Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Papooz – Resonate
Papooz, het Parijse duo, presenteert het vrolijke en zomerse album ‘Resonate’. Ondanks hun Franse afkomst weeft het duo meesterlijk Britse elegantie en Amerikaanse jaren zeventig-invloeden in hun muziek, beïnvloed door de Beatles, Beach Boys en Velvet Underground. Het in januari 2024 uitgebrachte album belooft een warme luisterervaring met hits als ‘Resonate’, ‘Down By You’ en ‘Don’t You Think It’d Be Nice?’. De Parijzenaars, bekend om hun kitscherige en zomerse videoclips, heeft met het album een buitengewoon succesvolle weg afgelegd. Geproduceerd door de gerenommeerde Patrick Wimberly en met medewerking van de getalenteerde Amerikaanse songwriter Jesse Harris, biedt ‘Resonate’ een harmonieuze en vernieuwende klankervaring. Papooz neemt je op ‘Resonate’ mee op een muzikale reis die zowel verfijnd als verfrissend is. Een album dat doordrenkt is van vrolijke, zomerse en poppy klanken. (Elodie Renard) (8/10) (Half Awake Records)
Evan Nicole Bell – Runaway Girl
De jonge Amerikaanse Evan Nicole Bell is songwriter, zangeres multi-instrumentalist en producer. Ze speelt een mix van (tijdloze) blues, rock, funk, soul en pop.‘Runaway Girl’ is haar (digitale) debuut EP. Jimi Hendrix was één van haar inspiratie bronnen. Dat is terug te horen in onder andere ‘Catfish Blues’. Evan’s gitaarspel is gaaf, het ruwe randje op haar stem komt prachtig uit. Dit nummer eindigt eigenlijk te snel. ‘Runaway Girl (radio edit)’ is goed, maar het langere ‘Runaway Girl (extended)’ is heel goed. De instrumenten en de (gestapelde) zang vormen een mooie, verrassende harmonie. ‘Burn’ heeft een vrolijke flow. Dit poppy nummer lijkt instrumentaal wat eenvoudiger van opzet. Hier laat ze horen dat ze zowel zwoel kan zingen, als de vocale power-uithalen aan kan. Haar veelzijdigheid komt goed naar voren op deze solo EP. Voor later dit jaar staat er een full album, met muzikanten gepland. Evan Nicole Bell is een naam om te onthouden! (Esther Kessel-Tamerus) (8/10) (Hummingbird Records)
Sunship Balloon – Real Humans
Sunship Balloon is een muzikaal project gevormd door Dan Haggis en Tord Øverland-Knudsen, beide leden van de Engelse rockband The Wombats. Het project is snel uitgegroeid van een slaapkamer zijproject tot een eclectische entiteit op zichzelf. Met ‘Real Humans’ hebben ze eindelijk een sophomore album voor hun al uit 202o stammende debuut. Lekkere muziek die herinneringen oproept and de late jaren tachtig en begin jaren negentig, met hun vintage synthesizer sounds en met vette galm ingekleurde vocalen. Opener ‘All the time in The World’ is meteen het leukste nummer van album. Een beetje Tears for Fears achtig qua structuur en feel, maar dan echt iet op dat niveau. Al met al gewoon best een lollig album voor een doordeweekse dag. (Jan Vranken) (6/10) (Sunship Balloon)
Ludovico Einaudi – Reflections
Ludovico Einaudi is een getalenteerde Italiaanse componist en pianist. Zijn unieke mix van klassieke, minimalistische en ambient muziek creëert een prachtige, vaak introspectieve sfeer. De composities zijn minmal, op het klassieke af. kamermuziek opgenomen met een microfoon boven een piano. De man is de laatste tijd erg productief. Kwam hij eind vorig jaar nog met de prachtige soundtrack van de film ‘La Petite’, nu heeft hij een EP uit onder de titel ‘ Reflections’ . Het zou me niets verbazen als dit de ‘leftovers’ zijn van de ‘La Petite’ sessies. Te mooi om weg te gooien zal hij gedacht hebben, en daar heeft hij meer dan gelijk in. Rick Wakeman-achtige new age piano muziek. Erg mooi. (Jan Vranken) (8/10) (UMG Recordings)
Integrity – All Death is Mine, Total Damnation
Integrity is een uit Cleveland afkomstige band die hardcore punk maakt die af en toe uitzwaait richting trash metal of industrial metal. Dit nieuwe album zit enorm hoog in de energie, en dat maar liefst 19 tracks lang. ‘Making over with the Devil’ leunt zwaar op heavy riffs en continu doordenderende drums. Heerlijk voor een avondje jezelf eens helemaal het snot voor de ogen afreageren. ‘Bark at the Moon’ ook alweer zo’n heerlijk losgeslagen racemonster van een track. Heerlij geschreeuw en gebrul. Deze mannen weten waar de mosterd gehaald moet worden. Voor de liefhebbers van de heavy muziek begint 2024 meteen goed. Aanradertje dit hoor! (Jan Vranken) (7/10) (Relapse Records)
