Snoop Doggy Dogg, Snoop Dogg, Snoop Lion, Snoopzilla, DJ Snoopadelic, Snoop Scorcese, Bigg Snoop Dogg, allemaal aliases die ooit zijn gebruikt door Calvin Cordozar Broadus Jr, die gisteren als Snoop Dogg voor de tweede keer dit jaar in Nederland te zien was. Na een geslaagde Europese tour in het voorjaar van 2023, met uitverkochte shows in onder andere Parijs, Antwerpen, Kopenhagen en Amsterdam bleek er, zelfs na een uitgebreide ‘Highschool Reunion’ tour door de VS nog plek in de agenda te zijn om nog een keer terug te komen, dit keer in een goed gevuld, maar niet volledig uitverkocht Ahoy in Rotterdam.
Snoop Dogg behoeft geen nadere introductie, hij is een nog steeds levende legende van de hip-hop, de muzikale stroming die dit jaar haar vijftigste verjaardag viert. Calvin is inmiddels zelf bijna 52 jaar dus die heeft de hip-hop letterlijk met de paplepel naar binnen gekregen. Het simpele feit dat hij er nog is, lijkt al een prestatie. “Leeft die dan nog?”, was de gemeende reactie van de jong volwassenen in de omgeving bij de mededeling op het bezoek van Maxazine aan het optreden van Snoop. Of ze mee wilden? Nee, werd er gelachen. Snoop Dogg is categorie oude lullen muziek inmiddels voor de jeugd.
Het optreden in Rotterdam bleek een voortzetting van de succesvolle ‘Highschool Reunion’ tournee die Snoop Dogg deze zomer door de Verenigde Staten maakte. Samen met Wiz Khalifa, Too $hort, Warren G en Berner werden er 33 concerten gegeven, waarin een double bill werd gepresenteerd en de artiesten een ode brachten aan het jarige hiphop genre door een soort van ‘greatest-hits’ van de hiphop te spelen. Op Maxazine.com publiceerde we HIER een verslag van het concert in Tampa, Florida waar Wiz Khalifa nog uiteindelijk beter bleek dan Snoop Dogg zelf.
In Rotterdam had Snoop Dogg niemand minder dan Obie Trice uit Detroit bij zich als voorprogramma. Trice is groot gemaakt door Eminem en gebruikte zijn set dan ook om hem uitgebreid in het zonnetje te zetten. “The motherfucker saved my Life”, aldus Trice, daarmee waarschijnlijk doelend op het feit dat hij als rapper werd ontdekt door Eminem, die zijn meest succesvolle album ‘Cheers’ produceerde. Toen hij dan ook ‘Slim Shady’ de zaal in slingerde reageerde de zaal onmiddellijk. Het feest kon beginnen. Natuurlijk liet hij ook ‘Adrenaline Rush’ voorbijkomen, zijn bijdrage aan de 8 Mile soundtrack, maar daar werd toch behoorlijk minder op gereageerd. Het werd even apart als ‘Cheers’, de herkenningstune van de tv serie ‘Cheers’ integraal werd afgespeeld, inclusief getapt bier op de schermen. Velen misten de verwijzing naar zijn eerste album. Het feest was er niet minder om. De set van Trice was niet compleet zonder ‘Got Some Teeth’ en zijn samenwerking met Dr. Dre ‘Shit Hits The Fan’ die goed werden ontvangen. Trice maakte er een lekkere set van, die echt wel naar meer smaakte. De man had er zin in. Gedurende de hele show vertoonde hij wat exhibitionistische trekken door steeds zijn shirt omhoog te trekken en zijn ‘True Life’ tattoo op zijn dad-bod trots te showen. De socials hebben gelijk. Dad bods are hot.
Na een korte ombouw van het podium was het dan tijd voor de ster van de avond: Snoop Dogg! Met veel bombast kwam hij onder een knallende lichtshow het podium op. Het podium was gigantisch. Op links op een hoge riser de DJ van dienst. Links en rechts paaldansunits die gedurende het optreden druk gebruikt werden en voor de rest gigantische schermen, zodat iedereen de show goed kon volgen.
Snoop maakte meteen duidelijk dat hij zijn hele carrière te danken heeft aan pionier Dr. Dre. ‘The Next Episode’ kreeg de handen meteen op elkaar. Het geluid stond als een huis. Al is dat niet echt een verdienste als je zonder band op het podium staat, en de show was werkelijk van topniveau. Snoop stond op het podium in een soort van gebatikte onesie met een kek rond wit brilletje. Niet meteen iets dat je koppelt aan het image van de man, maar het stond hem goed!
De video’s en graphics waren van topkwaliteit en erg goed geïntegreerd in de heel erg goed geproduceerde show, die al snel een soort van ingedikte versie bleek te zijn van de ‘High-School Reunion’ tour. De setlist was iets compacter, minder nummers werden meer integraal uitgevoerd. Volgens de statistieken heeft de man inmiddels 68 albums op zijn naam staan en 4970 appearances op andermans platen. Geen gebrek aan hits dus. In een podcast vertelde hij dat hij voor 250.000 dollar 16 maten komt rappen op een liedje. Tel uit je winst. Snoop Dogg is een artiest, geen kunstenaar, “He’s in it for the money”. Prima. Wat we in Rotterdam voorgeschoteld kregen was anderhalf uur vermaak, een show van het allerhoogste niveau. Vrij plat vermaak, dat wel, maar toch, vermaak.
De hits bleven maar komen. Een ware trip down memory lane. NWA’s ‘Boyz N The Hood’, Dre’s ‘Nuthin But A ‘G’ Thang’ volgden elkaar in hoog tempo op . Dogg stond alleen op het podium waar hij werd vergezeld door een paar mannelijke dansers, maar toch vooral door erg veel nauwelijks geklede danseressen die wijdbeens in palen hingen, met hun billen schudden en met grote ogen aan hun vingers likten. De vijfde feministische golf waar we middenin zitten is duidelijk aan het Snoop Dogg universum voorbij gegaan.
Op het Rotterdamse podium waren vrouwen nog steeds geen oplossing, geen duurzame leiders, niet gelijk aan de man die hun vader kon zijn en hun ‘speels’ op de billen sloeg of in hun kruis stond te kijken als ze wijdbeens voor hem op het podium lagen. In het universum van Snoop Dogg zijn vrouwen nog steeds bitches. Voordat ‘P.I.M.P’ werd ingezet verscheen op de schermen, de volgende quote : “You must not only control bitches physically, but also mentally”. Daar sta je dan in je ondergoed op het podium naast Snoop. Je vraagt je af hoe het kan dat Snoop Dogg nog niet gecanceld is ? Hij is een soort van Teflon Don, wat dat betreft. De maatschappelijke discussie lijkt niet te raken aan het hedonistische, misogyne universum van Snoop Dogg. Iedereen vond het prachtig. Onvoorstelbaar eigenlijk. Het zal er wel mee te maken hebben dat hij niet als groot filosofisch denker bekend staat, of zijn belang als acteur op het maatschappelijk middenveld is wellicht toch lager dan gedacht. Het publiek genoot ervan.
Het oudere werk in de set ging Snoop duidelijk het beste af, en ging er ook bij het publiek in als koek. ‘Lodi Dodi’ van Doggs classic ‘Doggystyle’ van meer dan dertig jaar geleden, was misschien wel het beste uitgevoerd deze avond. Meer dan vermeldenswaardig is de aanwezigheid van ‘The Lady Of Rage’ die als mc het ‘G Funk Intro’ en ‘ Afro Puffs’, samen met Dogg op het podium uitvoerde. Eigenlijk is zij ook een legende van Death Row Records, ze deed al mee op de albums ‘The Chronic’ en ‘Doggystyle’.
Uiteraard werden de grootste hits voor het einde bewaard, maar ze waren er allemaal. ‘Gin & Juice’, ‘Drop It Like It’s Hot’ het feest was compleet. De laatste twee nummers droeg hij zelfs een Feyenoord shirt. Alles voor het effect. Snoop sloot zijn set af met ‘ Young, Wild And Free’ zijn samenwerking met Wiz Khalifa en Bruno Mars. In het refrein bleek dat Dogg nog steeds niet kan zingen, maar wie maalt daarom .
Snoop Dogg gaf een topshow in Rotterdam. Gladjes, niks aan de hand amusement. Perfect voor een grijze doordeweekse dag in Rotterdam.
Foto’s (c) Stefanie Portegies
