De contouren van de tijd hebben zich geleidelijk gevormd rond de muzikale reis van NITS. Elk akkoord, elke melodie is doordrenkt van vervlogen jaren, verzadigd in het melancholische weefsel van herinneringen. ‘Tree House Fire’, het nieuwste werk van de band, weerspiegelt deze eindeloze reis, waarin verleden, heden en toekomst in harmonie samenkomen.
In de schaduw van tragische gebeurtenissen werd dit album geboren, dat als een feniks uit zijn as herrees. Het verlies van de geliefde oefenruimte ‘de Werf’ heeft diepe wonden geslagen, maar uit deze wonden vloeide de inspiratie voor dit thematische meesterwerk. Elke noot draagt de sporen van veerkracht en wedergeboorte, zoals de lotusbloem gedijt in modderig water.
In al zijn prachtige eenvoud omsluit ‘The Tree’ de luisteraar als een oude vriend die fluistert over vervlogen tijden van jeugd en onuitgesproken verlangens. Henk Hofstede wekt met zijn weergaloze stemgeluid de ziel van de luisteraar, met elke zin doordrenkt van de diepte van de menselijke ervaring. De instrumentale reis van ‘Tree House Fire’ weeft een betoverend tapijt van geluid, waarbij elke noot een verhaal vertelt dat de grenzen van tijd en ruimte overstijgt. De bedwelmende klanken van toetsen en percussie roepen de Homo Ludens op, de speelse mens, diep geworteld in het weefsel van de muzikale ervaring.
Dit album is meer dan een verzameling liedjes; het is een reis naar het rijk van de ziel, waar de melodieën de onzichtbare draden van het leven onthullen. Het ademt een diepe, rustgevende schoonheid die de luisteraar omarmt als een oude vriend die voor altijd in de hoeken van het geheugen blijft hangen.
Met ‘Big Brown Building’ gaat de muzikale exposure therapie verder. Drums, toetsen en de in zichzelf gekeerde, introspectieve, haast bezwerende zang. Dat zijn de voor NITS, vertrouwde bouwstenen. Meer is er niet nodig, juist niet, om dit verhaal te vertellen. De drums leggen een vrij kader op. Robert-Jan Stips op toetsen, weet als geen ander, als de tovenaar die hij is, een soort van muzikale ban op de luisteraar te leggen, die je bijna dwingt dit met de ogen dicht te luisteren. De backingvocals van Sacha de Bruin, Jane Bordeaux en Sheena Tchai versterken de magische ban. Schoonheid verrezen uit de as van een verbrande oefenruimte.
En dan ‘the Tree’. Als ik deze recensie schrijf, heb ik dit nummer misschien al 30 keer geluisterd. Dit nummer representeert het beste in de Nederlandse popmuziek. Henk Hofstede op de toppen van zijn kunnen. Hoe is het mogelijk dat iemand zo’n beklemmend mooie tekst kan schrijven? The Tree kan natuurlijk door iedereen ‘hinein interpretiert’ worden naar eigen goeddunken. Het is een ‘coming of age’ song voor de ouderen. Althans, zo interpreteer ik het, en zo raakt het me. Ik zet hem nog eens op. Leonard Cohen, Lou Reed, probeer dit te framen, maar dat is nergens voor nodig. Nederland heeft Henk Hofstede. Een liefdeslied, gezongen door een boom. Het klinkt zo puur en doorleeft. Is dit een take geweest? Zo klinkt het. Dan was het wel een heel goeie. Dat prachtige patina op de stem. Nee, dat is geen slijtage, dat is het meest waardevolle dat je in een stem kunt horen. Leven. ‘The Tree’ is het mooiste lied dat sinds heel lang, if ever ooit, in Nederland is gemaakt. Chapeau!
In ‘The Bird’ komt dan de Homo Ludens, de spelende mens, die NITS al die jaren zo goed bewaakt hebben in hun muziek weer om de hoek kijken. Een intrinsiek geweven geheel van stemmen, percussie en toetsen.
NITS heeft met ‘Tree House Fire’ een meesterwerk gecreëerd dat resoneert in de diepste lagen van het menselijk bestaan. Het is een herinnering aan de onveranderlijke kracht van muziek om te troosten, te helen en te inspireren. Een ode aan de eindeloze reis van het leven en de tijdloze klanken die ons begeleiden op onze weg. Dit album is een bewijs van de blijvende geest van een band die zowel de beproevingen van de tijd als het vuur van tegenspoed heeft doorstaan en er sterker en levendiger dan ooit uit tevoorschijn is gekomen.
Terwijl je door de etherische landschappen van ‘Tree House Fire’ navigeert, omhult de muziek je met een diep gevoel van introspectie en verwondering, waardoor je wordt uitgenodigd om de diepten van je eigen emotionele landschappen te verkennen. Tijdens deze reis ontdek je de echo’s van verlangen, de fluisteringen van troost en de onsterfelijke veerkracht van de menselijke geest. ‘Tree House Fire’ is niet zomaar een album; het is een portaal naar een ongrijpbaar rijk waar de muziek van NITS een gids wordt door de labyrintische passages van het leven. Dit album, met zijn prachtige lyriek en beklijvende melodieën, nodigt de luisteraar uit om te beginnen aan een zielsroerende odyssee, waar de grenzen van tijd en ruimte oplossen en de essentie van onze gedeelde menselijkheid wordt onthuld.
Met elke noot wenkt NITS de luisteraar om zich onder te dompelen in de schitterende tinten van emotionele resonantie, om de raadselachtige vergezichten van hun eigen innerlijke landschappen te doorkruisen. In deze melodische odyssee wordt de muziek een etherische gids die de labyrintische doorgangen van het menselijk hart verlicht met haar onuitsprekelijke schoonheid en aangrijpende lyriek.
Als de laatste tonen van ‘Tree House Fire’ vervagen in de ether, blijft men achter met een diep gevoel van ontzag en introspectie. Het album in zijn geheel staat als een testament voor de ontembare geest van artistieke expressie – een mijmering die de grenzen van tijd en ruimte overstijgt en een melodisch tapijt weeft. Een waar meesterwerk.
(9/10) (Werf records)