Hardcore Punk is weer hot en zeg je “Turnstile” dan zeg je “Live shows”. De high energy shows van Turnstile zijn namelijk legendarisch. Reden genoeg dus voor elke hardcore-punk fan om naar Tilburg af te reizen voor één van de weinige clubshows die de band dit jaar, tijdens het drukke festivalseizoen, zal geven. Vorig jaar gaven ze al acte de présence op Pinkpop maar zo’n band moet je toch echt in een volle concertzaal zien. Een rauwe zaal waar het geluid keihard tegen de muren ketst, een zaal waar je de beweging van de dampende mosh pit kan voelen en waar je dekking moet zoeken voor wilde crowd surfers. In de bomvolle grote zaal van 013 lieten Turnstile vanaf het eerste nummer weten dat ze niet waren gekomen om de speakers te sparen. Het vijftal produceerde op orkaansterkte de ene na de andere hardcore-explosie. Zanger Brendan Yates sprong daarbij als een ongeleid projectiel op en neer alsof er net tien zakken met jeukpoeder in zijn broek waren geleegd. Eenzelfde niet aflatende energie was er ook te bespeuren bij drummer Daniel Fang en bij bassist ‘Freaky’ Franz Lyons die zijn bass riffs als een repeterende Gatling gun op de zaal afvuurde.
In het voorprogramma deed de Belgische band ‘Wrong man’ hun uiterste best om de zaal op te warmen maar ondanks hun inzet sloeg het niet erg aan. Dat leek de sympathieke Belgen niet te deren want ze vonden het een eer om in 013 te staan en ze bedankten iedereen die al zo vroeg was gekomen. In tegenstelling tot veel andere punk en hardcore bands waarbij de boosheid op politieke systemen de belangrijkste uitlaatklep is heeft de muziek en energie van Turnstile eerder iets dat lijkt op het openen van Pandora’s box op een uit de hand gelopen vrijgezellenfeestje. In de goede zin van het woord dan. De toegestroomde hardcore liefhebbers gingen er dan ook heel goed en hard op. De band bestaat inmiddels ruim tien jaar en heeft een handjevol EP’s en drie studio albums op hun naam staan. Na een filmisch intro werd de avond afgetrapt met ‘Mystery’ dat keihard overging in ’T.L.C’ en ‘Endless’. Veel songs dus van het laatste album maar er werd ook wat ouder werk gespeeld zoals ‘Gravity’ en ‘Real Thing’. Drummer Daniel kreeg werd halverwege de show in de spotlight gezet en kon met zijn solo laten horen uit welk hout hij gesneden is. Mooi gebaar maar het duurde net iets te lang. De band wist echter heel goed gebruik te maken van de spanningsboog in sommige andere songs waardoor ze de mosh pit toch elke keer weer in beweging kregen.
De boys uit Baltimore zijn een hechte vriendengroep. Die vriendschap is ook cruciaal voor het voortbestaan van de band en is wellicht ook de kern van hun succes. Dat die vriendschap ook scheuren vertoonde en onder druk kwam te staan werd duidelijk toen gitarist en oprichter Brady Ebert de band verliet in 2022. Een vervanger voor de Tour van 2022 werd gevonden in Greg Cerwonka en nu voor deze tour werd het gezelschap aangevuld met gitariste Meg Mills die zich met volle concentratie aardig staande wist te houden. Dat de rest al zo lang samenspeelt is goed te horen want het liep als een trein en het testosteron gierde door de zaal.
Turnstile is geen doorsnee hardcore band. Ze hebben een eigen visie, ze durven te experimenteren en ze gebruiken onder andere funk en hardrock waardoor ze zich duidelijk onderscheiden van andere bands. Het geluid van de synthesizers leek live zelfs harder uitgemixt te zijn en kreeg daardoor een prominentere rol maar de meeste tracks werden door de hardcore fans uit volle borst meegezongen. Met een stevige fan base in de Skate scene was het publiek een vrolijke mix van jonge skaters en oude rockers. Yates had dan ook geen enkele moeite om het publiek mee te krijgen want ze aten uit zijn hand. “Kan iedereen nu even springen”? Tuurlijk! “Mensen, een Circle pit zou wel tof zijn”. Geen probleem Brendan. Aan het einde van de avond werden de fans getrakteerd op de uitsmijters ‘Holiday’ en ‘Blackout’ en daarna kwam hardcore trein bruut tot stilstand. Een uurtje is dan toch wel aan de korte kort. Vooral als de sfeer zo goed is.
Als je dit feestje hebt gemist dan kun je ze later dit jaar, in de zomer, nog zien op Lowlands of Pukkelpop
Foto’s (c) Perrin Oubrie
