15 jaar Chef’Special; dat moet gevierd worden. En dat werd gevierd. Nergens anders dan in de grootste popzaal van Nederland, Ziggo Dome in Amsterdam. Strak uitverkocht, en dat op de zaterdag net na Koningsdag. Men had wel weer zin in een feestje, zo bleek.
Voor het voorprogramma hadden de Haarlemmers Muylike meegenomen. Muylike, ofwel Stijn Posten zijn band, ietwat moeilijk geschreven, stond al eerder in het voorprogramma van Chef’Special. Met hun opgewekte indie-pop lukte het goed om het Amsterdamse publiek op te warmen. Dat lukte direct al bij opener ‘Like I Used To’ van het nieuwe album ‘The Wait Is Over’, via het engelengezang op ‘Gardening’ naar ‘Here we go again’. Maar niet alleen nummers van het in maart uitgebrachte album, Muylike liet blijken meer in zijn mars te hebben. Zoals de stevige schreurende gitaren van Joshua Meijer aan het eind van ‘Who cares’, als tegengeluid van Metallica (die zo’n 200 meter verder op het podium stond) en bassist Tim Visser op het eind de tanden in zijn basgitaar zette. Ook het poppy ‘You wanted something special’ van ‘You’re from the city’ paste goed in de set, zeker als voorprogramma van die andere ‘Special’. Duidelijk dat Muylike de voorprogrammastatus al snel is ontstegen, en klaar is voor de eigen headlinetour.
Die headliner van de avond was nu Chef’Special, de band van frontman Joshua Nolet. De vijf vrienden zijn al sinds hun doorbraak ‘In your arms’ niet meer weg te slaan uit de Nederlandse muziekscene. En de echte kenners kenden de prettig gestoorde mannen al van ‘Birds’ en hun debuutalbum ‘One for the Mrs.’. De mannen zijn door de jaren uitgegroeid tot een van de meest succesvolle bands van de 21e eeuw en het was dan ook niet verwonderlijk dat het concert in Ziggo Dome zo snel was uitverkocht. Het voordeel van Chef’Special is wel dat de mannen met hun muziek een gezellig publiek trekken. De sfeer was dan ook opperbest.
De zaal ging los vanaf de eerste druppels van de virtuele regen die op het podium drupte, en ontkolkte als een muzikale waterval die van geen ophouden wist vanaf dat opener ‘Someone Else’s Love’ aanving. Nolet en zijn mannen hadden er zin in, dat bleek uit alles. Of het nu bekende hits als ‘Afraid of the Dark’ of de mestika van ‘Amigo’ waren, of de rustiger stukken tijdens het akoestische intermezzo op het kleine podium, midden in de zaal. Daar werd de band begeleid door het Red Limo String Quarted op ‘Nicotine’ en brachten de mannen publiekslievelingen als ‘Birds’, ‘Unfold’ en ‘In Your Arms’. Geweldig om de band zo dicht op het publiek te zien en beiden, band en publiek, wisten elkaar dan ook het gehele concert goed te vinden.
Niet alleen het Red Limo String Quartet mocht Chef’Special vergezellen op hun verjaardag. Ook vriend Typhoon werd verwelkomd op het podium. Diens ‘Hemel valt’ was dan wel geen Chef’Special song, maar samen wisten ze vrijwel het gehele publiek mee te laten zingen. Zo ook toen even later Kraantje Pappie ten tonele verscheen. Met hem bracht Chef’Special het duet ‘Liefde in de lucht’ dat hij met Joshua opnam. Een van de hoogtepunten van het 15-jarig verjaarsfeestje, waarbij de vuurwerkfonteinen als op een taart de lucht inspoten. Dat werd even laten nog eens goed over gedaan toen Kraantje en Typhoon samen met Joshua ‘Road I Walk On’ brachten. Een van de hoogtepunten van de avond toch wel.
Met ‘Jungle Bookie’ leek er een eind te komen aan het feestje, maar natuurlijk kwamen de mannen met ‘Superman’ en ‘Stick Around’ nog even terug, net als het Red Limo String Quartet, alsvorens toch echt richting de kleedkamers te trekken om daar het feest nog even in kleine setting voort te zetten.
15 jaar Chef’Special, 15 jaar waarin de band zich bewees tot een van de grootste bands van Nederland te zijn uitgegroeid. Een jubileum waarbij we mogen hopen op nog eens 15 jaar erbij. Minimaal.
Foto’s (c) Irene Witpaard