Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Polis – Unterwegs I
De Duitse art/hardrock Polis is beïnvloed door bijvoorbeeld Uriah Heep en Epitaph. Het live album ‘Unterwegs I’ is opgenomen tijdens twee verschillende concerten. ‘Tropfen’ heeft aangename, uitgebreide instrumentale stukken. Het geluid is iets te dof, maar wel goed verdeeld over de headset. Zowel de minimalistische delen, als de tempo-en volumewisselingen zijn prima gezongen en gespeeld. Vooral in ‘Gedanken’ is de samenzang mooi. ’Die Einsamkeit’ verscheen nooit eerder op cd, maar boeit meteen. Het nieuwe ‘Das Erste Leuchtfeuer’ maakt minder indruk. Het prachtige, gevoelige ‘Eine Liebe, Tausend Leben’ des te meer. De live versie van ‘Danke’ (met gaaf Hammond spel) is sfeervoller dan de studio opname. De fantastische epic ‘Sag Mir’ is verrassend opgebouwd, het publiek merkt hun passie in zang en muziek. ‘Blumenkraft’ heeft diverse onverwachte wendingen, zoals a capella zang. Je hoort geen toegift, daarom eindigt de cd iets onverwacht. (Esther Kessel-Tamerus) (8/10) (Progressive Promotion Records)
The Vaccines – Pick-up full of Pink Carnations
The Vaccines is een Britse rockband die in 2010 werd opgericht. Ze staan bekend om hun energieke en aanstekelijke indie rockgeluid. De band bestaat uit zanger en gitarist Justin Young, gitarist Freddie Cowan, bassist Árni Árnason en drummer Yoann Intonti. Hun debuutalbum ‘What Did You Expect from The Vaccines?’ werd uitgebracht in 2011 en werd al snel een succes, met hits als ‘If You Wanna’ en ‘Post Break-Up Sex’. Nu is het zesde album met de titel ‘Pick-Up full of pink Carnations’. Tien ouderwets klinkende tracks die nergens boven het maaiveld uitsteken. De tijd heeft deze band akelig snel ingehaald. Jammer ergens. Dit album hoeft je niet in huis te halen als je geen echte fan bent, echt niet. (Jan Vranken)(6/10) (Super Easy)
Froukje- Noodzakelijk Verdriet
Na een stormachtig begin van een carrière, waarbij Froukje het zelfs al tot Pinkpop schopte is er nu dan haar debuutalbum ‘Noodzakelijk Verdriet’. Frisse overgeproduceerde poptracks, zoals die de nederpop van tegenwoordig bevolken. Niet heel erg goed, maar wel passend in het commercieel concept waar je wel een album of twee in meekan. Froukje is 22, dus een coming of age album kan je het wel noemen. Dat spreekt goed aan bij de doelgroep. ‘Nu ik niet meer over je schrijf’ is het leukste nummer. Beetje slam zit er zelfs in, dat is dan wel weer leuk (Jan Vranken) (7/10) (Frok’n Roll)
Yves Berendse – Yves in de Afas
Yves Berendse werd in de coronatijd bekend met zijn filmpjes op social media en is inmiddels groot genoeg voor een eigen uitverkochte Afas live. Als je daar dan staat, dan maak je daar logischerwijze een live-album van. Zo gezegd, zo gedaan. Het album is alleen op streaming te luisteren. Een fysieke release werd waarschijnlijk toch als te risicovol gezien. Zelfs muzikale gasten Jim Bakkum, Jill Helene, en Belle Perez kunnen daar niks aan veranderen. 25 Nummers lang wordt de luisteraar ondergedompeld in Hollandsche uberkitsch van de allerbeste soort. Als je ervan houdt, vind je het geweldig. Voor de argeloze luisteraar is het beide oren in en tegelijkertijd weer naar buiten. Dat hij het prachtige, door Lisa Boray voor Ruth Jacott geschreven ‘Blijf bij mij’ vlakker dan vlak weet te vertolken, zal geen mens hem kwalijk nemen. Gelukkig maar. Het wordt pas echt leuk als de ‘Haarborstel voor de badkamerspiegel’ versie van ‘The Greatest Love of All’ voorbijkomt. Succes gegarandeerd. Yves gaat een grote toekomst tegemoet. Ik denk dat hij jaarlijks gaat optreden in de Afas, totdat hij 70 jaar is. Als tegenhanger van de grote Arena shows van die andere Hollandse Hits medley zangers. (Jan Vranken) (3/10)(Dino Music)
Jan Bang – Reading the Air
Jan Bang is professor elektronische muziek aan de universiteit van Agder in Noorwegen. Daarnaast is hij van de bekende producers en pioniers in elektronische muziek in het fjordenland. Met ‘Reading the Air’ heeft Jan Bang een beklemmend mooi album uitgebracht. Het is een vocaal georiënteerd soloalbum, zijn eerste sinds 1998. Het album bevat lyrische composities rondom Bang’s stem, keyboards en elektronica, en wordt versterkt door een getalenteerd team, waaronder vocalisten Anneli Drecker, gitarist Eivind Aarset, bassist Audun Erlien en drummer Anders Engen. De teksten zijn geschreven door Erik Honoré en gaan over verlies en vergankelijkheid, met een zweem van hoop en verzoening. Het album is co-geproduceerd en gemixt door Erik Honoré en wordt uitgegeven op het nieuwe Punkt Editions label. Het concept ‘Reading the Air’ is afgeleid van een Japans begrip dat staat voor “de situatie begrijpen zonder woorden” of “iemands gevoelens aanvoelen.” Met elementen van dromerigheid en diepgang belooft dit album een betoverende luisterervaring te bieden voor de fans van Jan Bang. Een aanrader om dit weekend eens te proberen. (Anton Dupont) (8/10) (Punkt Editions)
