Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Ariana Grande – Eternal Sunshine
Vier jaar zijn verstreken sinds Ariana Grande haar laatste album, ‘Positions’, uitbracht. Nu presenteert ze vol trots haar zevende studioalbum, genaamd ‘Eternal Sunshine’. Dit album is opvallend kort, bestaande uit 12 nummers en 1 interlude, met een totale speelduur van ongeveer een half uur. In een interview deelde ze mee: “Sommige fans zullen wellicht teleurgesteld zijn over de korte duur, maar ik heb niet meer te zeggen.” Het nummer ‘Yes And?’ haalt inspiratie uit Madonna’s ‘Vogue’, wat duidelijk te horen is in de eenvoud van het nummer. ‘We Can’t Be Friends’ en ‘Imperfect For You’ bieden meer diepgang, aangezien ze reflecteren op haar relatie met Dalton Gomez. ‘Bye’ brengt je terug naar het Ariana van vroeger, met sterke teksten en instrumentatie die naadloos samenvloeien, waardoor het nummer voorbij vliegt. Het album, geschreven en geproduceerd door Ariana Grande en Max Martin, is een perfect voorbeeld dat het niet lang hoeft te zijn om het beoogde verhaal krachtig over te brengen. (Republic Records) (8/10) (Romy van der Lee)
Ezra Collective – Where I’m meant to be (deluxe edition)
Het groovende, genre-overstijgende geluid van de Britse jazz-funkgroep Ezra Collective ontstond als een van de meest alomtegenwoordige groepen in de dynamische Londense jazzscene. Terwijl hun wild energieke live-optredens massa’s bezoekers op de been brachten, was het de release van hun debuutalbum ‘You Can’t Steal My Joy’ uit 2019 die de jazzwereld doorbrak. De volgende jaren toerden ze door Engeland en Europa. Nu is er dan een deluxe uitgave van hun meesterwerk ‘Where I’m meant to Be’. Zie het als een herkansing voor als je dit album in 2022 nog niet bent tegengekomen. Een must hear. (Jan Vranken) (9/10) (Partisan records)
Meklit – Ethio Blue
Meklit Hadero is een Ethiopisch-Amerikaanse vocaliste, songwriter, componiste en voormalig vluchtelinge, bekend om haar elektrische podiumprésence, innovatieve geluid en levendig cultureel activisme. Nu is haar EP ‘Ethio Blue’. Meklit heeft samengewerkt met bekende artiesten als het Kronos Quartet, Andrew Bird, Preservation Hall Jazz Band en wijlen de schepper van funkmuziek, Pee Wee Ellis. De zes nummers op deze EP zijn eclectisch en halen het beste uit Jazz en wereldmuziek bij elkaar tot een smakelijk geheel. Voor wie Meklit nog niet kende is deze EP een uitstekende kennismaking. (Jan Vranken) (8/10) (Meklit)
Charles Wesley Godwin – Live from Echo Mountain
Zanger en liedjesschrijver Charles Wesley Godwin heeft zijn afkomst uit West Virginia tot een belangrijk onderdeel van zijn muziek gemaakt. Hij vertelt verhalen over de grote gebeurtenissen in gewone levens die scherp geobserveerd en gemakkelijk te relativeren zijn. Godwins muziek is traditionele country met een evocatief geluid dat is geïnspireerd door folkmuziek en zijn sterke maar flexibele baritonstem heeft een kwinkslag die zijn muziek een herkenbare klank geeft. Zijn nieuwe album ‘Live from Echo Mountain’ Godwin en zijn band the Allegheny High keerden terug naar Echo Mountain om acht nummers van het album ‘ Family ties’ in een nieuw jasje te steken.Niets nieuws dus. Een soort van stripped down acoustic van nummers die de liefhebbers al kennen. mooi Maar niet bijzonder.(Jan Vranken) (5/10) (Big Loud Records)
Dion – Girl Friends
Dion DiMucci had een uitzonderlijke carrière in de muziekwereld gedurende de 20e eeuw. Hij begon als onderdeel van een harmonieuze doo wop-groep in de straten van de Bronx en ontwikkelde zich tot een singer-songwriter in de jaren ’70. Na zijn tienerjaren werd Dion bekend met hits als ‘The Wanderer’ en ‘Ruby Baby’, waarmee hij zich vestigde als een succesvolle solozanger. Hij onthulde ook zijn talent als songwriter met nummers als ‘Runaround Sue’ en ‘Lovers Who Wander’. Ondanks de invloed van de British Invasion in de jaren ’60, bleef Dion muziek opnemen, maar kende pas weer succes met het nummer ‘Abraham, Martin and John’ in 1968. Dit markeerde het begin van een periode waarin hij zich ontwikkelde als eigenzinnige singer-songwriter. Zijn iconische album Born to Be with You uit 1975 vat deze periode perfect samen. Daarnaast heeft Dion DiMucci ook in de 21e eeuw zijn bluesmuziek voortgezet. Zijn nieuwe album ‘Girl Friends’ ziet er niet uit met die cheesy cover, maar de muziek is smullen voor de ware bluesliefhebber. Dion’s girl friends zijn net zomaar wat friends. Op het album horen we de legendarische Susan Tedeschi, de Grammy genomineerde Danielle Nicole en niemand minder dan Rory Block. Kijk voorbij die spuuglelijke cover en ga luisteren. Topblues. (Jan Vranken) (7/10) (Keeping the Blues Alive records)
