Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt er voor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Harrison Dean – Living on Cruise Control
Deze country band bestaat nog maar vier jaar en heeft recentelijk meer naamsbekendheid verworven dankzij televisie, voornamelijk vanwege hun kerstnummer ‘Country Christmas Train’. Na de release van een aantal losse nummers en een EP, presenteren ze nu hun debuutalbum. Dit album bestaat uit slechts negen nummers, wat eerder doet denken aan een uitgebreide EP dan aan een volwaardig album. Het merendeel van de tracks op het album heeft een rustiger, meer achtergrondgericht karakter en is minder geschikt om op te dansen, zoals te horen is in de nummers ‘One Last Conversation’ en ‘Heaven’. Hoewel vocaal gezien het album enigszins monotoon kan klinken, valt het op dat ze instrumentaal gezien wel weten te schitteren, hoewel dit aspect potentieel nog verder benut kan worden. De hoogtepunten van het album zijn ongetwijfeld ‘Nostalgia’ en ‘Cruise Control’, omdat deze nummers alle elementen bevatten die je zou verwachten van een goede countrytrack. Al met al, een verdienstelijk country album voor een band die nog maar net vier jaar bestaat. (Romy van der Lee) (5/10) (Eigen productie)
Ton Scherpenzeel – Virgin Grounds
‘Virgin Grounds’ is de nieuwe cd van componist/ toetsenist Ton Scherpenzeel. Hierop staan slechts twee nieuwe nummers: ‘Departure’ en ‘Arrival’. De rest komt van ‘Orion’ (1991), een deel van de tracks is opnieuw gearrangeerd. De synthesizer sfeer van eind jaren ’80 begin ’90 hoor je al bij ‘Departure’, en blijft de hele tijd bestaan. Over het algemeen is het geluid vrij kil, maar dat past wel bij de titel van de tracks. Hoewel het tempo bij de ene track iets hoger ligt dan bij de ander, zijn de nummers rustig van opzet. Alles sluit goed bij elkaar aan, er zijn geen onverwachte veranderingen. Als je intens luistert, gebeurt er misschien te weinig. De muziek is met vlagen mysterieus.‘Virgin Grounds’ is heel anders dan de prog rock van Kayak, Camel en Earth and Fire. Het is ook heel anders dan bijvoorbeeld zijn folk/barok album ‘Velvet Amour’. Dit album is voor de liefhebbers van de old school keyboard albums. (Esther Kessel-Tamerus) (7/10) (OOB Records)
1989 (Taylor’s Version) – Taylor Swift
Dit is alweer de vierde heropname van Miss Swift. Haar eerdere versies scoren buitengewoon goed in de hitlijsten en worden in de vergetelheid gedrukt onder haar fanbase. Bij elke nieuwe release bevinden zich nummers die het oorspronkelijke album niet hebben gehaald, genaamd ‘Uit de kluis’. In eerste instantie was 1989 bedoeld als een album dat rechtstreeks uit New York kwam, terwijl het heropgenomen album is geïnspireerd op een strand thema. Als we de hints volgen, lijkt het erop dat er een dubbelalbum op komst is, maar we moeten afwachten. Opvallend is dat de nummers ‘Suburban Legends’, ‘Is It Over Now’ en ‘Say Don’t Go’ de blikvangers zijn van het kluis gedeelte. Eigenlijk zou ‘Blank Space’ niet op het album terechtkomen, maar wel ‘Slut!’. Dit nummer is een kalmerende elektronische track met boeiende teksten. Bijna al haar heropgenomen nummers klinken bijna identiek aan het origineel. Een genot voor het luisterend oor. (9/10) (Republic Records) (Romy van der Lee)
Raymond van het Groenewoud – Egoist
Raymond van het Groenewoud is en zal altijd een grote meneer in de Belgische muziek blijven. Ik herinner me heftige rockconcerten van Raymond met zijn Centimeters in tropisch hete bierhallen, Pinkpop, maar ook lege tentjes op een kermis in de voerstreek waar Raymond voor 5 dronkelappen stond te spelen en dat is niet eens zo lang geleden. De man is een legende. Met zijn nieuwe album ‘Egoist’ is hij dan weer terug. Probleem is dat we het inmiddels allemaal wel eens gehoord hebben. De humoristische liedjes, het typische Groenewoud-esque liefdesliedje. Meer van heel veel hetzelfde, Maar hey, Het blijft Raymond van het Groenewoud. Respect dus. (Jan Vranken) (6/10) (Raymond van het Groenewoud)
Erin Kinsey – Same day Sessions
Erin Kinsey is een opkomende countryartiest die bekendheid verwierf met haar nummer ‘Just Drive’. Onlangs heeft ze haar EP ‘Same Day Sessions’ uitgebracht, met daarin vijf nummers. Het concept van deze plaat is dat ze de nummers op dezelfde dag heeft opgenomen, wat te zien is aan de datum achter de naam van elk nummer. Op 22 mei 2022 is ‘Never Been Closer’ opgenomen en geschreven. Dit is een vrolijk up-tempo countrynummer met hitpotentie, waarbij de viool een mooie rode draad door het nummer vormt. ‘Different Us’, opgenomen en geschreven op 15 februari 2023, vertoont invloeden van Taylor Swift. Het is een eenvoudig meezingnummer, hoewel de tekst weinig diepgang heeft. Een hoogtepunt is ‘Stayed A Summer’, omdat het een prachtige samenwerking is met Josh Kerr, een heerlijke, dromerige ballade. Dit project is aangenaam om naar te luisteren, en hopelijk zullen meer artiesten deze werkwijze omarmen. (Romy van der Lee) (8/10) ( Eigen productie)
Ayana Witter-Johnson – Ocean Floor
Het nieuwe album ‘Ocean Floor’ van celliste, componiste en zangeres Ayana Witter-Johnson is speels, geraffineerd en prachtig album geworden waarop de getalenteerde muzikante al haar talenten te berde brengt. Is het klassiek? Is het jazz, of toch ‘gewone’ popmuziek ? Nee dit is heel eigen muzikaal idioom dat heerlijk is om naar te mogen luisteren. Het is een thema album met als onderwerp de reis en ondergang van een slavenschip van Ghana naar Jamaica. Vooral de vierdelige Ocean Floor Suite is adembenemend mooi. Een must voor alle liefhebbers van jazz en neo klassiek. Ook een mooie verrassing voor de argeloze passer-by. (Jan Vranken) (8/10) (LSO Live)
Alles Anders – WIES
Dit poptrio, bestaande uit Jeanne Rouwendaal, Tobias Kolk en Dan Huijser, verwierf hun populariteit dankzij het nummer ‘Ik Zie Ik Zie’. Dit nummer kenmerkt zich door zijn aangename melodie en dramatische tekst, wat het tot een herkenbaar en typisch Wies-nummer maakt. Het daaropvolgende nummer, ‘Leugenaar II’, biedt een meer dromerige sfeer, in schril contrast met het voorgaande nummer. Tekstueel heeft het een poëtisch randje, wat het buitengewoon bijzonder maakt. Net zo bijzonder is ‘Als Ze Er Niet Meer Zijn’, een prachtige ballade met een tekst die recht in het hart raakt. De thema’s in dit nummer zijn uitermate herkenbaar voor iedereen, aangezien we allemaal momenten meemaken waarop we iemand missen in ons leven. Het album bevat tal van aangename elektronische nummers, maar het opvallende is dat de cover weinig van de inhoud van het album weerspiegelt. De muzikale reis die Wies je op dit album laat maken, is zeker de moeite waard, en de veelzijdigheid van hun nummers maakt hen een boeiende en veelbelovende act in de muziekwereld. (7/10) (LAB Music) (Romy van der Lee)
Hinako Omori – Stilness, Softness
Omori’s tweede album is een donkere, kwetsbare en persoonlijke reis door haar innerlijke wereld. Op ‘Stiltes, softness’ verkent de Japans-Britse muzikante een nieuw sonisch bereik, met donkere synths en kwetsbare zang. Het album is een collage van experimenten, die Omori vervolgens als een puzzel in elkaar puzzelde. De nummers op het album gaan over thema’s als dromen versus realiteit, eenzaamheid en het vinden van kracht in jezelf. Omori schreef en nam het album op tussen haar slaapkamer in Londen en het huis van haar grootmoeder in Yokohama, Japan. Muziek als een soundtrack bij een boek van Murakami. Omori’s tweede album is een unieke en persoonlijke ervaring die je niet snel zult vergeten. (Jan Vranken) (8/10) (Houndstooth)
Frank Sinatra – Platinum
Het is weer het eind van het jaar, tijd dus voor de kerstcadeaus. De platenindustrie speelt daar altijd op in met een niet aflaten stroom van heruitgaven en greatest-hits albums. Capitol brengt nu een verzamelwerk uit van Frank Sinatra, om het feit te vieren dat Ol Blue Eyes precies 70 jaar geleden zijn handtekening zette onder een platencontract bij Capitol. Een overzicht van 44 van zijn meest herkenbare nummers. Erg leuk wel voor niet al teveel geld, en je hebt meteen alles wat er toe doet van Sinatra in huis. Als ik mijn vader nog had, wist ik wat hij van Sint zou krijgen. (Jan Vranken) (6/10) (Capitol)
Violent Jasper – Control
Het Duitse project Violent Jasper verraste al met de single ‘Hail thee Mockery’ en nu is er dan het album ‘Control’. Het is een concept album waarin beide muzikanten de invloed van gevoelens op sociale interactie en vice versa onderzoeken. Wat daar ook van komt, er is in ieder geval een erg geslaagd album uit voort gekomen. Het duo verkent alles tussen progressieve rock, symfonische rock en AOR. Het album verrast door de mooie cleane productie en het gebruik van elektronische instrumenten. Het album kent een enorm grote verrassing en dat is zangeres Caroline von Brünken. Zij zingt normaal bij een country dingetje ‘Wild as Her’, maar ik adviseer haar meteen mee op te houden of het als hobby aan te houden. Caroline zingt wat mij betreft in dezelfde categorie als Floor Jansen en Anneke van Giersbergen. Arjen Lucassen, let je even op? Een erg goed album is dit. (Jan Vranken) (8/10) (Gentle art of Music)
