er een dubbel-CD van gemaakt. Iedere CD bevat 10 nummers. De eerste CD ‘Heaven’ bevat nummers die de punkpop kant van Sum 41 benadrukken terwijl de tweede schijf ‘Hell’ wat steviger is en de metalkant boven komt drijven. Het had overigens ook op één CD-tje gepast aangezien de 20 nummers alles bij elkaar nog net geen uur duren. Sum 41 neemt met ‘Heaven:x:Hell’ op een waardige manier afscheid. (Ad Keepers) (8/10) (Rise Records)
Still Corners – Dream Talk
Hoe belangrijk een treinstation in Londen wel niet kan zijn. Dat is namelijk de plek waar het duo Tessa Murray en Greg Hughes dat Still Corners vormt elkaar hebben ontmoet. Er is gekozen voor een passende titel voor het type muziek dat gemaakt wordt. Dreampop op ‘Dream Talk’. Heerlijke rustgevende melodieën met een zachte stem die tegelijkertijd ook wat mysterieus heeft. Afsluiter ‘Turquoise Moon’ is een prachtig voorbeeld met de duistere melodie. ‘The Dream’ is dan wat meer uptempo, ‘Dream Talk’ luistert lekker weg, de songs zijn afwisselend genoeg voor een fijne luistersessie. Het album duurt ook niet lang met nog geen veertig minuten. Fijn plaatje dus om eventjes weg te dromen. (Rik Moors) (7/10) (Wrecking Light Records)
Grace Cummings – Ramona
Grace Cummings, de krachtig stemmige Australische folkartieste, heeft snel haar weg gevonden binnen de indie muziekscene van Melbourne. Haar opkomst begon met een contract bij Flightless Records, die haar debuutalbum ‘Refuge Cove’ uitbracht eind 2019. Met dynamische optredens en intense songwriting oogstte Cummings internationale lof, wat haar leidde tot een contract bij het Amerikaanse label ATO Records voor haar tweede album, ‘Storm Queen’, in 2022. Nu, met haar derde aanbod, ‘Ramona’, geproduceerd door de geprezen Jonathan Wilson, blijft Cummings haar publiek boeien met haar evocatieve verhalen en krachtige stem. Met ‘Storm Queen’, uitgebracht in januari 2022, waagde Cummings zich aan verschillende texturen en instrumentatie, terwijl ze het organische gevoel van haar debuut behield. Nu, met ‘Ramona’, tilt ze haar geluid nog verder op. In samenwerking met Jonathan Wilson, bekend van zijn werk met artiesten als Margo Price en Father John Misty, levert Cummings een dramatische set van nummers af die weelderige orkestrale arrangementen combineren met haar verzekerd vertelvermogen en krachtige stem. ‘Ramona’ staat als een testament voor de artistieke evolutie van Grace Cummings. Elk van de 11 tracks is met precisie en zorg gemaakt, waardoor de groei van Cummings als muzikant en songwriter goed tot uiting komt. Fans van het theatralische popgenre, vooral zij die artiesten als Vera Sola, Skullcrusher en Christine and the Queens waarderen, zullen veel bewonderen in ‘Ramona’. Met zijn rijke lagen, emotionele verhalen en onberispelijke productie verdient ‘Ramona’ zijn plaats als een prachtige toevoeging aan het oeuvre van Cummings. Het is een solide aanbeveling voor iedereen die op zoek is naar een boeiende muzikale reis. Over het algemeen verdient ‘Ramona’ de lof die het krijgt, met een solide score van zeven op tien. (Jan Vranken) (7/10) (ATO records)
Alina Bzhezhinska & Tony Kofi – Altera Vita
Alina Bzhezhinska en Tony Kofi hebben met hun nieuwe album ‘Altera Vita’ een wonderbaarlijke wereld gecreëerd waarin de klanken van harp en saxofoon op een unieke manier samensmelten. Deze samenwerking voegt een nieuwe dimensie toe aan de jazzmuziek, met een combinatie van Afrikaanse ritmes, experimentele geluiden en hypnotiserende ritmes die nog niet eerder gehoord zijn. Het album neemt de luisteraar mee op een avontuurlijke reis, waarbij elk nummer een verrassing is. Met slechts zes tracks voelt het album echter te kort aan. De samenwerking tussen Bzhezhinska en Kofi verdient meer ruimte om te bloeien en te ontwikkelen. Desalniettemin is ‘Altera Vita’ een heerlijk luisterervaring, vooral geschikt voor late avonden waarbij de muziek de perfecte sfeer creëert. Al met al verdient dit album een hoge waardering van 8 uit 10. Het is een meeslepende en vernieuwende toevoeging aan het jazzlandschap, die zeker de moeite waard is om te verkennen en te beluisteren. (Elodie Renard) (8/10) (BBE Music))
Blanco Brown – Heartache & Lemonade
Blanco Brown heeft met zijn nieuwe album ‘Heartache & Lemonade’ een interessante verschuiving gemaakt naar een meer R&B-vibe, in tegenstelling tot de rap-stijl die je misschien zou verwachten op basis van zijn eerdere werk. Afkomstig uit Georgia, waar hij zijn jeugd verdeelde tussen het platteland en de stad, heeft Brown een muzikale achtergrond die diep geworteld is in countrymuziek, maar ook beïnvloed is door zijn tijd in Atlanta. Het album toont Brown’s veelzijdigheid als artiest, met een focus op zijn mooie stem die de luisteraar meeneemt op een reis van hartzeer naar hoop, zoals te horen is in het nummer ‘Tailgating in the Sun’. Dit nummer, met zijn aanstekelijke melodie en pakkende tekst, heeft zeker hitpotentieel en laat zien dat Brown meer in zijn mars heeft dan alleen rap.Duidelijk is dat hij ook een stukje meelift op de countrytrein van Beyonce. Hoewel ‘Heartache & Lemonade’ misschien niet uitblinkt in originaliteit of vernieuwing, is het zeker de moeite waard om naar te luisteren. Brown’s stem is een aangename verrassing en hij weet emotie over te brengen in zijn muziek, wat het album een diepere lading geeft. Met een nette zeven uit tien verdient dit album zeker een plekje in de afspeellijst van liefhebbers van soulvolle muziek met een vleugje country-invloed. (Elodie Renard) (7/10) (Trailertrap music/BMG)
