Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt er voor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies
Willie Nelson – I Don’t Know A Thing About Love: The Songs Of Harlan Howard
De countrylegende blijft maar albums uitbrengen, ondanks zijn zeer hoge leeftijd van inmiddels 89(!). Stilzitten is er nog niet bij, al worden live shows steeds zwaarder voor Willie Nelson en zijn ‘’trigger’’. In de studio weet hij echter van geen ophouden want dit nieuwe werk is zijn 73e studioalbum. Het is dan ook niet gek dat je merkt dat er wat slijtage hoorbaar is, al geeft dat ook weer zijn charme. Het stemgeluid van Nelson is binnen een seconde nog altijd te herkennen. Dit album werd begin deze maand uitgebracht op de 21e verjaardag van het overlijden van Harlan Howard, die al deze songs schreef. Die man stond aan de wieg van Nelson carrière. Hij zorgde namelijk voor zijn eerste klus als songwriter. Een mooi eerbetoon is het dan ook als we kunnen concluderen dat dit album een van de sterkste is die Willie de laatste tijd heeft uitgebracht. Klassieke coutry met het kenmerkende ‘’gepiel’’ op zijn trouwe gitaar Trigger. Luistert heerlijk weg. (Rik Moors) (8/10) (Sony Music)
Depeche Mode – Memento Mori
Vorig jaar overleed Andrew “Fletch” Fletcher, hij was medeoprichter van de synth-pop band Depeche Mode. ‘Memento Mori’ is het eerste album dat zanger Dave Gahan en gitarist/toetsenist Martin L. Gore samen uitbrengen. De inspiratie ontstond aan het begin van de Covid pandemie. De 12 nummers beschrijven allerlei stemmingen, zoals angst, vreugde, obsessie en paranoia.
De opening, ’My Cosmos Is Mine’, boeit direct: de sfeer neigt naar griezelig. De melange van geluiden, muziek en de bijna gregoriaans aandoende zang is bijzonder. Ondanks dat er soms best veel laagjes zijn, is ‘Memento Mori’ is overwegend rustig. De beat varieert van heerlijk langzaam, tot aan mid-tempo, en is overal in balans met de melodie. De strijkinstrumenten smelten de ene keer samen met de muziek. Op andere momenten zorgen ze voor subtiele details. Sommige andere details hoor je pas na een paar luisterbeurten. De nummers zijn met zorg opgebouwd en bevatten genoeg variatie. De (achtergrond) zang komt constant goed tot zijn recht. De teksten zijn niet makkelijk te doorgronden, maar zetten je aan tot nadenken. ( Esther Kessel-Tamerus) (8/10) (Columbia Records)
Rachel Baiman – Common Nation of Sorrow
Rachel Baiman is een getalenteerde singer-songwriter uit Chicago, Illinois. Haar muziek is een unieke mix van traditionele Amerikaanse folk en moderne indierock, met de nadruk op sociaal bewuste thema’s en persoonlijke verhalen. Haar nieuwste album ‘Common Nation of Sorrow’ , telt tien mooie nieuwe tracks waarop ze andermaal zonder terughoudendheid haar eerlijkheid, kwetsbaarheid en rauwheid laat horen. Beste tracks? ‘ Self Made Man’ waar ze me een beetje aan Diana Jones doet denken, maar ook ‘ Old Songs Never Die’ met die heerlijke bluegrass – banjo. Heel fijn album, zeker voor liefhebbers van de wat meer authentieke country-sound ( Jan Vranken)(7/10)(Signature Sound Recordings)
Sleaford Mods – UK GRIM
Sleaford Mods is een Brits punk en elektronisch muziekduo dat in 2007 ontstond in Nottingham. De groep bestaat uit zanger Jason Williamson, die gesproken woord-achtige zang levert, en muzikant Andrew Fearn, die de beats en instrumentatie verzorgt. Hun muziek kenmerkt zich door het rauwe, gestripte geluid en politiek geladen teksten. De muziek van Sleaford Mods wordt omschreven als een mix van punk, hiphop en elektronische muziek, lekker tegendraads. Hun nieuwe album ‘UK GRIM’ haalt er weer lekker in .Veertien lekker deprimerende nummers voor mensen die ook zonder zonneschijn kunnen leven. Opvallend is het gastoptreden van zangeres Florence Shaw, van Dry Cleaning, de grootste indie ontdekking van 2022. Deze track ‘ Force 10 from Navarone’ heeft het zo maar in zich een undergroundfavoriet. Ik pruim dit wel. Voor een regenachtige zondag . (Jan Vranken) (7/10)(Rough Trade Records)
Camille Bertault – Bonjour Mon Amour
Het album ‘Bonjour mon Amour’ van Camille Bertault is een heerlijke verzameling jazznummers die haar indrukwekkende vocale bereik en muzikaliteit laat horen. Het album bestaat uit twaalf nummers, elk met zijn unieke charme die de essentie van jazzmuziek vastlegt. Bertaults prachtige stem is het hoogtepunt van het album, en ze schakelt moeiteloos over tussen verschillende stijlenzoals hiphop en electronische muziek en tempo’s, waardoor elk nummer een unieke luisterervaring wordt. Gedurende het hele album wordt de stem van Bertault aangevuld door de uitstekende muzikale arrangementen, die naast jazz , ook aan de moderne R&B en elctronische muziek raken. Sommige nummers missen echter hetzelfde niveau van energie en opwinding als de andere, en dit is waar het album tekort schiet. Over het geheel genomen is ‘Bonjour mon Amour’ een geweldig album dat het talent van Camille Bertault laat horen. Het is niet perfect, maar zeker het luisteren waard. (Jan Vranken)(7/10)(Camille Bertault)
Lars Danielsson – Symphonized
Lars Danielsson is een bekende Zweedse artiest, componist en producer die al jaren furore maakt in de muziekindustrie. Geboren in 1958, begon hij op zesjarige leeftijd piano te spelen en stapte later op 14-jarige leeftijd over op de bas. Hij heeft samengewerkt met enkele van de meest geprezen musici ter wereld, waaronder John McLaughlin, Terri Lyne Carrington, Dave Liebman en Charles Lloyd. Danielsson’s muziek is een unieke mengeling van jazz, klassiek en wereldmuziek, en zijn composities staan bekend om hun soulvolle melodieën en ingewikkelde harmonieën. Met meer dan 20 albums op zijn naam blijft Danielsson het publiek boeien met zijn vernieuwende en boeiende geluid.
Zijn nieuwe album ‘Lars Danielsson Symphonized’ dat hij samen met het Gothenburg Symphony Orchestra opnam is werkelijk wonderlijk mooi. Alle stukken werden gecomponeerd, gearrangeerd en geproduceerd door Danielsson. Een hele prestatie. Het album klinkt fenomenaal goed. Luister naar een compositie als ‘ Africa’ , sluit je ogen. Alsof je in een bioscoop zit, zo filmisch is deze muziek. ‘ Lviv’ dan , uiteraard opgedragen aan het moedige Ukraine. Een perfecte combinatie van een inventief strijkersarrangement, moderne percussie, gecombineerd met de kracht van het symfonieorkest. Een must voor iedereen die eens verder wil luisteren dan zijn oren ver uit elkaar staan. (Jan Vranken)(9/10)(ACT Music +Vision GmbH + KO.KG)
