Kim Petras is een Duitse zangeres en songwriter, geboren op 27 augustus 1992 in Keulen. Bekend van haar popmuziek, heeft ze bekendheid verworven met nummers als ‘Unholy’ en ‘Heart to Break’. Kim Petras is ook opgemerkt vanwege haar transgenderidentiteit en wordt beschouwd als voorbeeld voor de LGBTQ+-gemeenschap.
Woensdagavond stond Kim in de Gashouder in Amsterdam, waar het optreden werd ingeluid met een voorprogramma, verzorgd door Georgia en Alex Chapman. Georgia stond alleen op het podium met een drumtoestel en maakte veelvuldig gebruik van autotune in een poging de zaal op te warmen. Niet veel later voltooide DJ Alex Chapman deze missie met zijn aanstekelijke mix van diverse technonummers, waardoor het publiek in beweging kwam.
Hoewel het podium op het eerste gezicht bescheiden oogde in vergelijking met grootschalige Amerikaanse producties, compenseerde Kim Petras dit door de zalen effectief in te schalen. De oorspronkelijke locatie, Afas Live, moest echter worden verplaatst naar de Gashouder om productionele redenen. Mogelijk was Afas Live te groot voor Kim, wat ook in Amerika het geval was, waar ze tot het laatste moment kaarten verkocht voor omgerekend 15 euro. Dit illustreert een doordachte marketingstrategie om mensen kennis te laten maken met een artiest, hoewel deze aanpak in Europa niet noodzakelijk bleek.
Het spektakel begon met een krachtige intro die het publiek meteen onderdompelde in de kenmerkende sound van Kim Petras. ‘Feed the Beast’ volgde als een furieuze start, waarbij de elektronische muziek de zaal vulde. De zang van Kim Petras liet echter hier en daar wat te wensen over, vooral bij de hogere tonen van ‘Revelations’. ‘Unholy’, een cover van Sam Smith, werd luidkeels meegezongen door de fans en is het nummer waarmee Kim bekendheid verwierf.
De overgang naar het tweede gedeelte van de avond was opmerkelijk. Kim Petras nam het podium over met een explosie van energie. De provocerende titels als ‘Treat Me Like a Slut’ en ‘Throat Goat’ gaven de avond een onverwachte wending. Het podiumdesign paste goed bij de levendige sfeer van deze act, hoewel het nog steeds niet kon tippen aan de grandeur van Amerikaanse producties. Het album ‘Problématique’ bracht meer sfeer met nummers als ‘All She Wants’ en ‘Je T’adore’. Kim wist het publiek omver te blazen met dit album, waarvan het visuele aspect subliem was. Haar twee achtergronddanseressen probeerden de act naar een hoger niveau te tillen, hoewel ze niet altijd synchroon waren.
De laatste act van de avond bracht de hits waarop het publiek had gewacht. ‘Woo Ah!’, ‘I Don’t Want It at All’ en ‘Hillside Boys’ werden goed ontvangen. Kim Petras wist haar krachtige en pakkende nummers overtuigend neer te zetten, waardoor de avond tot leven kwam. De afsluiting met ‘Alone’ en ‘Heart To Heart’ was indrukwekkend en toonde Kim’s veelzijdigheid. Ze verliet het podium niet zonder het publiek een mix van opwinding en voldoening achter te laten.
Ondanks de eenvoud van het podiumdesign en enkele vocale uitdagingen slaagde Kim Petras erin een veelzijdige en boeiende ervaring te bieden. Dit kwam voornamelijk door het publiek, dat zich weerspiegelde in Kim zelf, evenals haar aanstekelijke elektronische muziek en outfitwissels. De avond kenmerkte zich als haar eigen ‘Eras Tour’, waarin ze het publiek meenam door diverse perioden van haar muzikale reis.
Foto’s (c) Tim Buiting
