Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt er voor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Laugh Track – The National
The National bracht dit jaar al hun negende album ‘First Two Pages of Frankenstein’ uit, welke op nummer een belandde. Aaron Dessner vertelde dat het nummer ‘Weird Contain’ het album niet heeft gehaald. Dit zou verwikkeld worden tot een aparte single maar het was logischerwijs om nog een album te maken. Dit werd ‘Laugh Track’ waar veel aandacht is geschonken aan het vertellen van een verhaal. Ook muzikaal is het album een verlichting, dit is te horen op ‘Coat On A Hook’, ‘Turn Off The House’ en het titelnummer ‘Laugh Track’ samen met Phoebe Bridgers. Verder heeft The National nog samengewerkt met Bon Iver en Rosanne Cash, dit zijn gevestigde artiesten die kwaliteit geven. Het nummer dat eruit springt is ‘Weird Contain’ samen met Bon Iver, omdat het niet vergelijkbaar is met de rest van het album. Er zit een klein vuurtje elektronische muziek in, wat het aantrekkelijk en bijzonder maakt. Samengevat is dit album heerlijk om naar te luisteren. (Romy van der Lee) (9/10)( 4AD)
Itamar Borochov – Arba
Itamar Borochov is een Israëlische jazz trompettist. Voor mensen die Ibrahim Maalouf mooi vinden, is dit sowieso een aanrader, maar ook als je eens wat anders wilt horen, zou je hier je oren even open kunnen zetten. Prachtige jazz waarin je het Midden-Oosten terughoort als de toon van de sephardische maqams, naast de duidelijke invloed van Miles Davis. Een heerlijk album. (Jan Vranken) (8/10) (Greenleaf Music)
Demi Lovato – Revamped
Op het moment is het een trend om albums te heruitgave, dit komt voornamelijk door de re-records van Taylor Swift. Demi dacht: “Dat kan ik ook!”, omdat ze zich meer aan het richten is binnen de rock genre, zoals op haar voorgaande album ‘Holy F*ck’. In het begin van haar carrière waren daar invloeden van op haar albums, zoals ‘La La Land’ en ‘Here We Go Again’. Hierna zong ze voornamelijk popnummers en/of ballads. Al haar oude singles zijn heropgenomen genaamd ‘Revamped’. Ze zegt zelf het volgende: “Ik maak momenteel muziek waar ik gepassioneerd over ben. Het album is voor de fans, niet voor hitlijsten.” Vocaal gezien is het album zoals je van Demi gewend bent, perfect! Dit is voornamelijk te horen op ‘Skyscraper’ en ‘Neon Lights’. Op dit fenomeen staan ook een aantal samenwerkingen zoals een duet met The Maine, gitaarwerk van Slash! en Nita Strauss. Het album laat zien hoe Lovato haar weg heeft gevonden bij een genre dat uitmuntend bij haar past. (Romy van der Lee) (8/10) (Island Records)
Fat Freddy’s Drop – Blackbird Returns
Fat Freddy’s Drop is misschien wel de leukste band uit Nieuw Zeeland. De band bestaat al ruim 20 jaar en maakt een heerlijk soort van dansbare fusion tussen jazz, reggae, dub, rap, techno en wat er nog meer voorbijkomt. Ze gooien alles in een grote pan, flink roeren en lekker lang laten trekken voor het beste resultaat. Dit album komt eigenlijk net wat te laat. Dit is geen muziek voor de herfst, maar voor de zomer. Dan maar vast als voorpret voor volgende zomer. (Jan Vranken) (7/10) (the Drop)
Kurt Baker – Rock’n Roll Club
‘Let’s face it, the Beatles are the greatest band in the world and “Rock N Roll Club” is my greatest record yet so boom goes the dynamite!’ aldus Baker over zijn nieuwe album. Interessante quote, want wat wil hij hier nu eigenlijk mee zeggen ? Als dit zijn beste album is, ga ik in ieder geval niet naar de vorige luisteren, maar ik zal zeker nog wel eens naar the Beatles gaan luisteren. ‘Rock’n Roll Club’ heeft verder ook helemaal niets met the Beatles te maken, of het moet zijn dat hij de nummers samen met iemand anders heeft geschreven. Want dat deed John Lennon immers ook. Enfin rechttoe rechtaan ouderwetse rock, waar werkelijk niemand op zit te wachten. (Jan Vranken) (4/10)(Wicked Cool Records)
Nervosa – Jailbreak
De Braziliaanse trashmetalband Nervosa heeft de laatste maanden zoveel personeelswisselingen doorstaan dat niemand durf te stellen wie er op dit moment in de band zit en wie er op dit nieuwe album allemaal nog gaan meespelen. Feit is dat ‘Jailbreak’ een furieus heftig rockend en erg strak gespeeld album is geworden. De populariteit van de band neemt alleen maar verder toe na recente optredens op de grote festivals zoals Copenhell, Resurrection, Metal days, Summer Breeze en Wacken Open Air. De band geeft aan dat het thema van dit album is “Vrij te zijn van alles en iedereen die je tegen wilt houden”. Heerlijk, die volwassen attitude. Het album rockt er niet minder om. Dit is erg goede trash. (Jan Vranken) (8/10) (Napalm Records)