Met ‘A La Sala’ bewandelt Khruangbin een betoverende weg terug naar de basis van hun geluid, terwijl ze tegelijkertijd nieuwe territoria verkennen. Het album, dat vandaag uitkomt, is een verfrissende duik in de muzikale reis van de band, die meer dan ooit trouw blijft aan hun eigen unieke visie, zonder te blijven steken in hun muzikale ontwikkeling
De titel, die vertaald kan worden als ‘Naar de Kamer’ in het Spaans, onthult meteen de kern van dit werk. Het is een terugkeer naar de oorsprong, een intieme hereniging tussen de drie leden – bassist Laura Lee Ochoa, drummer Donald ‘DJ’ Johnson, Jr., en gitarist Mark ‘Marko’ Speer. Dit herenigingsgevoel doordringt de muziek, waarbij de band minimalisme omarmt en met een heldere focus muzikale diepgang bereikt. Die diepgang is goed terug te horen is een productie die enerzijds heel transparant en helder is, en anderzijds een jaren zeventig achtige ‘buizensound’ over het volledige geluidsbeeld legt. Prachtig.
Het album opent krachtig met ‘Fifteen Fifty-Tree’, een track die de luisteraar onmiddellijk vastgrijpt met zijn bedwelmende sfeer en relaxte klanken. Het is een hoogtepunt in productie en ongeëvenaarde laid-back geluidskwaliteit die de toon zet voor de rest van de reis door ‘A La Sala’.
Khruangbin’s vermogen om te evolueren en tegelijkertijd trouw te blijven aan hun essentie wordt treffend geïllustreerd door de twaalf nummers op het album. De muziek klinkt meer jazzy en laid-back dan voorheen, maar behoudt nog steeds die unieke Khruangbin-signatuur die fans over de hele wereld hebben omarmd.
De nummers op ‘A La Sala’ klinken tegelijk heel intiem, alsof je ze al lang kent, en aan de andere kant is het avontuurlijke reis door verre culturen en muzieksoorten. Nummers als ‘A Love International’ en ‘Pon Pón’ nodigen de luisteraar uit tot een intercontinentaal feest, terwijl tracks als ‘Hold Me Up (Thank You)’ en ‘Todavía Viva’ een warme, familiaire sfeer uitstralen met hun funky grooves en melodische texturen.
Wat dit album echt onderscheidt, is de manier waarop Khruangbin het verleden omarmt om een nieuwe toekomst te creëren. De band put uit eerdere opnames en experimenten, die als inspiratie dienen voor de composities op ‘A La Sala’. Dit proces van herontdekking en herinterpretatie resulteert in een meeslepende luisterervaring die zowel vertrouwd als verfrissend aanvoelt.
Maar het zijn niet alleen de muzikale aspecten die ‘A La Sala’ zo bijzonder maken. De visuele en conceptuele benadering van Khruangbin draagt ook bij aan de algehele impact van het album. De zeven verschillende albumhoezen, ontworpen door de band zelf, bieden een venster naar de dromerige wereld van Khruangbin, terwijl ze tegelijkertijd de veelzijdigheid van de band benadrukken.
In een muzikale landschap dat vaak wordt gedomineerd door trends en verwachtingen, blijft Khruangbin een voorbeeld van artistieke integriteit en onafhankelijkheid, en dat is zeer lovenswaardig in deze tijden waarin artiesten als Beyonce met hun fake country album de commercie tot het uiterste uitmelken. ‘A La Sala’ is het nieuwste hoofdstuk in een opmerkelijke reis, een meesterwerk dat zowel de diepte van hun muzikale vakmanschap als de breedte van hun creatieve visie tentoonspreidt.
In conclusie, ‘A La Sala’ is zonder twijfel een van de meest opmerkelijke albums van 2024. Het is een meeslepende, betoverende reis die de luisteraar uitnodigt om te verdwalen in de unieke wereld van Khruangbin. Met zijn diepgaande composities, sublieme productie en grenzeloze creativiteit verdient dit album alle lof en erkenning die het kan krijgen. Khruangbin heeft zichzelf opnieuw overtroffen en bewijst eens te meer waarom ze een van de meest opwindende en invloedrijke bands van dit moment zijn. ‘A La Sala’ is het beste album van 2024, tot nu toe. (9/10) (Dead Oceans)