Als onderdeel van de Euro 22-tour was The Cure terug in Liévin, net over de grens in Frankrijk. Precies dertig jaar na hun laatste bezoek aan deze zaal, destijds voor de Wish-tour. Een zeer aangename support was mee met de band in de vorm van het Schotse Twilight Sad, die tijdens de 2016-tour ook al het voorprogramma van The Cure was. Met hun donkere en nerveuze rock, getint met new wave-invloeden, veroverde de groep een flink deel van het publiek met een intense set van 45 minuten.
Het was precies 20:15 uur toen de zaal voor de tweede keer in het donker werd gedompeld en de 6 leden van de huidige line-up van The Cure het podium door een dikke laag rook opkwamen. Robert Smith lachte bijzonder open en dat zou ook blijven tijdens de 2 uur en 3 kwartier durende show. Hij had veel plezier op het podium en dat was te zien. Simon Gallup en Reeves Gabrel warenn efficiënt, het drumwerk van Jason Cooper was van kwaliteit, Roger O’Donnell en Perry Bamonte zijn veel discreter en bleven een beetje buiten het feestgedruis. Het geluid was perfect, krachtig, helder, helder maar bovenal was de stem van Robert Smith altijd ongelooflijk accuraat en indrukwekkend.
Het eerste deel van de set bevatte vier nieuwe titels en een vijfde in de 1e toegift. Vijf nieuwe titels van ongelooflijke schoonheid! Pure mid-tempo en melancholische Cure zoals het publiek wilde, waarschijnlijk al 30 jaar een van de beste genres van de groep. We mogen voor nu slechts hopen op een nieuw album – als het ooit uitkomt, want het is al jaren aangekondigd – van een zeer hoog niveau.
De groep ketende anderhalf uur lang prachtige passages aaneen, zoals de betoverende ‘Pictures of you’, ‘Closedown’ en ‘Lovesong’. Het was alsof je op de Prayer Tour van 89 zat, tot grote vreugde van de 10.000 fans die deze avond aanwezig waren. ‘Burn’ was indrukwekkend met een meesterlijke Jason Cooper op drums. ‘Charlotte Soms’ en ‘Primary’ klonken niet gedateerd en de verschillende visuele effecten bij vrijwel elke nummer op het concert droegen bij aan de schoonheid van deze setlist die een overzicht gaf van bijna alle albums die de groep tussen 1979 en 2000 heeft opgenomen.
De groep verliet het podium voor het eerst na het prachtige nieuwe ‘Endsong’, een klein duister wonder van bijna 10 minuten van hopelijk de aankomende plaat. De eerste toegift bood na nog een nieuwe track, ‘I Can Never Say Goodbye’, maar liefst vier nummers van het succesvolle album ’17 seconds’. Het zeer donkere ‘At Night’, het magische ‘M’, het altijd effectieve ‘Play For Today’ en tot slot de emblematische titel van de groep, de klassieker onder de klassiekers ‘A Forest’. We kunnen het zelf niet beter doen.
De groep kwam terug voor een laatste toegift in de vorm van maar lifst zeven nummers; een ‘Best of’, samengesteld uit ‘perfecte popsongs’ zoals ‘In between days’, ‘Friday I’m in Love’, ‘The Walk’, ‘Just Like Heaven’ en een laatste en fijne ‘Boys Don’t Cry’. Robert Smith nam daarna de tijd om vanaf het podium het publiek te begroeten met een enorme open glimlach. We hopen snel te kunnen genieten van het toekomstige nieuwe album en waarom zouden we de Cure niet opnieuw in topvorm zien, zoals vanavond bewezen in Liévin, in 2023!
Foto’s (c) Christophe Dehousse
